پارسا بامشادی، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به معرفی کتاب «زبان‌شناسی چامسکیایی و رقیبان آن» پرداخت و عنوان کرد: نوام چامسکی را بی‌تردید باید یکی از تأثیرگذارترین و جنجالی‌ترین چهره‌ها در زبان‌شناسی سده بیستم دانست. با توجه به دیدگاه‌های متناقضی که تاکنون درباره چامسکی مطرح شده، ترسیم تصویری واقع‌نمایانه و متوازن از زبان‌شناسی چامسکیایی ضرورت دارد.
بامشادی با بیان اینکه در این کتاب، هم زبان‌شناسی چامسکیایی و هم نظریه‌های رقیبانش بر پایه برنامه‌های پژوهشی آنها توصیف شده‌اند، تاکید کرد: تن‌هاکن اصطلاح برنامه پژوهشی را به عنوان بدیلی برای مفهوم پارادایم تامس کوهن به کار گرفته و نشان داده است که چگونه مراحل گوناگون نظریه چامسکیایی را می‌توان متعلق به یک برنامه پژوهشی واحد و منسجم دانست. وی سپس این برنامه پژوهشی را با برنامه‌های پژوهشی دیگر زبان‌شناسی مقایسه کرده است.
این زبان‌شناس با اشاره به اینکه «زبان‌شناسی چامسکیایی و رقیبان آن» با رویکردی انتقادی و با بهره‌گیری از منابع فراوان نوشته شده، افزود: این کتاب به خواننده، درباره چهار دهه سیر تحول زبان‌شناسی زایشی، دیدی گسترده و درکی عمیق می‌بخشد.
وی یکی از دلایل اصلی کم‌رغبتی زبان‌شناسان ایرانی به تالیف کتاب را اشکال‌های موجود در قانون رتبه‌بندی استادان دانشگاه‌ها عنوان کرد و گفت: در شرایطی که یک استاد دانشگاه پس از صرف وقت چند ساله برای یک کتاب تالیفی امتیازی برابر و یا حتی کمتر از استادی که یک مقاله تالیف کرده دریافت می‌کند ترجیح می‌دهد نگارش کتاب را کنار بگذارد. از سوی دیگر باید ظرفیت‌های تالیف کتاب در حوزه زبان‌شناسی را با افزایش دانش بومی در زمینه زبان فارسی و لهجه‌های ایرانی افزایش دهیم.
بامشادی همچنین ترجمه کتاب «زبان‌شناسی شناختی: نظریه‌ها و کاربردها» را آماده چاپ دارد.
سازمان سمت کتاب «زبان‌شناسی چامسکیایی و رقیبان آن» نوشته پیوس تن‌هاکن با ترجمه پارسا بامشادی را سال گذشته در 496 صفحه منتشر کرد.
سه‌شنبه ۱۸ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۹:۲۲
نظر شما