به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) پاشایی درباره انتشار  کتاب «تهران، خیابان آشیخ هادی» که مجموعه‌ای از نامه‌نگاری‌های این پژوهشگر با احمد شاملو است و به زودی از سوی نشر چشمه منتشر می‌شود گفت: در برخی نامه‌های این  کتاب، شاملو از روزگار شاکی است و ناسزا می‌گوید و در برخی دیگر از اوضاع روزمره‌اش به نیکی یاد می‌کند. مثلاً در نامه‌ای به من نوشته‌ است فلان کتاب را برایم پست کن یا قدری  پول برایم بفرست. در واقع کتاب «خیابان آشیخ هادی» آینه سختی‌ها و فرازهایی از زندگی این شاعر است.

وی افزود: این نامه‌ها می‌توانند گوشه‌هایی از دغدغه‌های شاملو را نشان بدهند. اغلب این نامه‌ها، نامه‌هایی‌اند که شاملو در سفرهایش برایم نوشته و کم و بیش همه نامه‌ها به زندگی روزمره او و دغدغه‌هایش می‌پردازند و وجه‌ ادبی چندانی ندارند.

 در خبر منتشر شده در سایت نشر چشمه به نقل از ع.پاشایی آمده است: نامه‌نگاری‌های میان شاملو و من از نیمه دهه 50 آغاز می‌شود و تا سال‌های پس از انقلاب هم ادامه می‌یاید. تابستان 1347 روزی از اداره‌ آموزش‌ و پرورش به من زنگ زدند که آقایی آمده اداره، نشانی شما را می‌خواهد. اسمش را پرسیدم. مستخدم اداره ایشان را به طرف منزل ما می‌آورد که بین راه به آن‌ها رسیدم. او احمد شاملو بود.

در بخش دیگری از این خبر نیز آمده: شاملو در نامه‌ای به تاریخ 14 مارس 1977 برای پاشایی نوشته است: «در باب این‌جا باید عرض کنم برخلاف تصور من که فکر می‌کردم این‌جا کسی ما را نمی‌شناسد و تحویل‌مان نمی‌گیرد، دانشگاه‌ها و محافل دیگر، مثلاً انجمن بین‌المللی قلم، در همان روزهای اول شماره‌ تلفن کریمی را پیدا کردند و زنگ زدند و اظهار محبت و دعوت و غیره شروع شد. «آرتور میلر» تلفن کرد و قرار دیداری داریم برای فردا. از تگزاس تلفن کردند و مرا برای جلسه‌ شعرخوانی «فستیوال بین‌المللی شعر» که از 12 تا 15 آوریل در شهر آستین برگزار می‌شود، دعوت کردند و نیز برای شرکت در سمینار ترجمه‌های زبان‌های خاورمیانه و غیره. به‌زودی خبرهای بسیار خوب برایت خواهم نوشت. بیش از این حوصله‌ نوشتن ندارم...»