«پویش مردمی چهارشنبههای امام رضایی» این هفته نگاهی به کتاب «موقف» نوشته سعید تشکری دارد.
«موقف» ۲۹ داستان و قصه کوتاه را درباره دعبل، با این عناوین شامل میشود: ضرب، وزن، هِجا، وافِرمُسَدّس، کِنایه، هَزج، مُثَمّن، مُبحتث، مشطور، بیت، حَشو، اطلاق، وقف، اَدراج، مُصَرَّع، مُقَفّی، مُدَوَّر، تقطیع، قطعه، تَدویر، مَجزوء، هَزجمربع، مصراع، مطلع، مُقَفّی، مَحذوف، هجای کشیده، قافیه، بحر طویل.
در بخشی از کتاب «موقف» میخوانیم:
« سعی کرد خودش باشد. تلاش کرد رنگبهرنگ نشود. خواست تا دلواپسی را کسی در چشمانش نبیند. نگاهش را از همه میدزدید اما سعی میکرد کسی از نگاهش گُم نشود.
با این حال و روز، همه کوچههای کوفه را گشت. هر جا که میشد نشانی از او بیابد. هر جا که محل رفت و آمد و قرارهای او بود، اما او هیچ کجا نبود. به ناچار و علیرغم میلش دوباره نزدیک خانه آنها رفت و درپناه دیواری، منتظر ایستاد.
چشمش به در بود. هر بار که صدای پایی از دور میشنید، یا کسی از کوچه میگذشت، عالیه میترسید صدای قلبش را بشنوند. گویی قفس سینه برای دلش جا نداشت و تنگ شده بود. بس که بلند میزد. عالیه میترسید آنچه در دلش میگذرد را دیگران بدانند و بفهمند.
درِ خانه باز شد.
عالیه کمی خود را عقب کشید مبادا آنکه از در بیرون میآید او را ببیند، اما نگاهش را تیز کرد تا بداند چه کسی از خانه بیرون میآید.
علی بن رزین، همراه عبدالله بن رزین برادرش از خانه بیرون آمدند.پدر دعبل و عمویش، شاعران بزرگ قبیله خزاعه که نه تنها بین مردمان همقبیلهشان و آن محله، که میان همه کوفیان حرمت و احترام داشتند. عالیه چشم دواند که ببیند دعبل بعد آنها از خانه بیرون خواهد آمد یا نه ـ گرچه میدانست او این موقع روز در خانه نیست، اما کسی همراه آنها نبود.
برادران رزین رفتند و در خم کوچه گم شدند و عالیه باز به انتظار ماند.»
مرحوم سعید تشکری درباره کتاب «موقف» گفته بود: «دعبل خزاعی را از عمق تاریخ بیرون کشیدم.» وی همچنین معتقد بوده دعبل هنرمندی است که هنرش را وقف امام رضا (ع) کرده است.
«موقف» به قلم زندهیاد سعید تشکری با صفحهآرایی حسن علیپور و طراحی جلد وحید حقی در 144 صفحه قطع رقعی هزار نسخه ازسوی انتشارات بهنشر منتشر شده است.
سعید تشکری، نویسنده، پژوهشگر و مدرس ادبیات داستانی و خادم حرم امام رضا(ع) 19 بهمن 1400 در بیمارستان رضوی مشهد و در سن 58 سالگی و پس از سالها مبارزه با بیماری MS درگذشت؛ از وی آثار متعدد و فراوانی در حوزه رضوی و امام رضا(ع) به جای مانده است.
نظر شما