به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، «فلسفه و اخلاق زیستی» از معدود کتاب‌هایی است که به اهمیت فلسفه در پزشکی و مسئله کلی درمان می‌پردازد. برخلاف رویکردی که در گذشته مطرح بوده، ارتباط میان بیمار و پزشک نباید ارتباطی یک طرفه باشد. این ارتباط یک طرفه مبتنی بر الگویی است که از فلسفه رنه دکارت و فرانسیس بیکن منتج شده است. یعنی نگاهی مکانیکی و شیء‌انگارانه به بیمار در ارتباط سوژه و ابژه. مقالات این کتاب می‌کوشند به پرسش‌های محوری این بحث در چارچوب اخلاق زیستی پاسخ گویند: ارتباط میان بیمار و پزشک چگونه ارتباطی باید باشد؟ بیماری و سلامتی چیستند و چه نسبتی با مفهوم کلیِ سعادت بشری دارند؟ کار تشخیص بیماری تا چه میزان به یک نشست گفتگویی به معنای گادامریِ کلمه نزدیک است؟ و بسیاری از پرسش‌های دیگر.
مقاله نخست کتاب به نقش فلسفه در پزشکی جدید می‌پردازد، و بنیادهای فلسفیِ نهفته در پارادایم‌های پزشکی امروز را بررسی می‌کند. در این فصل، از این مسئله بحث می شود که هستی شناسیِ مکانیکی دکارت، به برداشتی ابژکتیو از موجود انسانی منجر شده است. مقاله دوم رویکردهای علمی و فلسفی به مسئله بیماری و سلامتی را بررسی می‌کند و به بحث از این دو مفهوم در ارتباط با ایده ارزش می‌پردازد. مقاله سوم اما بحث را در سطح فلسفی‌تری بررسی می‌کند و به اهمیت فلسفه عملی ارسطو در هرمنوتیک پزشکیِ گادامر می‌پردازد.
مطالعه این کتاب برای طیف وسیعی از خوانندگان مفید است؛ دانشجویان حوزه اخلاق زیستی و اخلاق پزشکی، و علاقمندان فلسفه حیات و حتی کسانی که در موضوعاتی چون هرمنوتیک و تفسیر پژوهش می‌کنند. اهمیت این کتاب در این است که تأملات فلسفی را به انضمامی‌ترین و ملموس‌ترین موضوعات زندگی پیوند می‌زند و نشان می‌دهد که اخلاق زیستی از موضوعاتی است که علم و فلسفه را به هم نزدیک می‌کند.
ناصر مؤمنی، مترجم این کتاب، دانش‌آموخته دکتری فلسفه است و اخیراً ترجمه کتاب دیگری را در حوزه فلسفه و پزشکی به سرانجام رسانده است. کتاب «فلسفه و اخلاق زیستی» با ترجمه ناصر مومنی را انتشارات شوند منتشر کرده است.
پنجشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۸ - ۰۹:۰۰
نظر شما