به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اين اثر علاوه بر آشنا كردن مومنان با موضوع خودسازي و تهذيب نفس، زمينه را براي بهره‌گيري از فرصت‌هاي معنوي به ويژه در ماه مبارك رمضان و شب‌هاي قدر فراهم مي‌سازد.

اگر شوق روييدن و ذوق نو شدن داشته باشيم، نمي‌توانيم در برابر «خانه دل» بي‌تفاوت بنشينيم و شاهد نشستن گرد و غبار غفلت بر سر و سيماي وجدان و فطرت باشيم.

مي‌توانيم فاصله «آنچه هستيم» تا «آنچه بايد باشيم» را با پاي اراده و بال شوق طي كنيم و از اين‌كه اكنون كجاييم و ديروز كجا بوديم و فردا كجا بايد باشيم، تصور روشن و اميدبخشي داشته باشيم و گرفتار ياس نشويم. 

با توجه به اين كه در آستانه آغاز ماه مبارك رمضان قرار داريم، نگاهي تقريبا تفصيلي به اين كتاب مي‌اندازيم.

خودسازي
از قديمي‌ترين و كهنه‌ترين واژه‌هاي هميشه تازه، واژه «خودسازي» است كه هيچ‌وقت از جاذبه نمي‌افتد. تا انسان، انسان است و برخوردار از كشش‌هاي عقلاني و نفساني و درگير نزاع عقل و نفس در ميدان دروني خويش، بحث تهذيب نفس و خودسازي، بحثي امروزي و كاربردي است، به ويژه براي جوانان.

ما شاهد گذشت سريع و بي‌رحمانه زمان و عمريم. گاهي به طول عمر، بيش از عرض و عمق آن مي‌انديشيم. اين نشانه بي‌بركتي عمر و كم‌سويي ديد و نگاه است. سرمايه‌اي را كه به نام عمر از دست مي‌دهيم، اگر به موازات آن دست‌آوردي نداشته باشيم، بازنده‌ايم. خودسازي براي جلوگيري از همين باخت‌هاست.

مي‌توان نحوه سپري كردن عمر را به كشت و كار در «مزرعه عمر» تشبيه كرد. هرچه بكاريم، همان را برداشت مي‌كنيم. اگر جواني را كه فصل بذر افشاني در اين مزرعه است به غفلت بگذرانيم، هنگام برداشت محصول خواهيم ديد كه نه بذري افشانده‌ايم، نه نهالي كاشته‌ايم و نه اميدي به چيدن ميوه و ثمر و برداشت محصول از خرمن عمر داريم. اين براي فرزانگاني كه قدر سرمايه‌هاي معنوي خويش را مي‌دانند، زيبنده و قانع كننده نيست.

بعضي چوب حراج به عمرشان مي‌زنند، بذر فرصت‌ها را در شوره‌زار عمر هدر مي‌دهند، كالاي جان و سرمايه عمر را زير قيمت مي‌فروشند و چون به بهاي وجود خود توجهي ندارند، به آنچه كمتر از خودشان مي‌ارزد، راضي مي‌شوند. اين بدترين و زيان‌بارترين تجارت است.

اگر عمر ما هم چهار فصل دارد، ما اكنون در فصل چندميم؟ بهارانه زندگي مي‌كنيم، يا در خزانيم و رو به زمستان؟ كي فرصت مي‌كنيم كه پرونده روح و فكر و عمل خويش را بازخواني كنيم و ميزان سود و زيان خود را در بازار عمل بشناسيم و به خودمان نمره دهيم؟ آنگاه يك تصميم جديد، يك تحول و دگرگوني و طلوع با چهره‌اي نو و نوراني.

كتاب حاضر، اشارات و بشاراتي است كه مي‌تواند انگيزه «خودسازي» را تقويت كند و «راه» را نشان دهد، راهي كه طولاني و پرسنگلاخ است و پيمودنش نياز به بصيرت، اراده، انگيزه، نيرو و اميد دارد.

