سال‌ها قبل سعی کردیم که تاریخ چاپ و نشر این مملکت را در قالب نشست و مقاله و همایش به مردم و اهالی فرهنگ معرفی کنیم و شاید ده‌ها نشست با همین موضوع، به بهانه‌های مختلف با هم تدارک دیدم که آخرینش در اسفند سال گذشته در دهلی نو و در معرفی منشی نولکشور بود. سفری خاطره‌انگیز با ایشان به هند داشتیم و تقریباً یک هفته‌ای در معیت ایشان بودم. چقدر تلخ بود رفتن دکتر و فقدانش که قرار بود امسال در همایش ابراهیم متفرقه نیز مقاله‌ای از ایشان داشته باشیم.
مرحوم جعفری‌مذهب انسانی خالص، بی‌مدعا و با مناعت طبعی بالا و استوار بود. هربار که ایشان را می‌دیدی چون کودکان پرشور و با احساس، بلند بلند فکر می‌کرد و تلاش می‌نمود حتی در اندک زمانی که پیش شماست طرح‌ها، کارها و نظریاتش را بیان دارد. در تمام لحظات زندگی‌اش در حال یادگرفتن و یاددادن بود و به اعداد تاریخی علاقه‌مند. همیشه از بی‌توجهی ما به داشته‌های تاریخی‌مان تأسف می‌خورد.
حسن برخوردش با همه شاید کم نظیر بود و یکی از دلایل محبوبیتش قطعاً همین بود و من هیچ‌گاه به یاد ندارم که از کسی آزرده دل بوده و به زبان آورده باشد، و هیچ‌گاه نشنیده‌ام که زبان به مذمت و یا غیبت کسی گشوده باشد. زمانی که خبر فوت این بزرگ‌مرد را شنیدم بزرگترین تأسفم این بود که چقدر زود از میان ما رفت و چقدر بد؛ که آن‌طور که باید قدرش شناخته نشد.
انتشار بیش از ۲۰۰ مقاله در موضوعات مختلف تاریخی طی ۲۷ سال، و با تنوع موضوعی فراوان و غالباً خاص، گواهی صادق بر تلاش‌های شبانه‌روزی ایشان برای فرهنگ و تاریخ این مملکت است.
و امروز با انتشار این مجموعه مقالات و نگاهی به مقالات برجای مانده از وی، می‌توانیم بفهمیم که چه تاریخ‌پژوه متتبعی را از دست دادیم و چه کارهایی که وی کرد و ما بی‌توجه بودیم و شاید هنوز هم بی‌توجه باشیم.
.jpg)
از سرکار خانم اعظم هدایتی همسر مهربان و بزرگوار مرحوم جعفری‌مذهب کمال تشکر و قدردانی را دارم که با محبت تمام اجازۀ انتشار این مجموعه مقالات را به ما دادند و خود با کمک‌های بی‌دریغ‌شان، سهم ارزشمندی در انتشار این مجموعه مقالات داشتند. همچنین از دختران دوست‌داشتنی دکتر جعفری‌مذهب، سُها و نگار عزیز، سپاسگزارم و نیز قدردان دوست و همکار عزیزم جناب آقای مجتبی تبریزنیا هستم که به جهت سابقۀ دوستی و آشنایی با مرحوم جعفری‌مذهب بزرگوارانه تقاضای من را برای تدوین و ساماندهی این مجموعه مقالات پذیرفتند و طی این دوماه با تلاش شبانه‌روزی میراث حقیقی را به چاپ رساندند.
همچنین از همکاران عزیزم در انتشارات آقایان میرزایی، کرمی، ابراهيمی و علی‌محمدی که این کتاب را ویراستند و آراستند نیز کمال تشکر را دارم.
امیدوارم این مجموعه مقالات تأثیری ولو اندک در شناخت هرچه بیشتر مرحوم جعفری مذهب داشته و خوشنودی روح آن مرحوم را به دنبال داشته باشد.»
نظر شما