به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، ریکاردو پلارس پرز، شاعر، نویسنده و روزنامهنگار اروگوئهای در سال 1941 در مونته ویدئو به دنیا آمد.
او استاد افتخاری دانشگاه جمهوری اروگوئه بوده و کنفرانسهایی را در زمینههای ادبی ارائه داده است. پلارس علاوه بر سرودن شعر، بر کتابهای نویسندگان و شاعران معاصر اروگوئه مقدمهای نوشته است.
وی در تدوین لغتنامه ادبیات اروگوئه و در تنظیم و چاپ آخرین گلچیـنهای ادبی این کشور همکاری داشته است. همچنین کتابهای متعددی را در زمینههای مختلف آموزشی و ادبی نیز نوشته است.
نمونهای از شعر او با عنوان «در غارهای دریا»:
«در درون این شعر سفر میکنند
بیشهها، آبها،
شایعات و بذرها،
مسیر استخوانی
ماسههای نرم.
قلب مرطوب است
و دریا آرزومند.
به غارها سفر میکنند
و تراسهای نمک
جایی که دندانها
به وحدت تاریک خود میروند.
قلب مرطوب است
و دریا آرزومند.
بذرها و دندانها
چشمهایی را میپوشانند
که ماسه و دریا را پنهان میکنند.
قلب مرطوب است
و دریا آرزومند.
بدون بند و ریسمان
حلزون بزرگ و تو خالی
با لبان همچون گل سرخ میرود
بیآنکه دریچههای خانهاش را ببندد.
رود بزرگ چون دریایی جاری است
بر نقشه شیارها، کلام و عسل میگذرد
به ریشه بر میگردد
با آبی برای من تا بنوشم
میگویم که این یک رؤیاست
رؤیایی بدون بند و ریسمان.
اگر بگویم آب آیا آن را خواهی نوشید؟»
نخستین همایش شاعران ایران و جهان از ۲۸ فروردین تا ۱ اردیبهشت در سه شهر تهران، اصفهان و شیراز برگزار میشود.
نظر شما