-
گفتوگو با ابراهیم حسنبیگی بهمناسبت انتشار«پشت صحنه نوشتن»:
نویسندگان کمی معمولیتر از دیگران هستند
ابراهیم حسنبیگی، نویسنده کتاب «پشت صحنه نوشتن؛ چگونه از دل اتفاقات روزمره خاطرات و سفرها داستان متولد میشود؟» گفت: نویسندگان هم آدمهای معمولی هستند و شاید کمی معمولیتر از دیگران باشند.
-
در گفتوگوی ایبنا با آبتین گلکار مطرح شد؛
بازترجمه؛ ضرورت یا تجملی غیرضروری؟
آبتین گلکار، مترجم ادبیات روسی، گفت: یک جملهای در نمایشنامه «سه خواهر» چخوف هست که میگوید دانستن چند زبان در یک شهرستان کوچک «تجمل غیرضروری» است. بازترجمه هم گاهی یک تجمل غیرضروری میشود. وقتی اینهمه کمبود در ترجمه آثار دستاول داریم، بازترجمه برای من در اولویت نیست. ترجیح میدهم اثری را که اصلاً ترجمه نشده ترجمه کنم.
-
پریسا سیمینمهر در گفتوگو با ایبنا مطرح کرد:
شاهنامه از درون یک جهان شفاهی برخاسته
پریسا سیمینمهر، نقال ایرانی، گفت: در شاهنامه، فردوسی بارها از کسانی مانند دهقانان، سروِ آزاد یا دانشوران نام میبرد و میگوید که فلان داستان را از آنان شنیده است. حتی گاهی میگوید «چنین گفت بلبل»، که باز نشان از راوی شفاهی دارد. اینها نشان میدهد که شاهنامه از درون یک جهان شفاهی برخاسته و نقالی در ریشههای آن حضور دارد.
-
مترجم رمان «مادام ورونا از تپه پایین میآید» در گفتوگو با ایبنا:
ورهولست مرگ را روندی مشترک از زوالی جمعی میداند
فرزانه قیاسی نوعی، مترجم رمان «مادام ورونا از تپه پایین میآید» نوشته دیمیتری ورهولست گفت: مرگ یکی از هستههای ثابت و تکرارشونده در آثار دیمیتری ورهولست است و آن را نه یک واقعه فردی، بلکه روندی مشترک از زوالی تدریجی و جمعی میبیند، مثل آنچه در طبیعت رخ میدهد.
-
مترجم کتاب «تهاجم» در گفتوگو با ایبنا:
ویالوبوس همه جهانیان را اهل یک کشور میداند
حسام شیخان، مترجم کتاب «تهاجم» گفت: از نگاه ویالوبوس ما همه اهل یک کشوریم و آن کشور هم کره زمین است.
-
روایت یک عمر روزنامهنگاری ادبی در گفتوگو با کاظم ساداتاشکوری؛
نقد مطبوعاتی به مخاطب عمومی توجه دارد و زنده و مردمی است
کاظم ساداتاشکوری، شاعر و روزنامهنگار ادبی گفت: نقد مطبوعاتی بیشتر به مخاطب عمومی توجه دارد و زنده و مردمی است، در حالی که نقد دانشگاهی معمولاً تخصصی، تحلیلی و محدود به یک گروه خاص است. به نظر من، نقد مطبوعاتی میتواند هم برای استاد دانشگاه و هم برای یک خواننده عادی قابل فهم باشد، و این نکتهای است که روزنامهها و خبرگزاریها باید به آن توجه کنند.
-
مترجم رمان «پرنسس باری» در گفتوگو با ایبنا:
«پرنسس باری» شاهکاری ضدجنگ از ادبیات زیرزمینی کره شمالی است
افسانه قربانزاده، مترجم رمان «پرنسس باری»، نوشته هوانگ سوک- یانگ، گفت: بعد از بروز قحطی در کره شمالی، نویسندگان از جمله هوانگ سوک- یانگ شروع به بازتاب این بحران و رنج انسانها و جامعه کردند. دولت در این شرایط بیش از پیش سعی در سانسور و نظارت بر آثار ادبی داشت تا با القای شعارهای ایدئولوژیک، حقایق تلخ انسانی و اجتماعی را پنهان کند و در این برهه ادبیات زیرزمینی ظهور کرد.
