تیمور آقامحمدی، شاعر و نویسنده آثاری چون مجموعه شعر «هرگز به جنگ سیگار تعارف نکن»، رمان نوجوان «رونی یک پیانو قورت داده» و رمان بزرگسال «همه» در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به آثاری که در یکسال گذشته مطالعه کرده است اشاره و پیشنهادهای خود را به کتابخوانان برای خرید در نمایشگاه کتاب بیان کرد: خوشبختانه سال گذشته سال خوبی برایم بود. علاوه‌بر نوشتن یک رمان نوجوان به نام «تو خوابِ میکائیل هستی» که الان در اختیار ناشر است، بیش از پانزده‌هزار صفحه کتاب خواندم. به جز کتاب‌هایی که ناامیدم کردند و کلاسیک‌هایی که همه می‌شناسیم، امسال از خواندن این‌ها واقعاً لذت بردم «تپه پوشکین» و «چمدان» از سرگئی دولاتوف، «همین حوالی» از جومپا لاهیری، «دستکش سفید» از استیون میلهاوزر، «آسفالتی‌ها» از تاد استراسر، «ادبیات در مخاطره» از تزوتان تودورف، «اعترافات رمان‌نویس جوان» از امبرتو اکو، «قرون کودکی» از فیلیپ اریه، «شوروی ضد شوروی» از ولادیمیر واینوویچ، «زمان دست دوم» از سویتلانا آلکسیویچ و «ایمان یا بی‌ایمانی» از امبرتو اکو و کاردینال مارتینی.
او افزود: حساب شاهکاری کلاسیک و مدرن جداست، اما با دلایلی شخصی موقع نوشتن همیشه باید این چند کتابِ شوق‌انگیز کنار دستم باشد تا بتوانم باانرژی کارم را شروع کنم: قرن نوزدهمی‌هایی چون «جنگ و صلح» از لئون تالستوی، «برادران کارامازوف» از فئودور داستایفسکی و «مادام بوواری» از گوستاو فلوبر و قرن بیستمی‌هایی مثل «رگتایم» از ای.ال.دکتروف، «خداحافظ گاری کوپر» از رومن گاری و «امریکایی آرام» از گراهام گرین. بدون این‌ها احساس تنهایی می‌کنم.
آقامحمدی در ادامه صحبت خود، درباره برگزاری دوباره نمایشگاه کتاب تهران به‌صورت حضوری گفت: نمایشگاه کتاب تهران اتفاق تازه‌ای نیست، اما هر سال با مسائل جدیدی روبه‌رو می‌شویم. امسال نمایشگاه حضوری پس از دو سال وقفه برگزار می‌شود و افزون بر نگرانی‌هایی بابت بیماری همه‌گیر کرونا، تعدادی از کتابفروشان نیز با این شکل از برگزاری نمایشگاه مخالفت‌هایی را ابراز کرده‌اند. به نظرم از جهاتی حق دارند چرا که این شکل از برپایی نمایشگاه به کسب‌وکار آن‌ها آسیب می‌رساند. نمایشگاه‌های مطرح دنیا مثل فرانکفورت، لندن و توکیو محلی برای معرفی و تبلیغ کتاب و عقد قراردادهای خرید، ترجمه و حتی تألیف است.
او نمایشگاه کتاب تهران را شبیه به نوع دیگری از نمایشگاه‌های جهانی برشمرد و بیان کرد: نمایشگاه کتاب تهران یک کتابفروشی بزرگ با برنامه‌های متنوع فرهنگی و مکانی برای گردهمایی ناشران، نویسندگان، مترجمان و کتابخوانان است، کتابی که می‌شود به‌راحتی از کتابفروشی‌های محلی تهیه کرد؛ از طرفی هم، نمایشگاه‌هایی در دنیا وجود دارد که به سیاق نمایشگاه کتاب تهران برگزار می‌شود، علاوه بر آن تا بوده این نمایشگاه به همین شکل بوده است. مشکل جای دیگری است و به تعامل کتابفروشان با صنف خود و در نهایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برمی‌گردد که باید حامی جدی این بخش مهم از جامعه باشند.
