مرضیه ذاکری نویسنده کتاب «خانه‌ای برای همه» در گفت‌وگو با محمدمهدی شیخ صراف خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ درباره ادامه دادن بررسی زنان الگو و نمونه گفت: قطعا در تاریخ شفاهی دنبال سوژه‌های مادران و بانوان خاص و الگو هستیم. از این سوژه‌ها بسیار هستند. خانم مقدسیان اولین نبوده و آخرین هم نیست.

او ادامه داد: یکی از اهداف و وظایف ما معرفی الگوی زن مسلمان ایرانی است. همه بانوان را نمی‌شود در یک سطح دید. آن‌ها می‌توانند الگوهای متکثر باشند در سطوح و الگوهای مختلف. همه قرار نیست خانم مقدسیان یا مرضیه دباغ باشند. باید دید هرکسی در موقعیت و شرایطی که دارد چطور عمل کرده است.

ذاکری با اشاره به اینکه اولویت ما صرفا مادر شهید بودن نیست گفت: ما سراغ مادران شهدا نیز رفتیم اما نه صرفا به جهت اینکه مادر شهیدی هستند، آن خانم را از این جهت اعتبار ندادیم که مادر شهید است. ابتدا او را یک زن دیدیم و با فاکتورها و مواردی که مد نظر داشتیم سنجیدیم و به این رسیدیم که می‌توانند الگویی برای جامعه ما باشند.

البته مادران شهدا از این جهت می‌توانند حرف برای گفتن داشته باشند که ثمره تربیت آن‌ها یک انسانی شده که به یک درجه عالی رسیده است.
 
ذاکری در پاسخ به این سوال که چه باید کرد تا این الگوها برای نسل جدید باورپذیرتر شود گفت: باید شخصیت‌ها را همانطور که هستند معرفی کنیم، قرار نیست از انسان‌ها قهرمان و بت بسازیم. نباید طوری بیان شود که این‌ها هیچ خطا و اشتباهی ندارند. اکثر این بانوان زندگی معمولی داشتند و دغدغه‌ها و روتین زندگی عادی داشتند، مهم نوع رفتار آن‌ها در برخورد با مشکلات و  اتفاقات است.
 
این نویسنده درباره اینکه خاطرات مادران شهیدان را تا دیر نشده باید ثبت کنیم گفت: تا می‌توانیم سراغ مادران شهیدان می‌رویم و خاطرات را ثبت می‌کنیم. ولی ما دنبال زندگی خانم‌هایی هستیم که از زندگی آن‌ها الگوهای تربیتی دربیاوریم. مثلا کتاب «منم یک مادرم» مجموعه‌ای از روایت‌های مادرانی است که مادر شهید هستند اما به این جهت که سبک زندگی و الگوی تربیتی داشتند که برای نسل جدید بسیار قابل الگو برداری است.
پروژه‌هایی داریم که خانم‌هایی را با عنوان زنان منتخب اعم از پزشک و معلم و خانم خانه دار که می‌توانند الگو باشند را بررسی می‌کنیم.