-
نویسنده کتاب «جنون، خرد و سوررئالیسم» در گفتوگو با ایبنا:
شمس لنگرودی مثل حافظ با طنز معنای زندگی را بازسازی میکند
رحمان کاظمی، نویسنده کتاب «جنون، خرد و سوررئالیسم؛ شناختی از شعر شمس لنگرودی» گفت: شمس لنگرودی افزون بر بازی ساخت هنری تصویر بیسرانجام و بیمعنای زندگی، کوتاهی و ناپایداری آن را به شکل برف نشان میدهد که چقدر سریع آب و در زمین محو می شود اما بر خلاف خیام، مثل حافظ به بازسازی معنای زندگی از طریق طنز و خوانش انتقادی سازوکار جهان میپردازد و در تجربه زیسته او امید به زندگی جاری است.
-
نویسنده رمان «سرخ نشستن» در گفتوگو با ایبنا:
رمانم را با هدف روشنکردن نکات مغفول تاریخی نوشتم
ابوالفضل مروجی، نویسنده رمان «سرخ نشستن»، گفت: علاقه شخصی و توجه به اینکه نکات مغفول بسیاری درباره تاریخ دوره مشروطه وجود دارد، انگیزه من در نوشتن این اثر بود.
-
گفتوگو با محمود حدادی درباره کتاب «صداهای مراکش»؛
از قزوین دههی ۳۰ خورشیدی تا مراکش دههی ۵۰ میلادی
محمود حدادی، مترجم کتاب «صداهای مراکش» الیاس کانتی، گفت: همیشه در ذهنم بوده که تجربههای کانتی در مراکش دهه ۵۰ و تجربههای من در قزوین دهه ۳۰، در دو قارهی جدا، بهنوعی همزماناند. شاید همین وجهِ مشترک باعث شد بخواهم این کتاب را به فارسی برگردانم.
-
بررسی کارنامه ادبی بیژن نجدی در گفتوگو با لاله فقیهی؛
نجدی نشان داد که داستان تنها از فرمولهای کارگاهی بیرون نمیآید
لاله فقیهی، داستاننویس و منتقد ادبی، گفت: بزرگترین تأثیر بیژن نجدی این بود که به نسل بعد از خود نشان داد داستان تنها از فرمولهای کارگاهی و سریدوزیهای کلیشهای بیرون نمیآید و میتواند اشکال گوناگونی داشته باشد. داستان میتواند رها از پیرنگ خطی و اوج و فرودهای مورد انتظار باشد. او با داستانهای فضامحورش تأثیر تعیینکننده حال و هوا و فضاسازی را در ساخت داستان نشان داد و به این ترتیب امکانات این ژانر ادبی در استفاده و تمرکز بر بعضی از عناصر داستان و خلق تأثیرهای نو را پیش چشم آورد.
-
بررسی کارنامه ادبی مهرداد بهار در گفتوگو با عباس مخبر؛
مهرداد بهار در اسطورهپژوهی نگاهی غیرایدئولوژیک داشت
عباس مخبر، پژوهشگر و اسطورهشناس، گفت: دکتر بهار نگاهی غیرایدئولوژیک داشت و با دید پژوهشی و تاریخی به اساطیر نگاه میکرد. شما اگر بخواهید اساطیر ایران را مطالعه کنید، ناگزیر هستید به کارهای دکتر بهار مراجعه کنید. حتی اگر حرف تازهای برای گفتن داشته باشید، باید ابتدا کارهای ایشان را ببینید. هیچ راه دیگری وجود ندارد. به نظر من، ایشان همچنان چهرهای راهنما و مرجع برای پژوهشگران جوان در این حوزه هستند.
