آیین اختتامیه نخستین دوره جایزه داستانی فرشته جمعه (22 خردادماه) برگزار شد؛ در این مراسم، محمدرضا امانی، مصطفی انصافی، ساسان شیبانینژاد، مجتبی فدایی، فاطمه مهدویپور، الهام نظری، امیررضا جلالیان، فرشاد موسیزاده، محسن کاکاوند و مرتضی برزگر به عنوان نفرات برگزیده معرفی شدند.
در این مراسم چهرههایی مانند سیدمحمد بهشتی، لیلی گلستان، مصطفی مستور، رویا تیموریان، ابراهیم حقیقی، احمد مسجدجامعی، بهروز افخمی، مهدی فیروزان، مرضیه برومند، فرشته طائرپور، نوید محمدزاده، پوریا عالمی، کامبوزیا پرتوی، سحر دولتشاهی، آروند دشتآرای، سروش صحت، مرضیه برومند، مرجان شیرمحمدی، امید روحانی و مهراوه شریفینیا حضور داشتند.
ابتدای مراسم، به معرفی برگزیدگان این جایزه اختصاص داشت که نفرات اول تا دهم جایزههای خود را از چهرههایی مانند رویا تیموریان، لیلی گلستان، مصطفی مستور، بهروز افخمی و مهدی فیروزان دریافت کردند. نفرات برگزیده به ترتیب عبارتند بودند از: محمدرضا امانی، مصطفی انصافی، ساسان شیبانینژاد، مجتبی فدایی، فاطمه مهدویپور، الهام نظری، امیررضا جلالیان، فرشاد موسیزاده، محسن کاکاوند و مرتضی برزگر.
در ادامه، لیلی گلستان از شکوفه هاشمیان که داستان او جز ده داستان برتر قرار نگرفته بود، قدردانی کرد و گفت که یک هفته با این داستان زندگی کرده است.
در این مراسم مهدی فیروزان، مدیر عامل شهر کتاب اظهار کرد: جایزه فرشته از طرف شهر کتاب فرشته یکی از رویدادهای خجسته خانواده شهر کتاب است و به واقع این حضور کمی و کیفی کسانی است که حداقل چهل ـ پنجاه سال فرهنگ و هنر این کشور را ساختهاند. این رویداد هم برای شهر کتاب محترم است و هم برای داستان کوتاه و هم برای کسانی که هدیه این داستان را دریافت کردند.
وی از سید صالح بهشتی، همکاران و برگزارکنندگان این برنامه تشکر کرد و در ادامه، جوهره اصلی فعالیتهای شهر کتاب و مجموعه خانواده شهر کتاب، نشر هرمس، مرکز فعالیتهای بینالمللی و... را توسعه فردی و اجتماعی معرفی کرد.
فیروزان ادامه داد: الگوی شهر کتاب فرشته یک الگوی ویژهای است که با تمام شهر کتابها متفاوت است؛ اگر شهر کتاب مرکزی را منظومهای تصور کنیم و شهر کتابهای دیگر را مجموعههایی که نیازهای عمومی فرهنگی یک خانواده را از نوع تولید و محصول تأمین میکند، باید گفت که شهر کتاب فرشته یک بوتیک فرهنگی است.
قدردانی از هنرمندان مهمان جایزه فرشته
در ادامه برنامه، مرضیه برومند و بهروز افخمی از هنرمندان مهمان (سحر دولتشاهی، آروند دشتآرای، صابر ابر، مهناز افشار، امید روحانی و هنگامه قاضیانی) که به شکل افتخاری در جایزه داستانی فرشته شرکت کرده بودند، قدردانی کردند.
بزرگداشتی برای احمدرضا احمدی
بخش دیگری از این مراسم به بزرگداشت احمدرضا احمدی اختصاص داشت که به دلیل بیماری نتوانست در مراسم حضور پیدا کند.
