به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) -فاطمه مهاجری: در حاشیه رونمایی از کتاب "در معیت پرزیدنت" در سی‌وششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، صادق زیباکلام، استاد دانشگاه و تحلیلگر مسائل سیاسی، در گفت‌وگو با خبرنگار ایبنا درباره اهمیت نگارش کتاب‌هایی در حوزه سفرنامه‌نویسی و تاریخ‌نگاری معاصر اظهار داشت: بزرگ‌ترین اهمیت این‌گونه کتاب‌ها در آشنا کردن ما با واقعیت‌های کشورمان است. متأسفانه ما ایرانی‌ها کشور خود را آن‌گونه که باید نمی‌شناسیم. نسلی به وجود آمده که مملو از بغض، کینه و نفرت است؛ نسلی که نه تمایلی به درک، نه شناخت و نه فهم دارد. انتشار چنین آثاری می‌تواند به شناخت بهتر جامعه کمک کند.
وی در ادامه با انتقاد از وضعیت علوم انسانی در کشور و پاسخ به سوال؛ میزان توجه به تاریخ معاصر در جامعه ایران گفت: «در جامعه ایران توجه بسیار کمی به تاریخ معاصر شده است، چراکه ما در علوم انسانی به‌طور کلی عقب‌مانده‌ایم. به‌ویژه تاریخ را بیشتر به‌مثابه یک دادگاه تلقی می‌کنیم که در آن انسان‌ها را یا فرشته می‌دانیم یا اهریمن. حال آن‌که تاریخ باید ابزار شناخت گذشته باشد، نه محکوم‌کردن افراد.»
زیباکلام در پایان و در پاسخ به این پرسش که اگر بخواهد در یک جمله درباره کتاب "در معیت پرزیدنت" سخن بگوید، با لحنی طنزآمیز اما جدی اظهار داشت: اگر از نظر دینی اختیاراتی داشتم و کاره‌ای بودم، خواندن این کتاب را واجب اعلام می‌کردم.
نظر شما