خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- 11 شهریورماه، روز ملی صنعت چاپ با کم توجهی رسانه‌ها و مطبوعات سپری و از این روز تنها در تقویم نامی آورده شد. سال 1382 بود که در دولت هشتم و با همت اسدالله جامی(مدير كل وقت دفتر امور چاپ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، 11 شهریورماه به‌عنوان روز ملی صنعت چاپ نامگذاری شد. 10 سال از این روز می‌گذرد و اهالی صنعت چاپ جویای بازتاب این روز در رسانه‌ها هستند.

«تولد 201 سالگی چاپ مبارک»، «صنعت چاپ 201 ساله شد»، «صنعت چاپ وارد سده سوم عمر خود شد»، این‌ها تیترهایی بود که انتظار می‌رفت به مناسبت روز ملی صنعت چاپ در گوشه‌ای‌ از نشریه‌های چند صفحه‌ای و حتی در حد چند سطر، کوتاه و مختصر عنوان شود اما این رویداد از رویاهای اهالی صنعت چاپ است و امسال هم مانند سال‌های گذشته چنین اتفاقی رخ نداد.

روز ملی صنعت چاپ بار دیگر با کم توجهی رسانه‌ها و مسوولان سپری شد و اهالی چاپ همچنان منتظر نیم‌نگاهی به این صنعت مظلوم هستند. چاپ یعنی زندگی و تصور نبود آن مشکلات بسیاری را ایجاد می‌کند. با توجه به پیشرفت تکنولوژی دنیای رنگارنگ چاپ، سیاه و سفید می‌شود و این مساله بسیار سخت و دشوار است.

تمامی رویدادها نشان از عدم درک و اهمیت صنعت چاپ است چراکه انتظار می‌رفت مطبوعات که خود در صورت نبود چاپ دچار نابودی خواهند شد و دیگر توانایی کار ندارد نگاه کوچکی به صنعت چاپ داشته باشند. 

با توجه به اهمیت غیر قابل انکار چاپ بر وضعیت جامعه، هیچ روزنامه‌ پرتیراژی اشاره‌ای هم به چاپ و روز ملی آن نکرد، حال این‌که در صورت نبود چاپ این روزنامه‌ها چگونه منتشر می‌شدند؟! وضعیت صنعت چاپ مانند اکسیژن است که به‌دلیل فراوانی هیچ فردی در روز به این مساله نمی‌اندیشد که در صورت نبود آن جامعه با چه مشکلاتی روبه‌رو می‌شود.

روز ملی صنعت چاپ در شرایطی سپری شد که رسانه ملی شب گذشته وقت فراوانی را صرف بحث درباره خرید یک بازیکن لیگ برتری کرد و گویا با گذشت چند هفته از مسابقات، دغدغه نقل و انتقالات لیگ برتر از دغدغه‌های فرهنگی اولویت بیشتری دارد. اکنون وقت آن رسیده که با تدبیرهای جدید و توجه ویژه به مسایل فرهنگی از ادامه کج سلیقگی‌ها جلوگیری شود چرا که گفتن یک تبریک ساده، حداقل انتظار اهالی زحمتکش این صنعت از رسانه‌ها و مسوولان است.
 
فراموش نکنیم که فراموش شدگان، فراموش‌ کنندگان را هیچ وقت فراموش نمی‌کنند.