قنبری در گفت‌و‌گویی به مناسبت سالروز تولد منوچهر آتشی به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: آتشی یکی از شاعران بزرگ دهه ۴۰ است و اعتبار او در دوره‌ای بوده که شعر و به‌طور کلی ادبیات اعتبار بالایی در جامعه داشته است و آن دوران تکرار نشدنی است؛ چراکه شعر و ادبیات دیگر آن ارج و قرب را ندارد.
وی ادامه داد: آتشی شاعری درگیر مبداگرایی فرهنگی و طبیعت‌گرا است و در حقیقت در شعرش به نوعی، طبیعت‌گرایی ژان ژاک روسویی دارد و پیامد این طبیعت‌گرایی و پشت پا زدن به صنعت‌گری در کل ادبیات غرب و جهان درگیر شدن با محصولی به نام «وحشی شریف» است.
این شاعر اظهار کرد: پیرو همان چیزی که در ادبیات غرب اتفاق می‌‌افتد، آتشی در شعرش به سوی «اسب سفید وحشی»، «عبدوی جط» و «میر مهنا» می‌رود. بی‌شک آتشی طبیعت‌گرایی را بر جامعه صنعتی در شعرش ترجیح می‌دهد.
وی از منطقه جنوب به عنوان نقطه عزمیت مدرنیسم در ایران نام برد و توضیح داد: آتشی اهل دشتستان استان بوشهر بود. صنعت نفت و مالکیت افراد مدرن در جنوب، بستری را ایجاد کرده که به‌طور طبیعی ادبیات هم تحت تاثیر قرار داده است، اما آتشی رویکردی تقابلی نسبت به این جریان مدرنیسم گرفت و شعری پاستورال یا شبانی داشت.
قنبری افزود: نکته دیگر درباره شعر آتشی این‌که شعر او بر خلاف شاعران نامدار هم دوره‌اش، مدام در حال تغییر بود و تکنیک‌ها و مولفه‌های شعری‌اش در دوره‌های مختلف دچار تغییر می‌شد و یک امضای شعری در شعرش دیده نمی‌شد؛ البته فارغ از این مساله که داشتن امضای شعری امتیاز هست یا خیر.
وی از این ویژگی به عنوان نکته مثبت شعر آتشی یاد و تشریح کرد: آتشی همیشه و در هر دوره‌ای از تکنیک‌های متفاوتی در شعرش بهره می‌گرفت و به هر روی به عنوان یک شاعر جدی در طبقه‌بندی‌های شعر ما حضور دارد.
این شاعر در پایان گفت: آتشی از دل طبیعت دشتستان آمده و برهمین اساس عناصر طبیعت را به خوبی لمس کرده بود. از این روی استفاده از طبیعت و عناصر طبیعت در شعرش به خوبی حضور داشت.
منوچهر آتشی ۲ مهر سال ۱۳۱۰ در دهرود شهرستان دشتستان بوشهرمتولد شد. وی شاعر و مترجم معاصر و از آخرین شاگردان نیما یوشیج بوده است.
آتشی پس از اتمام دوره دانشسرای مقدماتی در شیراز، چندسالی به آموزگاری پرداخت و در سال ۱۳۳۹ به تهران آمد. در دانشسرای عالی به تحصیل پرداخت و در مقطع کارشناسی رشته زبان و ادبیات انگلیسی فارغ‌التحصیل شد.
از آثار او می‌توان به مجموعه شعرهای «آهنگ دیگر»، « آواز خاک»، «دیدار در فلق»، «بر انتهای آغاز»، «وصف گل سوری» و «گندم و گیلاس» و ترجمه‌هایی با عنوان‌های «فانتامارا» اثر اینیاتسیو سیلونه، «جزیره دلفین‌های آبی‌رنگ»، «مهاجران» و «دلاله» اشاره كرد.
آتشی، یکشنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۴ درسن ۷۴ سالگی در بیمارستان سینای تهران به دليل ایست قلبی درگذشت و در زادگاهش بوشهر به خاک سپرده شد. او چند روز قبل از درگذشتش در مراسم چهره‌های ماندگار به عنوان چهره ماندگار ادبیات ایران معرفی شده بود.
علی قنبری متولد ۱۳۴۷ در دشتستان، کارشناس مهندسی مکانیک از دانشگاه فردوسی مشهد است. پیش‌تر دو مجموعه شعر «نقطه پشت فعل خراب یا فرانتس کافکای پشت جلد» (۱۳۷۹)و «نامه (به / از ) رویا و ضمائم پاره وقت» (۱۳۸۱) از این شاعر منتشر شده است. وی همچنین یک رمان با عنوان «لاک‌پشت‌های سبز دریایی» را آماده انتشار دارد.
یکشنبه ۲ مهر ۱۳۹۱ - ۰۹:۲۵
نظر شما