به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در رشت، محمدحسین مهدوی (م. مؤید) از شاعران و نویسندگان نام‌آشنای کشور و استان گیلان در دیدار با کارشناسان، مربیان و اعضای کارگاه‌های ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان گیلان اظهار داشت: آمادگی، لازمه زندگی است و شعر مانند پرنده روی بام اندیشه‌ام می‌نشیند و چنانچه علاقمند و با استعداد هستیم، لازم است خودمان را برای استقبال از این پرنده آماده کنیم.

این شاعر و نویسنده گیلانی که در قالب آیین دو پنجره (سلامی دوباره) پذیرای آینده‌سازان عرصه ادبیات کشور بود، ادامه داد: عقیده ندارم که هنرمند به‌دنبال هنر برود؛ بلکه لازم‌است هنرمند بستری در وجود خود برای جلب هنر فراهم‌کند.

مهدوی به ملزومات ورود به عرصه ادبیات اشاره کرد و افزود: مطالعه و اُنس و الفت با آثار نویسندگان و شاعران و مطالعه متون کهن، از جمله مقدمات پذیرا بودن هنر محسوب‌می‌شود.

وی بر ضرورت پاس‌داشت زبان و ادبیات فارسی نیز تأکید کرد و با فاخر توصیف‌کردن زبان رسمی کشورمان گفت: لازم‌است به آثار بزرگان ادبیات ایران زمین فراتر از مناسبت‌ها و حافظ‌خوانی شب‌یلدا توجه و عنایت داشته‌باشیم.

وی که به‌پاس سال‌ها فعالیت ادبی‌اش، نشان درجه یک هنری کشور را در کارنامه دارد؛ فراغت از قالب‌های شعر و پرهیز از محدودسازی هنرمند درچارچوب‌ها را مورد تأکید قرار داد و گفت: شاعر و نویسنده باید آزاد و رها باشد و در ناخودآگاه خود را مقید به چارچوب‌های زندگی اجتماعی بداند.

در این دیدار مربیان و اعضای کارگاه‌های ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان گیلان از این شاعر و نویسنده بنام استان قدردانی کردند.

«دوپنجره» آیینی است که طی سال‌های اخیر به‌منظور فرصت‌سازی برای نسل نوجوان جهت هم‌نشینی با پدیدآورندگان ادبیات کودک و نوجوان در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار می‌شود.

محمدحسین مهدوی با نام ادبی م.مؤید هفتم تیر ماه سال ۱۳۲۲ در نجف در خانواده‌ای اهل شعر و ادبیات، از پدری اهل شهرستان لاهیجان و مادری اهل رودسر به دنیا آمد و از چهارده سالگی به سرودن شعر پرداخت.

مجموعه شعرهای «مگر با لبخند ماه»، «گلی اما آفتابگردان»، «تو کجاست؟»، «سیماب‌های سیمین»، «پروانه بی‌خویشی من»، «بی‌خوانش پرندگان»، «نرگس هنوز»، «سه بار می‌گویم گل سرخ»، «دستاس هنوز می‌چرخد»، «پندار آبی»، «به سپیدی تاج محل»، «درخشش شبانه سیب سیاه»، «غزلواره‌های هزار»، «آوند»، «ساعت هنوز گل سرخ است» و مجموعه نثر «حسین علی» تاکنون از مؤید به چاپ رسیده است.

او در سال ۱۳۸۲ برای کتابش با عنوان «گلی اما آفتابگردان»، موفق به دریافت جایزه نخست کتاب سال شعر ایران از سوی معتبرترین جایزه غیر دولتی شعر ایران (کارنامه) شد. همچنین در مهرماه سال ۱۳۹۵ به پاس سال‌ها فعالیت ادبی‌اش نشان درجه یک هنری دریافت کرد.