وی ادامه داد: فیلمسازی محدودیتهای خاص خود رادارد و هر تهیهکنندهای به راحتی روی کاری سرمایهگذاری نمیکند.
وی با اشاره به ویژگیهای یک فیلمنامه خوب و فاخر گفت: فیلمنامهنویسی شکل پیچیده نویسندگی است که با جزئیات دشواری روبه روست که اگر یکی از آنها به درستی پرداخت نشود، هماهنگی و کیفیت کار به خطر میافتد. یک فیلمنامه خوب، طرحی قوی، ساختاری جذاب، گفت وگوهایی تنیسی، شکلی منطقی و باورپذیر دارد و در تعداد شخصیتها، صحنهها و گفتگو دارای ایجاز است.
وی ادامه داد: کشمکش و درگیری در آن به طور اصولی به کارگرفته شده، گرههای داستانی و نقاط عطف در جای خود مطرح شده، شخصیتها به خوبی پرداخت شده و قصه آن دارای تعلیقهای بکر و بهجاست که مخاطب را به فکر فرو میبرد.
نویسنده فیلمنامه سپیددستان بهشتی ادامه داد: فیلمنامه قوی از شعارزدگی به دور بوده و پیامش را به صورت غیرمستقیم به مخاطب منتقل میکند. زمانی سرعت رشد سینما و تلویزیون فراتر میرود که ما از دانش متخصصان فیلمنامهنویسی که به صورت حرفهای در این عرصه فعالیت میکنند، بهرهمند شویم. اصل، فیلمنامه است، شما بزرگترین کارگردانان دنیا را هم بیاورید، نمیتوانند از دل یک فیلمنامه ضعیف با قصهای کهنه و پوسیده، یک فیلم خوب در بیاورند.
وی در پاسخ به پرسشِ «دفاع مقدس و ادبیات پایداری در استان ایلام دارای ظرفیتها و قابلیتهای مناسبی برای نگارش فیلمنامه است و آیا تاکنون در این راستا اقداماتی صورت گرفته؟» گفت: بله فیلمهایی در این سبک ساخته شده، اما جای کار زیاد است. موقعیتها و لوکیشنهای مناسبی در استان ایلام وجود دارد. فیلمهایی که در این فضاها ساخته شود، حس باورپذیری به مخاطب میدهد.
نویسنده فیلمنامه تبسم معشوق درخصوص میزان حمایت از فیلمنامه برای تولید و ساخت فیلم در استان گفت: به نظرم باید مراکز و سازمانهایی که دستاندرکار ساخت فیلم و حمایت از فیلمسازان هستند، به صورت سالانه آمار دهند که حامی مالی چند فیلم کوتاه، بلند، سینمایی، مستند، سریال و... بودهاند. بیشک هر چه قدر حمایت بیشتر باشد، شاهد فیلمهای بیشتر و باکیفیتتری خواهیم بود. چرا که فیلمنامهنویس ترغیب میشود، بنویسد و فیلمساز رغبت میکند، فیلم بسازد.
وی در پاسخ به این پرسش که «دلیل عدم استقبال نویسندگان از نگارش در این قالب نوشتاری چیست؟» گفت: نویسنده اگر احتمال دهد، فیلمنامهای که مینویسد، مورد استقبال قرار میگیرد و به تولید میرسد، بیتردید برای آن وقت و انرژی میگذارد. فیلمنامهنویس ممکن است احتمال اینکه متنش به تولید برسد را پائین بداند و شاید همین موضوع باعث شده از نگارش در این قالب کمتر استقبال شود، مگر اینکه یک اثر سفارشی از سوی مراکز فرهنگی باشد و فیلمنامهنویس با خیال راحت دست به نگارش بزند.
وی در جواب این پرسش که «برگزاری دورههای آموزش فیلمنامهنویسی یک ضرورت است. چرا این ضرورت مورد استقبال و توجه قرار نمیگیرد؟» گفت: عوامل زیادی میتواند دخیل باشد، شاید خیلیها دوست داشته باشند جلوی صحنه باشند و دیده شوند. فیلمنامهنویسی در پشت صحنه اتفاق میافتد. معروفیتی که برای یک بازیگر رقم میخورد، برای یک فیلمنامهنویس نیست. اگر دورههای فیلمنامهنویسی زیر نظر دستگاههای فرهنگی با دعوت از اساتید برجسته کشوری برگزار و زمینهای فراهم شود که هنرجویان مستعد و علاقهمند بتوانند در این عرصه فعالیت داشته باشند، بیشک شرکت در این کلاسها مورد استقبال قرار میگیرد.
صفری ادامه داد: به نظرم اگر فیلمنامهنویس حمایت مادی و معنوی شود و به کارهایش بها داده شود و دستمزد حرفهای بگیرد، فعالیتش استمرار بیشتری خواهد داشت. امیدوارم در تیتراژ پایانی فیلمها نامهای مختلفی به عنوان کارگردان و نویسنده ببینیم، در این صورت تنوع آثار متناسب با ذائقه مخاطب بالا رفته و استقبال از برنامهها بالاتر میرود و جایگاه فیلمنامهنویسی ارتقا مییابد.
به گزارش ایبنا میعادمهدی صفری، متولد سال 1363در ایلام،دارای مدرک کارشناسی ریاضی کاربردی و کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی گرایش مدیریت مالی و دورههای هنری و علمی از مراکز معتبر علمی، در سطح کشور طی کردهاست. از این نویسنده تاکنون فیلمنامههای تبسم عشق، سفیددستان بهشتی و رمان همآواز منتشر شده است.
نظر شما