چرخه‌هایی در بازارهای مالی
کاملاً مشخص است که سیاست‌های واحد پول چین در خصوص تثبیت نرخ مبادله یوان در برابر دلار تا حد بسیار زیادی انعطاف‌پذیری نرخ‌های سود را کم می‌کند. این امر به نوبه خود به این معنا است که بازارهای درآمد ثابت واقعی را نمی‌توان به راحتی توسعه داد. این مسئله جنبه دیگری نیز دارد. بانک‌های چین به سوددهی تضمین شده توسط حزب و ناشی از حداقل مابه‌التفاوت اجباری نرخ‌های سپرده و اعطای وام وابسته است. سود ایجاد شده به این ترتیب از وام‌گیرندگان شرکتی، یارانه لازم برای سرمایه‌گذاری‌های آنها در زمینه اوراق بهادار دولتی ـ که زیر قیمت بازار است ـ را تأمین می‌کند. این مسئله تنها تا هنگامی امکان‌پذیر است که این بانک‌ها در یک چارچوب انحصاری داخلی که به خوبی در برابر فشارهای خارجی نفوذ‌ناپذیر باشد، فعالیت نمایند. وجود بانک‌های خارجی تنها به این خاطر است که القا شود در چین بازارهای آزاد وجود دارد. بانک‌ها با توجه به اینکه سود آنها تضمین شده است، هرگز ناچار به رقابت خلاقانه برای پشتیبانی از مشتریان خود نیستند. آنها همچنین لزومی ندارد نگران سرمایه جدید یا وام‌های لاوصول خود باشند؛ چرا که اینها همگی مشکلات حزب است نه مشکلات مدیریت بانک‌ها. به همین دلیل وقتی حزب فرمان توسعه بازار اوراق قرضه را می‌دهد، بانک‌ها از آن تبعیت می‌کنند، ولو اینکه اوراق قرضه چیزی جز نقابی بر وام‌ها نباشند. بازار اوراق قرضه شرکتی در همین حد متوقف می‌شود، به این معنا که هیچ‌گونه بازار ثانویه‌ای وجود ندارد. اما بازار درآمد ثابت از اوراق قرضه شرکتی فراتر می‌رود.
صفحه 192/ سرمایه‌داری سرخ/ کارل ای. والتر و فریزر جی. تی. هاوی/ ترجمه عبدالرضا داوری/ انتشارات ایران/ چاپ اول/ سال 1392/ 304 صفحه/ 11000 تومان
سه‌شنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۴:۰۰
نظر شما