به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مریم راهی که در دو اثر قبلی خود با عنوان‌های «یوما» و «فردا مسافرم» نشان داده بود که توانایی بالایی در پرداخت داستانی سوژه‌هایی دارد که اطلاعات تاریخی چندانی پیرامون آنها نیست؛ در رمان «در خواب‌هایم» نیز بر مبنای چنین رویکردی، به خلق موقعیت‌های بکر و کمتر دیده شده‌ای بر مبنای برخی باورهای دینی دست زده است.
نکته قابل توجه در این اثر تجربه خاص نویسنده در خلق آن است. در ابتدای اثر، یک روایت داستانی کوتاه که در آن شخصیت‌ها و مکان‌هایی تعریف می‌شوند را بازگو و در ادامه در طول کتاب بر پایه آن روایت، داستان‌هایی را تعریف می‌کند که هر کدام سرگذشت افراد و موقعیت‌های زیستی آنها در این روایت است.
داستان این چنین آغاز می‌شود: «ترمه، زن قالیباف یزدی که همسرش قمارباز است و پسری نوجوان دارد، برای حفظ خانه‌اش از خراب شدن توسط خیری به نام حاج الیاس که می‌خواسته در یزد هم تکیه عزاداری امام حسین بسازد، نذر می‌کند یک قالی زرع‌نیم ببافد و تقدیم حرم امام رضا کند…»
صادق کرمیار نیز نویسنده‌ای است که به خوبی با پیچ و خم استفاده از تخیل و شخصیت‌سازی در روایت داستانی آشنایی دارد. تازه‌ترین رمان کرمیار با عنوان «حریم» تجربه‌ای تازه در کارهای اوست. وی در این زمان از سویی به سراغ ژانر تازه و کمتر تجربه‌شده در داستان‌نویسی بلند خود رفته و از سوی دیگر مهارت و قدرت ذهنی وسیعی را در این حوزه به رخ مخاطب خود کشیده است.
این داستان را می‌توان رمانی در ژانر اجتماعی برشمرد. وی با زبان روایی دانای کل به خوبی خودش را از دل داستان کنار کشیده و مانند یک گوینده مستند به بازخوانی زندگی و زمانه شخصیت‌های خود می‌پردازد و در هم‌تندیگی زندگی آنها نسبت به هم را واکاوی می‌کند.
مهم‌ترین تاکید و وجه ممیزه این رمان را باید در معرفی مفاهیمی کلیدی در بطن این رمان بدانیم. موضوعاتی مانند خیر و شر و نفس و نیت اعمال انسانی و مهم‌تر از آن، تأثیرگذاری تمام انسان‌ها در زندگی یکدیگر بر اساس باورهای اعتقادی آنهاست .
یکشنبه ۷ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۹:۳۴
نظر شما