به گزارش خبرگزاری کتاب ایران،  رمان «سنِ عقل» اثر ژان پل سارتر با ترجمه حسین سلیمانی‌نژاد از سوی نشر چشمه به قیمت سی‌هزار تومان منتشر شده است.

این رمان نخستین‌بار سال‌های قبل از انقلاب  با ترجمه محمود جزایری  در نشر امیرکبیر منتشر شد؛ این ترجمه در بازار کتاب موجود نیست.  همچنین در سال‌های اخیر ترجمه دیگری از این اثر به قلم منوچهر کیا به فارسی منتشر شده است.
 
سن عقل مانند دیگر آثار ساتر  - متفکر اگزیستانسیال – به مسائل و چالش‌های وجودی انسان می‌پردازد. این رمان روایت  زندگی معلم فلسفه  است که برای پیش‌گیری از تولد فرزند ناخواسته‌اش به کار‌های متعددی دست می‌زند و...
 
در مقدمه‌ی این ترجمه آمده است:  ژان‌پل سارتر در بیست‌ویکم ژوئن 1905 در پاریس به دنیا آمد. پدرش ژان‌باتیست سارتر افسر نیروی درایی فرانسه و مادرش آن‌ماری شواریتزر، از خانواده‌ی روشنفکر و دختر‌عموی آلبرت شواریتزر، پزشک معروف و برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل بود. پانزده‌ماهه بود که پدرش از دنیا رفت. او تا ده‌سالگی دوران خوشی را نزد پدربزرگِ مادری‌اش سپری کرد و با پرسه‌زدن در کتابخانه‌ی او با ادبیات آشنا شد. پس از تحصیل در یک مدرسه‌ی شبانه‌روزی و گرفتن دیپلم، به دانش‌سرای عالی پاریس رفت و در آن‌جا با سیمون دوبووار، فیلسوف و نویسنده‌ی فمینیست فرانسوی آشنا شد و تا آخر عمرش همدم او ماند. او همراه همشاگردی‌های جوانش خیلی زود به نقد ارزش‌ها و سنت‌های طبقه‌ی اجتماعی‌اش یعنی بورژوازی پرداخت. پس از اتمام تحصیلاتش به تدریس فلسفه در دبیرستان‌های لوآور و لیون مشغول شد و چندی بعد برای تکمیل تحقیقات فلسفی‌اش به آلمان رفت و در انستیتوِ فرانسه‌ی برلین با آثار فیلسوفان بزرگی همچون هایدگر و هوسرل آشنا شد. اما پس از مدتی تابِ حکومتی نازی آلمان را نیاورد و دوباره به پاریس به کار قبلی‌اش برگشت. در همان نخستین رساله‌های فلسفی‌اش یعنی خیال (1936)، طرح فرضیه‌ی احساسات (1939) و خیالی (1940)، نفوذ هایدگر و اصالت تفکری در نوشته‌هایش آشکار شد و او را به سوی اگزیستانسیالیسم هدایت کرد و او پس از مدتی نظریه‌هایش را در هستی و نیستی (1943) و اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر (1946) گسترش داد. اما سارتر برخلاف اساتید آلمانی‌اش فقط به زبان فلسفی نمی‌نوشت، بلکه برای بیان عقایدش از سایر سبک‌ها مانند نقد ادبی، رمان، داستان‌های کوتاه و نمایش‌نامه کمک می‌گرفت. او پس از انتشار چند مجموعه‌ی داستانی و کوتاه و بلند، از جمله اولین رمان فلسفی‌اش به نام تهوع (1938) به شهرت فراگیری دست یافت.



از دیگر آثار او دیوار (1939)، راه‌های آزادی (1949 ـ 1943)، تأملاتی درباره‌ی مسئله‌ی یهودیت (1946)، بودلر (1947)، سن‌ژنه، بازیگر و شهید (1952)، کلمات (1964)، موقعیت‌ها (1976ـ 1947)، کودنِ خانواده (1972) و متون نقد ادبی و سیاسی است. نمایشن‌نامه‌های او نیز طرف‌داران بی‌شماری دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به این عنوان اشاره کرد: مگس‌ها (1943)، درِ بسته (1945)، روسپی بزرگوار (1946)، دست‌های آلوده (1948)، شیطان و خدا (1951)، گوشه‌نشینان آلتونا (1959).  سارتر به‌عنوان یک روشنفکر سیاسی، با اعتقاد به این که انسان مختار است و باید خود سرنوشتش را انتخاب کند، پیوسته تیغه انتقاد را بر مسائل روزگار خود می‌کشید و به فعالیت‌های سیاسی‌اش تا آخر عمر ادامه داد (شرکت در دادگاه راسل، خودداری از دریافت جایزه‌ی نوبل ادبیات در سال 1964 و مدیریت نشریه‌های چپ گرای ارمان خلق و لیبراسیون). او در 15 آوریل 1980 در پاریس از دنیا رفت و پس از مراسم باشکوهی که بیش از پنجاه هزار نفر در آن شرکت داشتند، در گورستان مون پارناس به خاک سپرده شد.