-
بررسی کارنامه ادبی نیما یوشیج در گفتوگو با مهدی علیاییمقدم؛
نیما معتقد بود شعر غیرسیاسی هیچوقت وجود نداشته
مهدی علیاییمقدم، پژوهشگر و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، گفت: کارنامه شعر نیما که محصول نزدیک به چهار دهه فعالیت سماجتآمیز و پیگیر در معرفی نوعی قالب تازه سرایش است تقریباً هیچگاه از نوعی به اصطلاح «رسالت اجتماعی» خالی نبوده. این مطلب به ویژه پس از انتشار اشعار منتشرنشده او شواهد و مستندات بیشتری نیز یافته. نیما جز در اواخر عمر همیشه یک مارکسیست - لنینیست بلکه گاه استالینیست بود و شعرهای تازهنشرشده او گواه این ادعاست. نیما معتقد بود شعر غیرسیاسی هیچوقت وجود نداشته.
-
مترجم رمان «نفت!» در گفتوگو با ایبنا:
ردپای ژورنالیستبودن سینکلر در «نفت» هویداست
مجید یزدانی، مترجم رمان «نفت!»، نوشته آپتون سینکلر، گفت: رمان نفت بهشدت تحت تأثیر نگاه ژورنالیستی سینکلر نوشته شده و همان نگاه موشکافانه را برای افشای حقیقت و پرده برداشتن از رازهای مگو دارد.
-
کارنامه ادبی مهدی سحابی در گفتوگو با اصغر نوری؛
مهدی سحابی؛ مترجمی که زبان را به هنر تبدیل کرد
اصغر نوری، مترجم ادبی، گفت: اگر ترجمه را نیز نوعی بازآفرینی هنری بدانیم، سحابی در این زمینه هنرمند تمامعیار بود. ترجمههایش تنها انتقال معنا نیستند؛ بلکه اجرا و بازآفرینی دوباره اثرند. او در همه ترجمههایش بر یکدستی زبان و لحن اثر پافشاری میکرد و مراقب بود هیچجا این هماهنگی از بین نرود.
-
برگی از تاریخ روزنامهنگاری ادبی: گفتوگوی جمعی با کریم کشاورز؛
کریم کشاورز: مترجم، نویسنده، انسان
بهمناسبت هفدهم آبان، سالروز درگذشت کریم کشاورز، در قسمت دوم پرونده «برگی از تاریخ روزنامهنگاری ادبی» سراغ مصاحبه جمعیِ مجله «کتاب امروز» با این مترجم و نویسنده رفتیم. آنچه میخوانید البته نه متن کامل این مصاحبه جمعی، بلکه بخشی از آن است که بیشتر به فعالیتهای ادبی کشاورز اختصاص دارد. در این گفتوگو از زندگی و کارنامه فرهنگی و خاطرات کریم کشاورز و نیز از بعضی مسائل ترجمه سخن رفته است.
-
مترجم «باکوی زیرزمینی» در گفتوگو با ایبنا:
قلم اردوبادی و احمد محمود شبیه هم است
ودود مردی، مترجم رمان «باکوی زیرزمینی: در وادی عشق و مبارزه»، نوشته محمدسعید اردوبادی، گفت: حال و هوای رماننویسی اردوبادی تا اندازه زیادی شبیه احمد محمود است؛ هر نویسنده ایرانی در حیطه کاری خودش بیهمتاست و کمک بزرگی به فرهنگ و ادبیات کشورمان کرده و جایگاهش محفوظ است؛ اما زندهیاد احمد محمود در این زمینه یگانه است.
-
مترجم «قانون جاذبه» در گفتوگو با ایبنا:
هنر ژان تولی در نشان دادن پیچیدگی روان انسان است
زهرا قدیمی، مترجم رمان «قانون جاذبه» نوشته ژان تولی، گفت: دلیل اینکه در نظر بعضی این کار بهترین اثر تولی است، پیچیدگیهایی است که در روند روایت وجود دارد و مدام خواننده را با این چالش روبهرو میکند که حق با کدام شخصیت است؟ آیا اصلاً شخصیتها دارند راست میگویند یا نه؟ هنر نویسنده در نشان دادن همین پیچیدگی روان انسان است.
