به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) به نقل از اينفورمادور،‌ انريكه‌تا آنتولين،‌ بانوي نويسنده و روزنامه‌نگار اسپانيايي كه از بهار امسال عارضه قلبي‌اش شدت گرفته بود و به مدت يك ماه در كلينيكی در مادريد بستري بود، ديروز، 26 نوامبر(5 آذر) كه روز تولد 72 سالگي‌اش بود، درگذشت.

آنتولين 26 نوامبر 1941 در پالنسياي اسپانيا متولد شد. وي نويسنده كتاب مشهور «آيالا بدون فراموشي» و 12 رمان ديگر بود كه در آن‌ها به بیش از هر چیز به مسایلی چون دوران آزادي و درخشش اسپانياي پس از جنگ و همچنين روان‌شناسي زنان پرداخته است.

مهم ترين شعار وي در آثار و زندگي‌اش اين بود كه «آنطور كه خودت دوست داري زندگي كن، نه آنطور كه ديگران دوست دارند». اين جمله يكي از جمله‌هاي معروف رمان وي با نام «پياده‌روي شبانه» است كه سال 2001 آن را چاپ كرد و داشتن همين عقيده باعث شد كه به گفته نزديكانش، وي در لحظه مرگ لبخند بر لب داشته باشد.

شكل گيري اين عقيده در او از دهه 90 قرن گذشته صورت گرفت، يعني زماني كه مبتلا به سرطان شد؛ بيماري‌اي كه نه تنها مانع ادامه زندگي او نشد، بلكه او را در عرصه ادبيات و نويسندگي شكوفاتر كرد. اين گونه بود كه وي سال 1992 نخستين رمانش را با نام «گربه بالدار»  نوشت و توانست جايزه «تيگره خوآن» را از آن خود كند. وي در اين رمان فضاي پس از جنگ اسپانيا را در قالب خاطرات و سوال‌های بدون جواب يك كودك نجات يافته از جنگ بازسازي كرده است.

قبل از انتشار اين رمان، آنتولين به عنوان روزنامه نگار در مجله‌های مختلف اسپانيا فعاليت داشت و به چاپ داستان‌هاي كوتاه در آنها مي‌پرداخت. وي مدير بخش فرهنگي روزنامه «كامبيو 16» و همچنين از موسسان روزنامه «ال سول» بود. او همچنين مدتي در روزنامه «ال پائيس» مشغول كار بود.

نويسنده رمان «گربه بالدار» بعدها در سال 1995 رمان «مناطق ويران شده» و در سال 1997 كتاب «زن هوا» را منتشر كرد. اين سه‌گانه زندگي و مراحل رشد يك دختربچه اسپانيايي از كودكي تا جواني را در بر می‌گیرد و آنتولين در آنها به توصيف و بررسي خفقان، ترس‌ها، شكست‌ها و پيروزي‌هاي زنان در دوران تاريك دهه پنجاه و هشتاد قرن بيستم می‌پردازد.

معروف‌ترين رمان آنتولين، «آيالا بدون فراموشي» است كه سال 1993 توسط انتشارات «اسپانيا كالپ» منتشر شد. اين رمان درواقع گفتگویي بسيار طولاني با فرانسيسكو آيالا، نويسنده اسپانيايي است و نويسنده در آن به بيان همه خاطرات آيالا از دوران ژنرال فرانكو در اسپانيا پرداخته است. آنتولين سال 1982 با آيالا آشنا شد و در همين سال مصاحبه‌اي با وي كه به تازگي و پس از دوران تبعيدش به اسپانيا بازگشته بود، انجام داد. اين مصاحبه آغازگر نگارش رمان «آيالا بدون فراموشي» براي آنتولين بود كه به گفته خودش تاريخ واقعي دوستي او و آيالا را رقم زد، دوستی‌ای كه وی هميشه به آن افتخار كرد.

از ديگر آثار اين نويسنده فقيد مي توان به «داستان‌هايي با ريتا» در سال 2003، «پايان خوش» در سال 2005، «كريس و تابستان پيانو» در سال 1997، «كريس و پاندايش در جنگل» در سال 1998 و «كريس و اسرار زندگي» در سال 1999 اشاره كرد.

انریکه‌تا آنتولین همسر آندرس برلانگا، نويسنده و روزنامه‌نگار اسپانيايي بود.