دکتر اسماعیل ضرغامی، عضو هیات علمی دانشگاه دبیر شهید رجایی در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره انتشار کتاب «مسکن‌سازی پایدار (اصول و کاربرد)» اظهار کرد: «مسکن‌سازی پایدار (اصول و کاربرد)» کتابی به قلم مشترک دکتر برایان ادواردز و دیوید تورنت است. ترجمه این کتاب یکسال به‌طول انجامید و از سوی انتشارات دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی به چاپ رسید.
 
وی افزود: از جمله مباحث اساسی که در کشور‌های پیشرفته دنیا در حوزه شهرسازی مطرح می‌شود، مقوله مسکن پایدار است. کتاب «مسکن‌سازی پایدار (اصول و کاربرد)» برای مسئولان و متولیان امر شهر‌سازی به‌ویژه «مسکن مهر» کاربردی است و می‌تواند به‌عنوان الگویی در این شاخه بررسی شود. مسکن در ابعاد کلان و خرد، جزو منابع عمومی کشور‌ها محسوب می‌شود. مسکن‌های سی‌ساله‌ای که امروزه شاهد تخریب آن‌ها هستیم، در حقیقت منابع عمومی ما به‌شمار می‌آیند.
 
ضرغامی ادامه داد: در کشور‌‌های اروپایی از جمله انگلستان، ساختمان‌ها عمری بالای 60 سال و نزدیک به 80 سال دارند. چرا ساختمان‌های ما وقتی به این سن می‌رسند، به‌عنوان بافت فرسوده محسوب شده و محلی برای رشد معضلات اجتماعی می‌شوند و هزینه‌هایی برای شهرداری و دولت به دنبال دارند. مسکن پایدار یعنی تأمین نیاز امروز بدون قرض گرفتن از نسل‌های آینده. شرایط فعلی نشان می‌دهد که در 20 سال آینده شهر تهران به دلیل مشکلات فراوان مانند آلودگی هوا دیگر محل سکونت نخواهد بود.
 
این عضو هیات علمی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی درباره وجوه مشترک شهرسازی پایدار در کشور‌های مختلف گفت: هر کشوری الگو‌های خود را در شهرسازی دنبال می‌‌کند، اما وجه مشترک در جریان شهرسازی پایدار، وجود عقلانیت به‌جای شعار‌‌های احساسی است. انگلستان که کتاب «مسکن‌سازی پایدار (اصول و کاربرد)» در این کشور منتشر شده، نخستین اصل در تولید مسکن پایدار را حفاظت از منابع عمومی قرار داده است. ساختن در کشور ما بیشتر با اهداف مالی صورت می‌گیرد، در حالی‌که آسایش باید هدف ساختن باشد.

چاپ دوم کتاب «مسکن‌سازی پایدار(اصول و کاربرد)» با شمارگان 500 نسخه در 217 صفحه به بهای هشت هزار تومان از سوی انتشارات دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی منتشر شده است.