سرویس هنر خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - بهاره گل‌پرور: بیش از ۲۰ سال از زمانی که فیلم سینمایی «هری پاتر و سنگ جادو» لذت خواندن سری کتاب‌های خانم جی.کی.رولینگ را برای مخاطب نوجوان دو چندان کرد می‌گذرد و حالا بعد از این همه سال و همراه شدن نوجوانان جدید با این فیلم و خاطره‌بازی پاترهدهای سابق با قطعات اوریجینال این فیلم باید دیدنی باشد.

کنسرت موسیقی فیلم دیگر در سال‌های اخیر و در همه جای دنیا بعد از محبوبیت یک فیلم سینمایی یا سریال تبدیل به روالی مرسوم شده که برگزار می‌شود و طرفداران آن فیلم را بار دیگر با بخش‌هایی از فیلم همراه موسیقی زنده همراه می‌کند.

سالن اسپیناس پالاس سعادت‌آباد نیز شب گذشته مملو از جمعیتی بود که برای دیدن کنسرت موسیقی فیلم هری‌پاتر خود را به سالن رسانده بودند؛ گفته می‌شود پیش از این در ۳۷ کشور دیگر نیز این رویداد برگزار شده و حالا نوبت ایران بود که این حس و حال همزمان موسیقیایی و سینمایی را تجربه کند؛ این بار این رویداد به همت پلتفرم فیدیبو با همراهی وال گلد در تهران رقم خورد.

پاترهدهایی که دیگر خود جوانانی بودند که همسر و فرزند داشتند یا دغدغه‌های زندگی، لحظاتی حواسشان را از کنسرت پرت می‌کرد و به فکر فرو می‌رفتند؛ اما با رهبری سینا خیرآبادی و بیش از ۱۰۰ نوازنده و گروه کرال به سالن کنسرت بازمی‌گشتند و دوباره سوار بر جاروی پرواز با تیم کوییدیچ مدرسه هاگوارتز همراه می‌شدند.

موسیقی فیلم با صدا و تصویر هماهنگ بود؛ لحظات حساس و هیجان‌انگیز به گونه‌ای انتخاب شده بودند که بار دیگر مخاطب با داستان همراه می‌شد و با اینکه میدانی در ادامه چه رخ می‌دهد میخکوب صندلی می‌شوی. لحظاتی از کنسرت گذشته است و آنقدر موسیقی روی فیلم می‌نشیند و در فیلم غرق می‌شوی که یادت می‌رود دست به تلفن همراه شوی و لحظاتی از اجرای موسیقی را به یادگاری برای خود ثبت کنی.

نیمی از کنسرت گذشته و از ذهنم می‌گذرد که جای چنین کنسرتی برای چه فیلم‌هایی می‌تواند خالی باشد؟ در ذهنم نمونه‌هایی که به خاطر دارم را مرور می‌کنم. کنسرت موسیقی سریال «بازی تاج و تخت» که توسط رامین جوادی اجرا شد و کنسرت موسیقی فیلم سینمایی «میان‌ستاره‌ای» و «دزدان دریایی کارائیب» از کارهای برجسته هانس زیمر اولین مواردی بود که به یاد می‌آورم. کنسرت موسیقی فیلم «تایتانیک» نیز زمانی گل کرده بود که مرچندایز (کالای تبلیغاتی) این فیلم را از ساعت مچی گرفته تا تیشرت و حتی لوازم‌التحریر در دست جوانان می‌شد دید. در واقع استقبال از خود فیلم در همه جای دنیا باعث اجرای چنین کنسرت‌هایی شده بود که گاهی به صورت تور برگزار می‌شد.

پایان‌بندی درخشان کنسرت

این بار در فضای مجازی جست‌وجو می‌کنم تا بدانم اولین بار برای کدام فیلم کنسرت موسیقی برگزار شد؟ «اولین بار چنین کنسرتی برای فیلم «جنگ ستارگان» و موسیقی متن آنکه توسط جان ویلیامز ساخته شده بود، برگزار شد و پس از آن کنسرت‌های ارکستر سمفونیک برای اجرای زنده موسیقی فیلم برگزار شد. این رویدادها به شکل گسترده‌ای برگزار شدند و الهام‌بخش برگزاری کنسرت‌های موسیقی فیلم در سینماهای مختلف جهان شدند.»

به این فکر می‌کنم که اولین بار که ایده چنین کنسرتی به ذهن کسی رسید، چه ذوق و شعف جمعی را می‌خواست تجربه کند؟ قطعاً حس و حال داستان فیلم در این کنسرت‌ها بسیار ملموس‌تر و عمیق‌تر است و مخاطب ارتباط عاطفی بیشتری با فیلم برقرار می‌کند؛ مثلاً در اینجا مخاطب با موسیقی ضیافت شام تالار هاگوارتز خود را در گروه گریفیندورها تصور می‌کند، با صحنه نبرد هاگوارتز در «یادگاران مرگ» از شدت هیجان و صدای درام دست به سینه می‌نشیند، با ورد «اکسپکتو پاترونوم» هری‌پاتر به خود می‌آید و با صدای آرام و غم‌انگیز ویولنسل و فلوت با دامبلدور عزیز وداع می‌کند.

در انتهای این اجرا چیزی بهتر از این نمی‌توانست پایان‌بندی یک کنسرت فیلم باشد که یادبودی از بازیگران درگذشته این مجموعه دوست داشتنی باشد: آلن ریکمن در نقش پروفسور سوروس اسنیپ که قهرمانی در سایه بود. مگی اسمیت در نقش پروفسور مک‌گونگال، همان خانم معاون هاگوارتز، ریچارد هریس، در نقش داملبدور در سری ۱ و ۲ هری پاتر، رابی کالترین در نقش روبیوس هاگرید که هری را به مدرسه هاگوارتز برد و نهایتاً مایکل گامبون در نقش دامبلدور که سال گذشته از دنیا رفت. این یادبود همراه تصاویری از صحنه‌های فیلم بود که شاگردان و معلمان هاگوارتز چوب‌های جادوی خود را بالا گرفتند و بدنبال آن حاضران در سالن نیز چراغ تلفن‌های همراه خود را روشن کردند، بالا گرفتند و صحنه‌هایی احساسی از این کنسرت را رقم زدند.