به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، غلامعلی حدادعادل در جشن تولد نود سالگی استاد حسن انوری که امروز، ۹ اسفند در فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزار شد گفت: این بزرگداشت‌ها چند سالی است در فرهنگستان انجام می‌شود. صدسالگی مرحوم استاد سمیعی و صدسالگی استاد موحد را جشن گرفتیم و امروز در نود سالگی استاد انوری جمع شدیم تا به همه تبریک بگوییم. از سال‌های دور اسم استاد انوری را در کتاب‌های درسی دیده بودم و سختی تألیف کتاب درسی را درک کردم و اهمیت کار او را می‌دانستم تا اینکه توفیق پیدا شد با عضویت انوری در فرهنگستان حضور او را از نزدیک درک کنم.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی با تأکید بر ایران‌دوستی حسن انوری عنوان کرد: در وجود انوری، عشق به ایران و فرهنگ ایرانی موج می‌زند. سراسر زندگی او عشق به ایران است و بهترین و بزرگترین جلوه آن هم عشق به زبان فارسی است. مقالاتی که او درباره ایران نوشته است نشان همین موضوع است؛ او به عنوان یک آذربایجانی اصیل که زبان مادری‌اش ترکی است عاشق و شیفته زبان فارسی است و وجود او برهانی به شمار می‌رود بر اینکه آذربایجان پاره تن ایران است.

حدادعادل با اشاره به فرهنگ لغت تألیف استاد انوری گفت: عنایت استاد به امر آموزش بسیار مورد توجه است و او در زمان خود بهترین معلم زبان فارسی بود. در زبان فارسی نسبت به سایر زبان‌های زنده دنیا فرهنگ لغت کمتری تألیف می‌شود، درواقع بعد از دهخدا فرهنگ مهمی غیر از فرهنگ معین نداشته‌ایم و نیاز به فرهنگ نوآیین با اسلوب بهتر به‌شدت حس می‌شد که استاد انوری به درستی به این نیاز پاسخ داد و باید به او به جهت این تألیف دست‌مریزاد گفت. کم‌سخنی، فروتنی، بی‌حاشیه بودن و سبک نویسندگی استاد انوری از جمله خصوصیات اخلاقی است که باید سرلوحه زندگی همه ما قرار گیرد.

ژاله آموزگار، پژوهشگر فرهنگ و زبان‌های باستانی نیز با تبریک نودسالگی استاد انوری عنوان کرد: او در نود سالگی نیز جوان است؛ چراکه به قول یکی از بزرگان فرق نمی‌کند که بیست‌ساله باشی یا نودساله، هر کس آموختن را متوقف کند پیر خواهد شد و هر کس پیوسته بیاموزد جوان خواهد ماند. مهم‌ترین مسئله در زندگی، جوان نگاه داشتن ذهن است. استاد انوری همیشه در حال آموختن و آموزش دادن بوده و از هر جوانی جوان‌تر است.

وی تاکید کرد: خردمندان فقط به زنده ماندن بسنده نمی‌کنند بلکه با همه ناسازگاری‌ها سعی می‌کنند دوران حیات را به فرصتی دلپذیر تبدیل کنند چراکه زندگی فقط عمر کردن نیست بلکه رشد کردن است. استاد انوری چرایی زندگی‌اش را یافته که توانسته به این مقام برجسته نائل شود. همه می‌دانیم دوران طلایی مطالب ادبی کتاب‌های درسی زمانی بود که او در تألیف کتاب‌ها مسئولیت داشت و خدمات او در موسسه دهخدا وصف ناشدنی است.

آموزگار از ارادت خود به استاد انوری سخن گفت و افزود: هر کسی که با این استاد حشر و نشر داشته باشد به اوج دلبستگی او به ایران پی می‌برد. ما هر دو آذربایجانی هستیم و با دلیل و منطق ایران را دوست داریم. در همه این سال‌ها رفتار متین، وقت‌شناسی، احساس مسئولیت و اظهارنظرهای منطقی او برای من همیشه تحسین برانگیز بوده است.

در ادامه، استاد حسن انوری از همه کسانی که در مراسم سخنرانی کردند تشکر کرد و در توضیح مسیر زندگی خود گفت: از همکاری‌های حدادعادل در این سال‌ها کمال تشکر را دارم. من وقتی به سنی رسیدم که باید شغلی انتخاب می‌کردم پیشنهاد پدرم باز کردن یک مغازه بود، بزرگان شهر تکاب از من دعوت کردند تا لباس روحانیت بپوشم اما بنده تدریس در یک دبستان شش کلاسه را انتخاب کردم. در کنار تدریس تنها چیزی که مایه لذت من بود خواندن کتاب بود، بسیار کتاب می‌خواندم و در مسیر زندگی‌ام این را آموختم که هر کاری می‌خواهم انجام دهم با تحقیق و پژوهش باشد و دقت کنم که چگونه می‌شود آن کار را به نحو احسن انجام داد. امروز نیز نصیحتم به جوان‌ها همین است که قبل از انجام هر کاری تحقیق کنند و همه جوانب را بسنجند.