«زندگانی امام حسن مجتبی (ع)» از جمله این آثار است که از سوی ناشران گوناگون به چاپهای متعدد رسیده است و از کتابهای مرجع در زمینه زندگی امام دوم شیعیان شناخته میشود.
در آستانه شهادت جانگذار امام حسن مجتبی (ع)، گفتوگویی کوتاه با این مؤلف، مترجم و مصحح برجسته داشتیم تا از ویژگیهای آثار ارزشمند در زمینه حیات سیاسی و اجتماعی آن امام و رمز استقبال از کتاب «زندگاني امام حسن مجتبي (ع)» بگوید.
رسولی محلاتی در بیان ویژگیهای کلی کتابش گفت: در این اثر تمام زوایای زندگی این امام همام را در نظر گرفته و سعی کردهام که از منابع معتبر، مورد قبول و مشهور و همچنین روایاتی دارای اسناد معتبر در کتابهای شیعه و سنی استفاده کنم. همچنین از روایتهایی ضعیف که مورد قبول اهل تحقیق قرار نمیگیرد، اجتناب گزیدهام. در زمینه روایات و احادیث تحقیقاتی داشتهام که هنگام نگارش این اثر از آنها بهره گرفتهام.
وی در پاسخ به این که شبهاتی گوناگون درباره زندگی و سیره امام حسن (ع) مطرح میشود که در متون تألیفی اغلب به آنها پرداخته نمیشود گفت: سعی کردهام در کتابم به این موارد بپردازم. برای نمونه یکی از مواردی که به آن توجه کردهام، نرمش تاریخی امام حسن (ع) در برابر معاویه بوده است که به نظر من نمیتوان آن را صلح نامید. این را تنها سکوت و نرمشی بر اساس مصلحت الهی میتوان دانست.
این مولف و محقق حوزه از میان آثار شاخصی که تاکنون درباره امام دوم شیعیان نوشته شده است، از سه اثر ارزشمند نام برد و از کتاب مقام معظم رهبری با عنوان «صلح امام حسن: پرشكوهترين نرمش قهرمانانه» بهعنوان نخستین کتاب یاد کرد.
آیت الله رسولی محلاتی در ادامه به کتاب دیگری از ایشان با عنوان «انسان 250 ساله» اشاره کرد و درباره این اثر توضیح داد: این کتاب را اخیراً دیدهام. موضوع کتاب «انسان 250 ساله» درباره سیره همه ائمه معصومین (علهیمالسلام) به عنوان رفتار شخصیتی واحد در دوران متفاوت تاریخ است که مقام معظم رهبری در بخشی از آن بهخوبی به رفتار سیاسی امام حسن (ع) میپردازند.
کتابی به زبان عربی از مرحوم احمد رحمانی همدانی، اثر سومی بود که آیتالله رسولی همدانی آن را در ردیف کتابهای ارزشمندی که درباره امام مجتبی (ع) نوشته شدهاند، قرار داد. این کتاب با عنوان فارسی «امام حسن مجتبی (ع) جان دل پیامبر (ص)» به ترجمه حسین استادولی نیز منتشر شده است.
در پایان این گفتوگو آیتالله رسولی محلاتی اظهار کرد که این روزها وضعیت جسمانی و کهولت مجال نوشتن کتاب به او نمیدهد و مانند گذشته نیز از همکاری دستیارانی در فعالیتهای تحقیقاتی برخوردار نیست.
نظر شما