-
گفتوگو با روحانگیز شریفیان درباره رمان «کاموافروشی آنیتا»؛
مهاجرت آغازی بیپایان است
روحانگیز شریفیان، نویسنده رمان «کاموافروشی آنیتا»، گفت: مهاجرت آغاز میشود اما پایان نمیگیرد. مهاجرت مانند زندگی در خانهای اجارهای است. فرق نمیکند چند سال گذشته باشد و چه کرده باشی؛ در هر صورت رنگ و بوی خانه برای انسان همچنان محفوظ میماند.
-
«داستاننویسی از نمای نزدیک» در گفتوگو با اسماعیل زرعی؛
کتابهای براهنی و کلاسهای گلشیری؛ زمینهساز ظهور داستاننویسان توانمند
اسماعیل زرعی، داستاننویس و پژوهشگر که اخیرا کتاب «داستاننویسی از نمای نزدیک» از او منتشر شده، گفت: برای تبدیل شدن به داستاننویسی خوب، آگاهی از اصول و مبانی داستان ضروریست؛ بهعلاوهی مهارت لازم برای به خدمت گرفتن آموختهها. چون اگرچه بسیاری اشخاص فقط با اتکا به قریحه قصهگویی مبادرت به نگارش میکنند اما تا هنگامی که استعدادِ ذاتی با آموزشِ کافی توأم نباشد و تلاشی جدی به همراه نداشته باشد، حاصل کار چندان رضایتبخش نخواهد بود.
-
کارنامه ادبی قیصر امینپور در گفتوگو با نسرین فقیه؛
قیصر امینپور خودِ شعر بود
نسرین فقیه ملک مرزبان، پژوهشگر و دانشیار دانشگاه الزهرا (س)، گفت: وقتی در دوران جنگ شعرهای قیصر امینپور را میخواندم، احساس میکردم کسی پیدا شده که میتواند آنچه را در جامعه میگذرد، با زبانی سرشار از احساس، اندیشه و عاطفه به ما بازگرداند. او صادقانه آنچه را در دل، زندگی و ذهنش میگذشت، بیان میکرد. در شعرهایش، نوعی شفافیت و صداقت وجود داشت که بهروشنی روح او را بازتاب میداد.
-
مترجم «داستانهای ارواح» در گفتوگو با ایبنا:
داستانهای گوتیک دیکنز آزمایشگاه خلق شخصیتهای رمانهایش هستند
مهرداد وثوقی، مترجم «داستانهای ارواح»، گفت: بار اصلی شهرت دیکنز روی رمانهای بزرگش قرار دارد، اما داستانهای کوتاه گوتیکش به نوعی آزمایشگاهی است برای خلق فضا و شخصیتهایی که گاه در رمانهای بزرگش نمود پیدا کردهاند؛ برای همین، در ادبیات پژوهشی حائز اهمیتاند، گرچه نزد خوانندهها معروفیت کمتری دارند.
-
نویسنده رمان «نگذار ببرندم، شارو» در گفتوگو با ایبنا:
ادبیات قرار نیست آسان باشد
زارا امیدی، نویسنده رمان «نگذار ببرندم، شارو» گفت: روایت از زبان زن شاید از نظر تجربه زیستی برایم آسانتر بود، اما ادبیات قرار نیست آسان باشد. ادبیات باید صادق باشد. باید بتواند هر شخصیت و هر روایت را با صداقت انعکاس دهد و انتخاب من این بود که شخصیت اصلیام مرد باشد.
-
کارنامه ادبی علیاشرف درویشیان در گفتوگو با حسن میرعابدینی؛
آثار درویشیان بذر عدالتطلبی را در دل خواننده میکاشت
حسن میرعابدینی، منتقد ادبی، گفت: یکی از نویسندگانی که درویشیان به او علاقه داشت، صمد بهرنگی بود. وجه اشتراکشان در این است که هر دو معلم بودند، هر دو روستاهای فقیر ایرانی را دیده بودند و تجربه زندگی و فقر را از نزدیک لمس کرده بودند. هرچند بهرنگی با دیدگاه مبارزاتی نوشت، اما درویشیان با عاطفه مینوشت و عدالتطلبی را در دل داستانهایش منتقل میکرد تا خواننده خودش آن را حس کند. او بذر عدالت طلبی را در دل خواننده میکاشت.
