محمد فایق فرجی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ضمن تسلیت شهادت فرماندهان و جمعی از هموطنان‌مان در پی تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک ایران، بر اهمیت اتحاد ملی و نقش ادبیات به‌ویژه ادبیات پایداری در تقویت روحیه مقاومت تأکید کرد.

وی گفت: به‌عنوان یک نویسنده، این عمل شنیع و تجاوز ملی آشکار را که از سوی رژیم ددمنش صهیونیستی صورت گرفت، به‌شدت محکوم می‌کنم و آن را بر خلاف تمامی قواعد و قوانین بین‌المللی می‌دانم.

این پژوهشگر و نویسنده کُرد در پاسخ به این پرسش که کردستان چه جایگاهی در تمامیت ارضی ایران دارد، افزود: کُرد و کردستان را در هیچ دوره‌ای از تاریخ، بیرون از جغرافیای ایران نمی‌بینم. افتخار ما در کردستان این است که ایرانی هستیم و هرجا که بروی، ریشه‌مان به ایران بازمی‌گردد. تمامیت ارضی ایران همواره برای ما مسئله‌ای مهم بوده است. حتی اگر به گذشته بازگردیم، دفاع از سرزمین همواره بخشی از هویت ادبی ما بوده و هست. در هر دوره‌ای، این حس در شعر و ادبیات ما بازتاب داشته؛ از فردوسی گرفته تا حافظ و سعدی.

فرجی افزود: سرزمین من، خاک من، شرف من است و اگر قرار باشد در این راه فدا شوم، این را افتخار بزرگی می‌دانم. فدا شدن در راه ارزش‌ها، در طول تاریخ جایگاه والایی داشته است. اگر به واقعه همیشه جاوید کربلا نگاه کنیم، شهادت امام حسین (ع) یک اتفاق صرفاً مذهبی نیست، بلکه واقعه‌ای انسانی است که حتی مولانا در اشعارش به آن اشاره کرده است.

به گفته وی، دفاع از ارزش‌ها گاهی در خاکریز است، گاهی در فضای مجازی. امروز دشمن با تمام توان به وطن ما تجاوز کرده، خون می‌ریزد و جنایت می‌کند. حتی مزدورانی دارد و بعضی‌ها از سر ناآگاهی می‌خندند. این دشمن لجوج، بی‌شرافت و خونریز، در تمام عمر کوتاهش جز جنایت کاری نکرده؛ نگاهی بیندازید به غزه، لبنان، یمن...

او ادامه داد: امروز، روز حماسه است؛ روز ایستادن، روز مقاومت. هرکس باید با آنچه در اختیار دارد وارد میدان شود. با قلم، با قدم، با شعر، با سخن. ما باید در مقابل دشمن بایستیم و پوزه‌اش را به خاک بمالیم.

فرجی درباره نقش زبان در تقویت وفاق ملی گفت: در ادبیات پایداری، زبان رسمی نقش محوری داشته است؛ زبان واحدی که همدلی و وفاق را شکل داده. از همه مرزهای ایران صدایی واحد برخاسته که همه یکدل و یکپارچه ایستاده‌ایم و خواهیم ایستاد. ما حاضریم جان‌مان را فدا کنیم و این برای ما مایه افتخار است.

وی در پاسخ به اهمیت ادبیات در برانگیختن احساسات جمعی گفت: ادبیات حس برانگیختگی دارد. نویسنده و شاعر می‌تواند واقعیت را به زبانی بیان کند که شور و روح حماسی در وجود انسان تقویت شود و همه را به میدان بیاورد. هیچ چیزی به اندازه زبان و ادبیات نمی‌تواند مؤثر باشد. پس همه باید از این گنجینه به عنوان فرصت استفاده کنند.

نویسنده ادبیات پایداری کردستانی درباره ظرفیت زبان کُردی در روایت مقاومت افزود: زبان کُردی زبانی غنی و منعطف است. می‌توان با آن هم حماسه روایت کرد، هم غزل را در اوج سرود. شعرهای شیرکو بیکس به بسیاری از زبان‌ها ترجمه شده و این نشان از قدرت زبان کردی دارد. در ادبیات پایداری هم این زبان ظرفیت فراوانی دارد. شاعر بزرگی چون قانع منظومه‌ای بلند به زبان فارسی دارد، اما صدایش، صدای یک شاعر کُرد است که برای ایران و وطن شعر گفته.

فرجی در ادامه گفت: اگر بتوانیم واژگان کردی را به‌گونه‌ای به‌کار بگیریم که انگیزش و احساس ایجاد کنند، این زبان اثرگذاری بی‌نظیری خواهد داشت. امروز زمان آن رسیده که هم در نثر و هم در شعر، ویژگی‌های مقاومت را چه با زبان کردی و چه با فارسی بیان کنیم.

او در پاسخ به اینکه تجربه زیسته مردم کرد چگونه در ادبیات مقاومت نمود یافته، اظهار کرد: کردها در همه دوران‌ها مرزدارانی غیور بوده اند. وقتی اسکندر به ایران حمله کرد، ۱۰ هزار نفر از نیروهای متجاوز او را به هلاکت رساندند و این امر حقیقتی است که در تاریخ مستند است. هر وقت کشور مورد تهاجم قرار گرفته، کردها در خط مقدم دفاع ایستاده‌اند. حتی برای مرزداری از غرب به شرق ایران و تا هندوستان کوچ داده شدند. این‌ها در تاریخ موجود است.

او درباره تاریخ مقاومت مردم کُرد افزود: مردم کرد مردمانی با شرافت‌اند. هیچ‌گاه در برابر دشمن تن به ذلت نداده‌اند. در سنندج، مردم مقابل روس‌ها ایستادند. در دزلی، مقابل اجنبی جنگیدند و از سرزمین‌شان دفاع کردند. امروز هم همه ما وظیفه داریم در برابر هجمه‌های رسانه‌ای و روانی دشمن، با زبان و ادبیات بایستیم و صفوف دشمن را بشکنیم.