آقامحمدی ادامه داد: گردش چرخ اقتصاد کتابفروشان یعنی رونق نویسندگی و کتابخوانی. کتابفروشان زیادی سراغ دارم که با مشکلات مختلف همچنان در این کار پایمردی می‌کنند و احترام و توجهی که به مؤلفان دارند، بیشتر از دستگاه‌های فرهنگی است که این قبیل امور جزو وظایف سازمانی آن‌ها به‌شمار می‌رود. عدم حضور برخی از ناشران جز گرفتن فرصت از نویسندگان و خوانندگان، حاصل چندانی نخواهد داشت. مخاطب فقط فقدان نویسنده و کتاب مورد علاقه‌اش را می‌بیند و مشکلات عدیده کتابفروشان آن‌قدرها به چشم او نخواهد آمد. وزارت فرهنگ و ارشاد باید بکوشد تا دغدغه‌های این بخش از فرهنگ جامعه را رفع کند، چرا که دود آن مثل همیشه به چشم مردم خواهد رفت.
او افزود: حساب شاهکاری کلاسیک و مدرن جداست، اما با دلایلی شخصی موقع نوشتن همیشه باید این چند کتابِ شوق‌انگیز کنار دستم باشد تا بتوانم باانرژی کارم را شروع کنم: قرن نوزدهمی‌هایی چون «جنگ و صلح» از لئون تالستوی، «برادران کارامازوف» از فئودور داستایفسکی و «مادام بوواری» از گوستاو فلوبر و قرن بیستمی‌هایی مثل «رگتایم» از ای.ال.دکتروف، «خداحافظ گاری کوپر» از رومن گاری و «امریکایی آرام» از گراهام گرین. بدون این‌ها احساس تنهایی می‌کنم.
آقامحمدی در ادامه صحبت خود، درباره برگزاری دوباره نمایشگاه کتاب تهران به‌صورت حضوری گفت: نمایشگاه کتاب تهران اتفاق تازه‌ای نیست، اما هر سال با مسائل جدیدی روبه‌رو می‌شویم. امسال نمایشگاه حضوری پس از دو سال وقفه برگزار می‌شود و افزون بر نگرانی‌هایی بابت بیماری همه‌گیر کرونا، تعدادی از کتابفروشان نیز با این شکل از برگزاری نمایشگاه مخالفت‌هایی را ابراز کرده‌اند. به نظرم از جهاتی حق دارند چرا که این شکل از برپایی نمایشگاه به کسب‌وکار آن‌ها آسیب می‌رساند. نمایشگاه‌های مطرح دنیا مثل فرانکفورت، لندن و توکیو محلی برای معرفی و تبلیغ کتاب و عقد قراردادهای خرید، ترجمه و حتی تألیف است.
او نمایشگاه کتاب تهران را شبیه به نوع دیگری از نمایشگاه‌های جهانی برشمرد و بیان کرد: نمایشگاه کتاب تهران یک کتابفروشی بزرگ با برنامه‌های متنوع فرهنگی و مکانی برای گردهمایی ناشران، نویسندگان، مترجمان و کتابخوانان است، کتابی که می‌شود به‌راحتی از کتابفروشی‌های محلی تهیه کرد؛ از طرفی هم، نمایشگاه‌هایی در دنیا وجود دارد که به سیاق نمایشگاه کتاب تهران برگزار می‌شود، علاوه بر آن تا بوده این نمایشگاه به همین شکل بوده است. مشکل جای دیگری است و به تعامل کتابفروشان با صنف خود و در نهایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برمی‌گردد که باید حامی جدی این بخش مهم از جامعه باشند.
آقامحمدی ادامه داد: گردش چرخ اقتصاد کتابفروشان یعنی رونق نویسندگی و کتابخوانی. کتابفروشان زیادی سراغ دارم که با مشکلات مختلف همچنان در این کار پایمردی می‌کنند و احترام و توجهی که به مؤلفان دارند، بیشتر از دستگاه‌های فرهنگی است که این قبیل امور جزو وظایف سازمانی آن‌ها به‌شمار می‌رود. عدم حضور برخی از ناشران جز گرفتن فرصت از نویسندگان و خوانندگان، حاصل چندانی نخواهد داشت. مخاطب فقط فقدان نویسنده و کتاب مورد علاقه‌اش را می‌بیند و مشکلات عدیده کتابفروشان آن‌قدرها به چشم او نخواهد آمد. وزارت فرهنگ و ارشاد باید بکوشد تا دغدغه‌های این بخش از فرهنگ جامعه را رفع کند، چرا که دود آن مثل همیشه به چشم مردم خواهد رفت.
سی‌وسومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از 21 تا 31 اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱ با شعار «با کتاب سلامتیم» در دو بخش حضوری در مصلای امام خمینی (ره) و مجازی در سامانه ketab.ir برگزار می‌شود.
نظر شما