کیایی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، عنوان کرد: در این اثر به اندیشه‌های امام محمد و شیخ احمد غزالی متمرکز شده‌ام و برای این امر، کتاب‌های «سوانح ‌العشاق»، «کیمیای سعادت» و «احیاء‌العلوم» امام محمد غزالی را دست‌مایه خود قرار دادم.

وی افزود: امام محمد غزالی در سال 450 هجری و احمد غزالی در سال 454 قمری یعنی به فاصله چهار سال از یکدیگر متولد شدند اما به فاصله پانزده سال از یکدیگر درگذشتند. امام محمد رهبر اندیشه‌های اسلامی و عرفانی است که بیشتر با نقدهایش به فلسفه ارسطویی شهرت دارد. البته او نقدهایش را به شیوه‌ای کاملا فلسفی و منطقی مطرح کرد که همین امر سبب شد شیوه او در این اثر به عنوان فلسفه نقادی مورد توجه قرار بگیرد.

کیایی ادامه داد: اما برادر امام محمد، پیشوای تصوف عاشقانه محسوب می‌شود و بیشتر عشق را به عنوان مبنا در عرفان قرار می‌دهد. برخی از سلسله‌های تصوف و عرفان از او به عنوان یکی از اقطاب خویش نام می‌برند.

کیایی نگارش این کتاب را به پایان برده و آن را برای چاپ و انتشار به انتشارات علمی سپرده است.

وی همچنین از نگارش کتاب دیگری درباره ابوسعید ابوالخیر با تمرکز بر «اسرار التوحید فی مقامات شیخ ابی‌سعید ابی‌الخیر» خبر داد که به شرح احوال و همچنین بررسی ویژگی‌های شاخص اندیشه این عارف قرون چهارم و پنجم می‌پردازد.