فرصت‌هاي ويژه در طول سال ـ‌از جمله رمضان و شب‌هاي قدر‌ـ را از دست ندهيم و اين بهاري‌ترين فصل زندگي‌مان را با رويش معنوي و رشد اخلاقي پربارتر كنيم، كه: «پاك بودن در جواني، شيوه پيغمبري است...»

اردوي معنوي
به جاست كه فرا رسيدن بهاري‌ترين ايام سال، يعني «ماه مبارك» را گرامي بداريم و در قدوم خجسته آن كه ما را به «ضيافت الهي» دعوت مي‌كند و ميهمان «بزم حضور» مي‌سازد، دل و جان نثار كنيم.

آنچه حضرت رسول(ص) در جمعه پاياني ماه شعبان با امت خويش و نسل‌هاي آينده در ميان نهاد، نويد آمدن همين فصل بهاري بود با شكوفه‌هاي رنگارنگ و معطر «رحمت»، «بركت» و «مغفرت» كه رهاورد رويشي در باغ جان‌ها و مزرعه وجود انسان‌هاست: «قد اقبل اليكم شهرالله بالبركة...»

اگر وجود خويش را به زميني تشبيه كنيم، خودسازي و تهذيب نفس و گام زدن در مسير معنويت و اخلاق، «زراعت وجودي» است و زدودن علف‌هاي هرز و شاخ و برگ‌هاي آفت گرفته و خشكيده از اين باغ است.
           اين جهان، مزرعه آخرت است
                                    هرچه خواهد دلت اي دوست بكار

و اگر وجود خود را  چون نهالي بالنده و رو به رشد بدانيم، آراستگي به كمالات اخلاقي و ارزش‌هاي معنوي، مثل شكفتن عنچه و به برگ و بار نشستن آن است، و دريغ از غنچه‌اي كه نشكفته پرپر شود و شاخه‌اي كه به بار ننشسته بشكند و خرمني كه به بهره نرسيده بسوزد.

بذر مزرعه وجود ما، «موعظه» و «حكمت» است، گاهي تنبه و بيداري، زمينه‌ساز جاذبه يك روح قوي و عرفاني، يك پيام جان‌بخش و حياتي، يك مناسبت الهام‌بخش و تحول آفرين، انسان را بالا مي‌كشد، مي‌روياند و از خاك به افلاك مي‌برد. «رمضان» يكي از همين‌گونه محورها و مدارها و جاذبه‌هاست، نمونه‌اي نيرومند و جامع كه مجموعه‌اي از همه عوامل را در خويش دارد. رمضان، با آمدنش عطري از بهشت مي‌آورد.

رمضان، هم بهار قرآن و تلاوت و موسم نيايش و راز و نياز است، هم فصل حضور در ميعادگاه معنويت بار مسجد و نماز و شب‌زنده‌داري است. هم موسم نشستن بر مائده تقوا و عفاف و بهره‌مندي از سفره قرآن است، هم ذخيره‌سازي عمل صالح و حسنات و زدودن آثار سيئات و فرصت توبه از گناهان و پاكي از رذايل است.

رمضان يك «اردوي معنوي» است به گستردگي همه خانه‌ها در همه شهرها و آبادي‌ها و هرجا كه دلي به عشق خدا و محبت رسول(ص) مي‌تپد و سايه قرآن بر آن جا افتاده است. افتتاحيه اين اردو «رويت هلال» در آغاز ماه است و «اختتاميه» آن، عيد فطر و نماز عيد است.
در اين ميانه، ماييم و درس‌ها و برداشت‌ها و بهره‌ها. مبادا كه ايام اردو را به غفلت بگذرانيم.

كتاب حاضر در 25 عنوان، مباحثي درباره نفس و سير و سلوك مومنان و ... مطرح مي‌كند.

چاپ دوم كتاب «از خاك تا خدا» در شمارگان 1000 نسخه، 92 صفحه و بهاي 12000 ريال راهي بازار نشر شد.