فرشته طائرپور نیز ضمن آرزو برای موفقیت و تداوم این دست برنامهها درباره احمدرضا احمدی گفت: آنهایی که با احمدرضا آشنا هستند میدانند که او در این ایامی که در خانه است و فقط برای رفتن به مطب دکتر از خانه بیرون میرود چقدر به ارتباط و صحبت تلفنی و انتقال طنز شیرین و حتی گلایههایی که دارد، نیازمند است.
او از هنرمندانی که در این برنامه حضور داشتند خواست که تمام اینهایی که در این لحظه منتظر بودند تا احمدرضا احمدی را ببینند، به احترامش بایستند و این ارتباط را حداقل به صورت فردی دنبال کنند و به او بگویند که چقدر از نبودنش در این جمع متأسف هستند و چقدر جایش خالی است. وی در انتها، برای احمدی و کودک درونش آرزوی سلامتی و شادی کرد.
از این ابتکار خوشحالم
در بخش پایانی، سید محمد بهشتی، رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در سخنرانی خود از برگزاری چنین مراسمی ابراز خوشحالی کرد و گفت: بیشتر کسانی که در این مجلس حضور دارند افرادی هستند که خاطرات دهه شصت را ایجاد کردند مانند مرضیه برومند و ابراهیم حقیقی.
وی گفت: در دهه شصت هنوز انفجار اطلاعات صورت نگرفته بود و در فضای ساکتتر و خلوتتری زندگی میکردیم. امروز هیاهوی زیادی وجود دارد و یک فاصله عجیبی هست با دهه شصت، برای همین است که دهه شصت برای خودش یک هویت دارد، یک قد و بالا دارد و یک چیزی است که میشود دور و اطرافش چرخید چون عطر و طعم دارد و شاید به همین خاطر میشود گفت دهه شصت هوییتی دارد که برای مثال دهه هفتاد ندارد. در واقع یک دهه باید نوعی یکپارچگی و هویتی داشته باشد که قابل ذکر باشد و دهه شصت این هویت و یکپارچگی را دارد. حتی نسبت به گذشته نیز همین حالت هست، یعنی چیزی به اسم دهه پنجاه نداریم، البته خاطرات و هنر در فیلم، در موسیقی و ادبیات و شعر و .. داریم اما به پر رنگی دهه شصت نیست و از این جهت شاید بتوان گفت دهه شصت یک برند است و میتواند موضوع قصهگویی، فیلمسازی و حتی موضوع زندگی قرار گیرد. میتوان گفت این دهه میدان خوبی است برای ذوقآزمایی و تمرین جوانان . این دهه در واقع چون دچار ازدحام دهههای بعد و بهویژه دههای که در آن به سر میبریم نیست و می شود عطر و طعم آن را تشخیص داد، ترازو ی خوبی برای سنجش هنر جوانان است و به همین دلیل از این ابتکار خوشحال هستم.
بهشتی بزرگداشت احمدرضا احمدی و اینکه از او در چنین مراسمی یاد کردند خوش ذوقی دانست زیرا به تعبیر او احمدرضا احمدی جزو کسانی است که یادآور دهه شصت است .
وی گفت: اکثر هنرمندان تحمل یکدیگر را ندارند و احمدرضا احمدی جزو آن دست هنرمندانی است که این خصوصیت در وجود او بسیار کمرنگ است و شاید به همین دلیل است که در بین همه هنرمندان، نویسندگان و نقاشان، دوستداشتنی و شناخته شده است و با همه رابطه دارد. حالا همان احمدرضایی که حال همه را خوب میکرد الان حالش خوب نیست و جا دارد تمام کسانی که حتی یک بار حالشان با احمدرضا خوب شده این بدهیشان را به او بپردازند و کمک کنند تا حالش خوب شود، قطعاً مشکل احمدرضا جسمی نیست او نیاز دارد که به او توجه شود و به اصطلاح نازش کشیده شود.
نظر شما