فواد نظیری در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با اشاره به حمله‌های اخیر رژیم صهیونیستی به مناطق مختلف کشورمان گفت: وقتی با جنگ روبه‌رو می‌شوم به یاد این شعر استاد ملک‌الشعرای بهار می‌افتم که «فغان ز جغد جنگ و مرغوای او / که تا ابد بریده باد نای او / بریده باد نای او و تا ابد / گسسته و شکسته پر و پای او…» امیدوارم این جنگ نیز ختم به خیر شود. جغد جنگ در طول تاریخ شوم بوده و رمان‌ها و داستان‌های زیادی در ادبیات فارسی و ادبیات غرب در اشاره به دوران جنگ نوشته شده است که در این زمینه می‌توان به شاهکارهای ادبی جهان از جمله «وداع با اسلحه» و «زنگ‌ها برای که به صدا درمی‌آیند» ارنست همینگوی و «شنبه و یکشنبه در کنار دریا» از روبر مرل اشاره کرد.
وی با تأکید بر اینکه هیچ عقل سلیمی جنگ‌افروزی را نمی‌پذیرد، افزود: ما جنگ تحمیلی هشت‌ساله را پشت سر گذاشته‌ایم و نویسندگان بسیاری درباره آن داستان نوشته‌اند که بهترین آن «زمین سوخته» احمد محمود است.
نظیری تأکید کرد: اکنون که هنوز در وسط جنگ و حمله هستیم زمان می‌برد که شاعران و نویسندگان عکس‌العمل ارزشمند خود را نشان دهند و جوهره فکرشان را درباره این رخداد بیان کنند. اگر در لحظه نیز اثری خلق شود یک عکس‌العمل حسی کم‌بهره خواهد بود. زمان لازم است تا اهالی قلم شاهکارهایی سنجیده در واکنش به این اتفاق خلق کنند.
وی با بیان اینکه تاریخ، بسیاری از رخدادهای عاطفی را انتقال نمی‌دهد، افزود: تاریخ تنها به بیان رخدادهای اجتماعی می‌پردازد و بر روح و جان تأثیرگذار نیست، ولی هنر و ادبیات بازتاب احوال جان انسان‌های در التهاب جنگ است. همان‌گونه که به عنوان نمونه در «وداع با اسلحه» شاهدیم، نویسنده وجوه انسانی و عاطفی را در بحبوحه جنگ بازتاب داده است. جنگ محور داستان است ولی نویسنده آن را بهانه کرده تا به بیان عواطف انسانی بپردازد. هنرمند و نویسنده عکس‌العمل خود را به جنگ از طریق بازتاب روابط و عواطف مغفول‌مانده نشان می‌دهد.
نظیری تأکید کرد: ادبیات قرار نیست عین به عین تاریخ جنگ را بیان کند، بلکه مسائل درونی و عکس‌العمل ناشی از این رخداد را به شکل یک اثر ادبی جاودانه بازتاب می‌دهد.
نظر شما