کافی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) توضیح داد: از آن‌جا که شعر آیینی زیرمجموعه شعر فارسی است به‌طور عمومی نقاط قوت و ضعفش از شعر عمومی فارسی متاثر است. اگر شعر آیینی در قرن هفتم و هشتم هجری را بررسی کنیم متوجه می‌شویم همان شناسه‌های سبک عراقی نیز در آن وجود دارد و چون شعر عمومی فارسی از استحکام برخوردار است.

وی گفت: تنها تفاوت شعر آیینی و شعر انتظار در دوره‌های مختلف از نظر فراوانی آن‌هاست. این نوع شعر از جهت بروز، ظهور و فراوانی تابع وضعیت سیاسی و اجتماعی است.

این شاعر آیینی ادامه داد: شعر انتظار بیش از دیگر موضوعات شعر آیینی تحت تاثیر وضعیت سیاسی و اجتماعی قرار دارد؛ چراکه گاهی موضوع انتظار و مهدویت در مذاهب غیرشیعه انکار می‌شود و هنوز برخی از مذاهب معتقدند که موعود به دنیا نیامده است.

وی به آغاز شعر انتظار اشاره و تشریح کرد: گرچه می‌توان آغاز شعر انتظار را از قرن هفتم و با خواجوی کرمانی دانست اما این گونه شعری پس از انقلاب مشروطه مورد توجه بیشتری قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر در دوران منازعات سیاسی همواره توجه بیشتری به این نوع شعر می‌شود؛ چراکه انسان در شرایط سخت و دشوار بیش از پیش به یاد منجی و نجات‌دهنده می‌افتد.

کافی با تاکید بر شناخت بیشتر از امام زمان(عج) و مهدویت در دروان معاصر ادامه داد: پس از انقلاب شناخت و معرفت نسبت به این موضوع بیشتر و متفاوت‌تر شد. همچنین جنبه نیاز عمومی به موعود که یکی از دلایل ظهور است بیشتر مورد توجه قرار گرفت. از سوی دیگر جنبه‌های ارزشی در این نوع شعر بیش از پیش حفظ شد.

وی اظهار كرد: نکته قابل توجه در شعر انتظار معاصر این است که نسل دوم و سوم پس از انقلاب گاه بیش از نسل نخست به موضوع مهدویت و شخص موعود توجه دارند. شاید آشوب‌های جهانی یکی از دلایلی باشد که این نسل به شعر انتظار بیشتر روی آورده است.

این پژوهش‌گر با تاکید بر شناخت کامل از موضوع مهدویت گفت:   برخی از شاعران موضوعات تاریخی و جغرافیایی را در این نوع شعر اشتباه بیان می‌کنند. معرفت دینی، معرفت تاریخی و معرفت جغرافیایی را شامل می‌شود. بنابراین شاعران آیینی باید تاریخ و جغرافیای اسلام را به خوبی بشناسند.

کافی به معرفت دینی در این حوزه اشاره و تصریح کرد: در زمینه شعر انتظار شاعران باید با مفهوم انتظار، مهدویت و موعود آشنا باشند.
وی افزود: نگاه جهانی نسبت به موضوع مهدویت وجود دارد و اگر نسبت به این حوزه شاعران شناخت کافی نداشته باشند احتمال رواج خرافات در شعر انتظار وجود دارد.

این شاعر در پایان یادآور شد: در این حوزه اگر قریحه شعری‌ شاعر برگرفته از آموزه‌های عمومی است باید مستقل از خرافات باشد. از سوی دیگر در تمام ادیان به موضوع انتظار و موعود اشاره‌ای شده است، اما گاهی شاعران دیدگاه‌های ادیان مختلف را در شعر بیان می‌کنند. این موضوع نیز یکی از تهدیدات جدی شعر انتظار است.