-
کارنامه ادبی ابوالقاسم حالت در گفتوگو با اکبر اکسیر؛
ابوالقاسم حالت جانشین عبید زاکانی بود
اکبراکسیر، طنزپرداز،گفت: ابوالقاسم حالت را میتوان خندهساز معروف نامید و در طنز، جانشین عبید زاکانی دانست. شاعران جوان باید بدانند اگر گاهی در شعرهای او کمی شوخیهای خاص یا مسائل اجتماعی تند میبینند، ناشی از فضای همان محافل بوده است. هیچگاه او از اهداف عالی طنز انتقادی دور نشد.
-
سلمان ساکت در روز ملی نثر فارسی در گفتوگو با ایبنا مطرح کرد:
بدون خواندن متون کلاسیک، کسی نویسنده قابلی نمیشود
سلمان ساکت، پژوهشگر، گفت: امکان ندارد کسی بتواند نویسنده قابلی باشد بدون اینکه کتابهای کهن زبان فارسی را خوانده باشد. اگر نویسندگان معاصر ما با متون کهن منثور زبان فارسی آشنا باشند و انس بگیرند، ناخودآگاه صورتهای زبانی و سبکی بهتری بر قلم و زبانشان جاری خواهد شد.
-
گفتوگو با مهدی غبرائی درباره رمان «شهر و دیوارهای دمدمی»؛
یک پای موراکامی همیشه در واقعیت است
مهدی غبرائی، مترجم رمان «شهر و دیوارهای دمدمی» هاروکی موراکامی، گفت: موراکامی در عین خرق عادت در آثارش، همیشه یک پایش در واقعیت است؛ یعنی بخش عمدهای از رمانهایش در ژاپن امروز، در شهرهای مشخص با جغرافیا و توضیحات عینی میگذرد. شخصیت اصلی آثار او معمولاً جوانی است سیوچندساله که غذاهای معمولی میخورد، سوار مترو میشود، موسیقی گوش میدهد، اهل ادبیات است و اغلب زندگی جداافتادهای دارد و دایم در جستوجوی گمشدهای است، چه مادی و چه معنوی، و این زندگی غالب جوانان امروز است.
-
مترجم رمان «نمکبهحرام» در گفتوگو با ایبنا:
نثر «پل بیتی» مثل ترانهای رپ با ساختار روشنفکرانه است
محمدرضا ترکتتاری، مترجم رمان «نمکبهحرام» پل بیتی، گفت: بیتی قبل از نوشتن داستان شاعر بوده و ردّ شعر در تمام نثرش پیداست. نثرش ریتمیک، جهنده و موسیقایی است؛ جملهها غالباً بلند، پر از قافیه درونی، واجآرایی و بازی زبانی و انگار متن ترانهای رپ باشند با ساختار فکریِ روشنفکرانه؛ اصطلاحات فرهنگی سیاهپوستان، ارجاعات ادبی و شوخیهای بینامتنی باعث میشود نثرش هم شبیه موسیقی زیرزمینی و هم مثل نقد آکادمیک بر ساختار نژادپرستی باشد.
-
داستاننویسی و ترجمه شعر در گفتوگو با احمد پوری؛
آموزش نویسنده نمیسازد، نویسندهها را کشف میکند
احمد پوری، نویسنده و مترجم، گفت: آموزش نویسنده نمیسازد. این جملهای است که از اولین دقیقه کلاس میگویم. میگویم اگر کسی فکر کند با این کلاس نویسنده میشود، اشتباه است. اما یک خبر خوب هم دارم که خیلیها نویسنده هستند و نمیدانند. کلاس میتواند استعدادها را کشف کند و پرورش دهد.
-
کامیار عابدی در گفتوگو با ایبنا خبر داد:
ابهامزدایی از زندگی شاعر «مرا ببوس»
کامیار عابدی، نویسنده و پژوهشگر ادبی، با اشاره به پایان نگارش کتاب «مرا ببوس» در تحلیل زندگی و اشعار حیدر رقابی هدف از نگارش این اثر را برطرفکردن برخی ابهامها و اطلاعات نادرست درباره زوایایی از زندگی و معرفی و تحلیل و بررسی هرچه بیشتر آثار این شاعر عنوان کرد.