به گزارش
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به نقل از روابط عمومی بنیاد سعدی، به مناسبت سالروز بزرگداشت حافظ، همایش ادبی با موضوع «حافظ؛ بزرگترین غزل سرای جهان ادبی» با حضور حافظ شناسان، اندیشمندان، نویسندگان، شاعران، استادان دانشگاهها و شخصیتهای فرهنگی و ادبی ایالت بلوچستان در سالن همایش خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در کویته پاکستان برگزار شد.
این مراسم با تلاوت آیاتی چند از کلام الله مجید توسط محمد عمران عباسی و پخش فیلم مستند در خصوص سالروز بزرگداشت حافظ به زبان اردو آغاز شد.
سیدحسین تقیزاده واقفی، وابسته فرهنگی و مسئول خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در کویته در سخنانی، با اشاره به زندگینامه حافظ گفت: حافظ حقیقت هستی را خدایتعالی میداند که در این جهان جلوه کرده است و مظهر او را عشق معنوی و دل آدمی میداند که در همهجا با خود آدمیان است و برای دریافتن سر وجود او باید به حقیقت نفس پی برد.
وی افزود: این شاعر بزرگ در برخی از اشعار خویش گوش خود را به پیام اهل راز و صدای هاتف و پند پیر و سخن کاردان و ناله رباب و چنگ باز کرده است و حقایقی از زبان اینان که در حقیقت همه از یک زبان گویند میشنود و از عالم حال رو به زاهدان پرقیل و قال کرده رندانه سخنها میگوید.
وابسته فرهنگی کشورمان در کویته اظهار کرد: حافظ در جای دیگر از اصطلاحات باده و می و میکده در بیان مقاصد عرفانی خود سود میجوید؛ مقصود او از می و میخوارگی در مواردی همانا تازیانهای است که برای پرده دری از روحانیون ریایی عوامفریب به کار میرود و میکده واقعی را درگاه حق میداند که مستی عارفان از آنجاست و برای رسیدن و نایل آمدن بهآن رنجها میکشند و اشکها میریزند و خاک راه معرفت را به رخسار میسایند.