فرهاد ابراهیمپور که کتاب جدیدش با عنوان «حسرت آن همه سال» به تازگی منتشر شده است، به حسرت انباشته شده نسلی پرداخته که انقلاب کردند و ۸ سال با دشمن بعثی جنگیدند. او معتقد است که در آن سالها شعر تسلیبخش او و همنسلهایش بوده است.
ابراهیمپور در معرفی خودش و شروع فعالیت هنریاش توضیح داد: من فرهاد ابراهیمپور ملقب به محمودا متولد سال ۱۳۴۱ هجری شمسی شهر اوز لارستان در استان فارس هستم. از زمان دبیرستان و حدود سن ۱۸ سالگی و شاید کمتر شعر میسرایم. شعرهای آن دوران که در دفترچهای بود و در جنگ همراه خودم داشتم در اثر برخورد آرپیجی به سنگر، آتش گرفت و نسخه دیگری از آن ندارم. اشعار آن دفترچه بیشتر دوبیتی و چند غزل بود.
وی افزود: آشنایی من با شعر از دوران کودکی بود، زمانی که پدرم اشعار خیام و باباطاهر عریان و فایز دشتسانی را با صدای خوبش برایمان میخواند. آن کتابهای رنگی با عکسهای مینیاتوری در من تأثیر زیادی گذاشت و مرا به شعر علاقهمند کرد. در اوایل انقلاب با اشعار شاملو، اخوان، نیما، سیاوش کسرایی و خسرو گلسرخی آشنا شدم و بعدها فروغ و سهراب سپهری و در اواخر اشعار سیدعلی صالحی و دیگر شاعران آن دوره تأثیرات خود را در من بهجا گذاشتند. در حال حاضر، تعداد زیادی شعر در قالب غزل، رباعی و دوبیتی دارم که هرکدام آنها میتواند یک مجموعه شعر شود.
شعر تسلیبخش نسل ما بود
شاعر مجموعه شعر «حسرت آن همه سال» در توضیح مجموعه شعر جدیدش گفت: کتاب «حسرت آن همه سال» مجموعهای از شعرهای دهه ۸۰ است که با چند سال تأخیر منتشر شده است. همانطور که از نام کتاب هم پیداست، این کتاب حسرتهای انباشته شده نسلی است که انقلاب کرد، جنگ رفت و در هر گذرگاهی که با عشق، اعتقاد و ایمان بر آن پای نهاد، دغدغههای دیگری سر برآوردند و شعر تسلیبخش آن تنهایی و حسرت شد.
این شاعر ساکن امارات با اشاره به قالب و فضای شعرهای کتابش اظهار کرد: این مجموعه شعر مانند مجموعههای دیگرم («دود» و «انار باغ بیکسی») در قالبهای آزاد، گاه نیمایی و وزندار سروده شده است. البته در این مجموعه تمام تلاشم را انجام دادم تا خودم را به قالب خاصی مقید نکنم.
وی در توضیح موضوع شعری کتاب گفت: کتاب به همگرایی و هماندیشی جامعه و فرد در مسائل مختلف میپردازد. موارد مطرحشده گسترده است، از تنهایی و دربهدری گرفته تا یاس و امید از باور به بودن و چگونه بودن تا غلتیدن در فلسفه. در کل، واقعیت و خیال به موازات هم خودشان را در شعر نشان میدهند، گاهی مسائل اجتماعی و گاهی عشق و عاطفه در شعرها بازتاب دارد.
ابراهیمپور در توضیح دلایل انتشار این کتاب گفت: بعد از انتشار مجموعه شعرهای «دود» و «انار باغ بیکسی» که در سالهای ۸۱ و ۸۳ منتشر شد، مدت زمان زیادی با انبوهی از شعرهای منتشر نشده مواجه شدم و از آنجا که مدت ۱۰ سالی نیز در دبی بودم، به دلیل مشغله کاری فرصت جمعوجور کردن آنها را نداشتم؛ تا اینکه فرصتی پیدا شد تا آنها را به چاپ برسانم و مانند همیشه محمد ولیزاده دوست بسیار نیک و انسان بزرگوار زحمات بررسی و انتشار آنرا به عهده گرفت و کتاب منتشر شد.
دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ دوران برو و بیای شعر پستمدرن بود
شاعر مجموعه شعر «حسرت آن همه سال» با اشاره به وجه تمایز این مجموعه از سایر کتابهای شعر موجود در بازار اظهار کرد: من چندین سال است که از ایران دور هستم اما در دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ که دوران برو و بیای شعر پستمدرن بود و خیلیها غیر از پستمدرن شعر و قالب دیگری را باور نداشتند نیز بر این باور بودم که هر شعری که حرفی برای گفتن داشته باشد و عنصر خیال و واقعبینی را در اتفاق زبانی خود متجلی کند، شعر است؛ در واقع اگر شعر بتواند با مخاطب حال ارتباط پیدا کند، میتواند شعر زمان خودش باشد. من اعتقادی به اینکه عدهای میگویند شعر ما اکنون درک نمیشود و مردم در آینده شعرهای ما را خواهند فهمید ندارم، به نظرم این صحبتها، حرفهای بیربط و از واقعیت و حیات زنده شعری دور است.
وی ادامه داد: امروزه و در جامعهای که رسانه به شدت همگانی شده و دسترسی آحاد جامعه به انواع شعری وجود دارد، دیگر غولهای شعری به وجود نمیآیند، بلکه در این حجم گسترده شعرگویی، شعرهای خوبی وجود خواهند داشت و مخاطب با طبع و نظر خود آنها را انتخاب میکند. در کل، مجموعه شعر «حسرت آن همه سال» نه تمایزی زیادی با شعرهای شاعران چند دهه گذشته دارد و نه میتوانم بگویم مانند آنهاست؛ فقط میتوانم بگویم از خود من و توان من در آنچه دیده و خیال کردهام است. به قول عینالقضات همدانی: «شعر چون آینه است که شاعر آن را درون خود میبیند وگرنه آینه که چیزی از خود ندارد.» مجموعه شاعران جهان، منعکسکننده جهات این دنیای ناهمگون، بههنجار و ناهنجار هستند.
فعالیت ادبی و شعری در دبی به کندی پیش میرود
این عضو انجمن ادبی حافظ دبی، در تشریح فعالیتهای این انجمن عنوان کرد: از سال ۲۰۱۴ میلادی برای کار به دبی آمدم و بعد از مدتی وارد انجمن ادبی حافظ دبی شدم و طی این سالها به عنوان عضو اصلی این انجمن که تنها محفل ادبی در دبی است، فعالیت دارم. هر چند در دبی همه چیز تجارت است اما وجود این انجمن توانسته تا حدودی این کمبود را نزد چندتن از شاعران و علاقهمندان به ادبیات و شعر برطرف کند.
وی ادامه داد: فعالیت ادبی و شعری در اینجا به کندی پیش میرود و شاعران خیلی کم با هم ارتباط دارند و از نظر دریافت کتابهای جدید شعری بسیار در مضیقه هستند. شاعران اندکی به این سو میآیند، البته چند سال پیش آقای عبدالملکیان و چند شاعر دیگر به دبی آمدند و جلسهای را با حضور آنها برگزار کردیم. در کل، شاعرانی که به دبی میآیند یا از طریق بخش فرهنگی باشگاه ایرانیان است یا از طریق بخش فرهنگی سفارت. به نظرم توجه به شعر و ادبیات در حوزه خاصی یا با افراد خاصی در خارج از کشور پیگیری میشود و خیری از حضور و دعوت از شاعران آزاد و دگراندیش در اینجا ندیدیم.
کتاب «حسرت آن همه سال» از ۷۱ شعر تشکیل شده است که در یکی از این شعرها با عنوان «شعری برای مادرم» میخوانیم:
«به راهها گفتهام/ چادر شب را از تنپوش تاریکی تهی کنند/ به هفتهها سفارش کردهام/ جمعه را به پاس شاخههایت/ سایه کنند دلواپسیام را/ به روزها ندا دادهام/ مواظب پرندهی خوشبختیام باشند/ و به دقیقهها و ثانیهها دل سپردهام/ تا تو را در نفسهایم تکرار کنند/ میبینی لیلا، عشق پاییزیام/ چگونه وامدار بوسههایت شدم؟»
مجموعه شعر «حسرت آن همه سال» سروده فرهاد ابراهیمپور در ۱۰۰ صفحه در قطع رقعی به بهای ۱۰ هزار تومان با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه از سوی انتشارات داستانسرا منتشر شده است.
نظر شما