بزرگداشت زندهیاد حمید سبزواری در خانه هنرمندان برگزار شد
کاکائی: سبزواری منِ شخصیاش را با مای جمعی تلفیق کرده بود
عبدالجبار کاکائی در آئین بزرگداشت زندهیاد حمید سبزواری گفت: منِ شخصی زندهیاد سبزواری همچون دیگر شاعران انقلاب در آغاز فعالیت در این مسیر، در مای جمعی گم شد، منتها نکتهای که سبزواری را در این میان خاص میکند این است که ایشان برخلاف عدهای پس از انقلاب به سراغ منِ شخصیاش نرفت، این پارامتر را با مای جمعیاش تلفیق کرد.
فاطمه راکعی، ساعد باقری، حسین اسرافیلی، عبدالجبار کاکایی، فاضل جمشیدی و وحید ممتحنی فرزند کوچک زندهیاد سبزواری از میهمانان و سخنرانان این برنامه بودند.
در بخشی از این آئین فاطمه راکعی گفت: ما در این سالها، شاعران بزرگی داشتیم که مردم با آنها زندگی کردند. بهنظر من استاد سبزواری از سرآمدان این شعرا بود. ایشان از نظر شعری از زبدگان و خبرگان این ساحت بودند.
مدیرعامل انجمن شاعران ایران با تأکید بر ویژگیهای اخلاقی و انسانی موجود در شعر سبزواری افزود: صداقت، شجاعت و مردمی بودن از ویژگیهایی بود که استاد سبزواری را به آنها میشناسیم. متأسفانه مسئله سیاست باعث میشود تا هنر و علم افراد جدی گرفته نشود تا آنجا که برخی از شاعران بزرگ انقلاب را با عنوان شاعر دولتی نام میبردند، در حالیکه این حرکت، بیانصافی است.
این استاد دانشگاه الزهرا ادامه داد: بهتر است با انجام پژوهشی، دلیل ماندگاری شعر شاعرانی چون استاد سبزواری مشخص شود.
عبدالجبار کاکائی نیز بهعنوان سخنران در این آئین با تاکید بر وجه انقلابی شعر سبزواری اظهار کرد: منِ شخصی زندهیاد سبزواری همچون دیگر شاعران انقلاب در آغاز فعالیت در این مسیر، در مای جمعی گم شد، منتها نکتهای که سبزواری را در این میان خاص میکند این است که ایشان برخلاف عدهای پس از انقلاب به سراغ منِ شخصیاش نرفت و این پارامتر را با مای جمعیاش تلفیق کرد.
وی افزود: مسیر درست یک شاعر انقلابی همان راهی بود که مرحوم سبزواری طی کرد و شاید همین نکته، راز ماندگاری ایشان باشد.
ساعد باقری نیز در ادامه با برقراری تطبیقی میان شعر سبزواری و مشفق کاشانی و محمود شاهرخی، گفت: امروز که فرصت داشتم برخی از سرودههای سبزواری را مرور کنم، حس و حال برخی اندیشهها را در شعرهای او دیدم. بزرگانی مثل مشفق کاشانی و محمود شاهرخی از نظر کمی و کیفی آثار برجسته و درخشانی را از خود بهجای گذاشتند و به همین دلیل تا دهههای بعد کار این دو بزرگوار را در کنار آثار زندهیاد سبزواری میبینیم.
وی با اشاره به مقوله تلفیق شعر و موسیقی بهعنوان یکی از مهمترین پارامترهای یک شاعر و تصنیفسرا ادامه داد: درک صحیح تلفیق شعر و موسیقی نکته مهمی است که در آثار زندهیاد سبزواری میبینیم. نطفه ملودی در آثار او شکلگرفته و گاهی خود او پیشنهاددهنده ملودی کار بوده است. آشنایی با حس و حال عمومی مردم از ویژگیهای شعر سبزواری است. حیطه موضوعی کارهای سبزواری انقلاب اسلامی بوده و ارتباط درست شاعر و آهنگساز در کارهای سبزواری دیده میشود. در سرودههای وی، پیشینه تصنیفسرایی بهراحتی قابل رویت است و در آثارش از این توانمندی بهره میبرد.
فاضل جمشیدی، دیگر مهمان این آئین در سخنانی کوتاه بیان کرد: انقلاب ما مثل انقلابهای برخی مناطق دیگر در دنیا سازمانیافته و طراحیشده نبود و در نتیجه شعر این انقلاب هم همین ویژگی را داشت.
وی با اشاره به دوستیاش با داماد زندهیاد سبزواری افزود: من از یکجهت با آقای سبزواری قرابت داشتم و آن آشناییام با داماد ایشان، آقای آصفی بود. اما امروز به احترام مردی که در کشوری با انقلابی بدون سازمان، ترانه انقلابی گفت به اینجا آمدهام.
حسین اسرافیلی نیز سبزواری را بهعنوان عصاره شاعران انقلاب معرفی کرد و گفت: اگر آثار همه شاعران انقلاب را بررسی کنیم، شاید در نهایت بتوان مجموعه شعرهای استاد سبزواری را استخراج کرد. ایمان، صدق و صفای همه شاعران انقلاب را میتوان در آثار سبزواری دید.
وحید ممتحنی، فرزند کوچک زندهیاد سبزواری بهعنوان سخنران پایانی این آئین اظهار کرد: بسیاری گفتهاند که پدر من، شاعر نظام بوده است. من تأکید میکنم که پدرم مسلمانی معتقد بود و برای همین اعتقادش هم شعر میگفت. البته او مثل بسیاری از مسلمانان امروز نبود. در طول این سالها پدرم متوجه تخطی بسیاری از کسانی شد که بهعنوان بزرگان انقلاب شناخته میشدند، و به همین دلیل خودش را از آنان کنار کشید.... پدرم فریادرس و فریادزن بود. او براساس اعتقادش فریاد میزد.
ممتحنی گفت: کلام و موسیقی چیزهایی است که به دل مینشیند؛ بنابراین امیدوارم بعد از پدرم، این راه ادامه پیدا کند.
نظر شما