به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از ویتنام نت، «فان وی یت» مؤسس پروژه «درب‌های باز» (باهدف ترجمه کتاب‌های مفید خارجی به زبان ویتنامی) می‌گوید: ویتنام بازار در حال شکوفایی ادبی است که ژانرهای ادبی مختلف را پذیرا شده و آنچه سال‌ها در غرب تعریف‌شده در ویتنام رو به رونق گذاشته است.
برای کتاب‌خوان ویتنامی که تمام‌روز را کار می‌کند خواندن کتاب‌هایی با ژانر عاشقانه و نیز سرگرم‌کننده می‌تواند مفید باشد و این چیزی است که در جامعه امروز این کشور در حال وقوع و توسعه است.
وی پیش‌بینی کرد نویسندگان و خوانندگان جوان بیشتری بدین سو گرایش پیدا خواهند کرد و باید زمینه را در این خصوص فراهم کرد.
«نگوین دینه تو» معاون سردبیر مجله ادبی ارتش(Army Literary Magazine ) دراین‌باره می‌گوید روند جدیدی در ادبیات ویتنام در حال شکل‌گیری است و نویسندگان از آن آگاهی یافته و تمرکز نویسندگان را به‌سوی موضوعات سرگرم‌کننده می‌طلبد.
گروهی از نویسندگان این نوع ژانرها در حال پاسخگویی به نیاز خوانندگان بوده و صنعت نشر نیز به این امر رونق بخشیده است.
پیش‌تر اگر نویسنده‌ای موفق به کسب جایزه ادبی می‌شد، می‌توانست اثر خود را چاپ کرده و راهی بازار کرد، به امید اینکه بتواند خوب فروش کند اما اکنون اوضاع فرق کرده و نیازی به کسب جایزه ادبی نیست و اغلب نویسندگان جوان، مانند گائو(Gao)، آنه خانگ(Anh Khang)،ایریس کائو(Iris Cao)، هان نهو(Han Nhu) و بورن(Born) مخاطبان خود را به‌راحتی یافته و آثارشان تجدید چاپ هم می‌شود.
از طرف دیگر تعداد خوانندگان این نوع آثار نیز افزون‌شده و کمپانی‌های کتاب با برندهای سرگرم‌کننده راه‌اندازی شده‌اند.
«نگوین تی ها» مدیر انتشارات «ون وی یت» دراین‌باره می‌گوید وقتی شمارگان و تیراژ کتاب‌های آموزشی و دانشگاهی 2000 است این نوع کتاب‌ها از مرز 5 و 10 هزار می‌گذرد و بلافاصله تجدید چاپ هم می‌شود.
بر اساس آمار فروش هشتمین جشنواره کتاب شهر موسوم به HCM پرفروش‌های بازار رمان‌های ادبی عاشقانه بوده است. «آنا توی» نویسنده ویتنامی می‌گوید موفقیت‌های بازار فروش کتاب مرهون اتصال به گرایش‌های اخیر مردم کشور است که خود را در میزان فروش نشان داده است.
البته وی معتقد است در درازمدت آثار غنی ادبی به نفع این نوع رمان‌ها کنار رفته و باعث افت کیفیت ادبیات نیز خواهد شد.
دکتر «نگوین ماهن هونگ» نیز در این زمینه معتقد است بازار خواندن کارهای ادبی سرگرم‌کننده مانند آنچه در حال رخ دادن در ویتنام است، لذت‌بخش نیست، بلکه خواندن کارهای ادبی – هنری برجسته که پشت آن آموزش باشد می‌تواند لذت‌بخش‌تر باشد. وی معتقد است ناشران برای سود بیشتر بدین سمت روی آورده‌اند و برای توسعه واقعی بازار کتاب باید مکانیزمی قانونی را پیدا کنیم.
برای کتاب‌خوان ویتنامی که تمام‌روز را کار می‌کند خواندن کتاب‌هایی با ژانر عاشقانه و نیز سرگرم‌کننده می‌تواند مفید باشد و این چیزی است که در جامعه امروز این کشور در حال وقوع و توسعه است.
وی پیش‌بینی کرد نویسندگان و خوانندگان جوان بیشتری بدین سو گرایش پیدا خواهند کرد و باید زمینه را در این خصوص فراهم کرد.
«نگوین دینه تو» معاون سردبیر مجله ادبی ارتش(Army Literary Magazine ) دراین‌باره می‌گوید روند جدیدی در ادبیات ویتنام در حال شکل‌گیری است و نویسندگان از آن آگاهی یافته و تمرکز نویسندگان را به‌سوی موضوعات سرگرم‌کننده می‌طلبد.
گروهی از نویسندگان این نوع ژانرها در حال پاسخگویی به نیاز خوانندگان بوده و صنعت نشر نیز به این امر رونق بخشیده است.
پیش‌تر اگر نویسنده‌ای موفق به کسب جایزه ادبی می‌شد، می‌توانست اثر خود را چاپ کرده و راهی بازار کرد، به امید اینکه بتواند خوب فروش کند اما اکنون اوضاع فرق کرده و نیازی به کسب جایزه ادبی نیست و اغلب نویسندگان جوان، مانند گائو(Gao)، آنه خانگ(Anh Khang)،ایریس کائو(Iris Cao)، هان نهو(Han Nhu) و بورن(Born) مخاطبان خود را به‌راحتی یافته و آثارشان تجدید چاپ هم می‌شود.
از طرف دیگر تعداد خوانندگان این نوع آثار نیز افزون‌شده و کمپانی‌های کتاب با برندهای سرگرم‌کننده راه‌اندازی شده‌اند.
«نگوین تی ها» مدیر انتشارات «ون وی یت» دراین‌باره می‌گوید وقتی شمارگان و تیراژ کتاب‌های آموزشی و دانشگاهی 2000 است این نوع کتاب‌ها از مرز 5 و 10 هزار می‌گذرد و بلافاصله تجدید چاپ هم می‌شود.
بر اساس آمار فروش هشتمین جشنواره کتاب شهر موسوم به HCM پرفروش‌های بازار رمان‌های ادبی عاشقانه بوده است. «آنا توی» نویسنده ویتنامی می‌گوید موفقیت‌های بازار فروش کتاب مرهون اتصال به گرایش‌های اخیر مردم کشور است که خود را در میزان فروش نشان داده است.
البته وی معتقد است در درازمدت آثار غنی ادبی به نفع این نوع رمان‌ها کنار رفته و باعث افت کیفیت ادبیات نیز خواهد شد.
دکتر «نگوین ماهن هونگ» نیز در این زمینه معتقد است بازار خواندن کارهای ادبی سرگرم‌کننده مانند آنچه در حال رخ دادن در ویتنام است، لذت‌بخش نیست، بلکه خواندن کارهای ادبی – هنری برجسته که پشت آن آموزش باشد می‌تواند لذت‌بخش‌تر باشد. وی معتقد است ناشران برای سود بیشتر بدین سمت روی آورده‌اند و برای توسعه واقعی بازار کتاب باید مکانیزمی قانونی را پیدا کنیم.
نظر شما