اصفهان- کتاب «حکما و اطبا در گذر تاریخ اصفهان» نوشته بهجت سادات مویدی، موسس دانشکده ایمونولوژی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، طی مراسمی رونمایی شد.
وی در ادامه بیان کرد: 16 آیه در قرآن میگوید «سیرو فی الأرض» یعنی از گذشته درس بگیریم. این یعنی در رشته ما و پزشکی تاریخ اطبا و حکما را ببینیم و از آن درس بگیریم.
مویدی اظهار داشت: به کسی حکیم میگفتند که علم، ایمان و عرفان قوی داشت. حکمای قبل تکنولوژی الان را نداشتند و آنان بهواسطه دل پاک و ایمان خود این علم را کسب میکردند و ما در تلاش هستیم که دین خود را به آنان ادا کنیم.
وی گفت: در راه انجام این کتاب اگر لطف خدا و آقا علی بن موسی الرضا(ع) نبود، من نمیتوانستم این گنجینه را از موزهها، کتب، شجرهنامهها و... استخراج کنم و خدا راشکر میکنم که حق مطلب را ادا کردم. این کتاب اعتماد به نفس نسل جدید را بالا میبرد که ما میتوانیم کاشف و عامل باشیم و این بیگانگان بودند که از علم ما استفاده کردند. مثلا زکریا رازی مخترع واکسن بود. حکمای ما آنقدر علمشان گسترده بود که در هر زمینهای صحبت دارند و حتی طب نوین هم از روی همین طی قدیم نوشته شده است. من طب نوین را رد نمیکنم؛ اما همبستگی طب نوین به طب قدیم انکارناپذیر است.
مویدی افزود: در حال حاضر هم در حال تدوین کتاب بعدی هستیم که انشاءالله بتوانیم آن را هم به صورت عالی انجام دهیم.
اگر کاستیها را میبینیم خوبیها را هم ببینیم
در ادامه مراسم، مسعود پورمقدس، متخصص قلب و عروق و مدیر سابق بیمارستان چمران اصفهان، بیان داشت: اصولا نسل جدید نمیدانند که چه زحماتی برای امروز ما کشیده شده است. یادم میآید زمانی که سال چهارم پزشکی بودم، رئیس دانشگاه زمان ما، دکتر قاسم معتمدی، فرمودند حیف است که در اصفهان جراحی قلب وجود نداشته باشد و فرمودند هزینهای که برای راهاندازی این بخش در بیمارستان خورشید نیاز است، 65 هزار تومان است؛ اما گفتند ما از این پولها نداریم؛ اما حالا به جایی رسیدیم که بخش جراحی که هیچ، یک بیمارستان قلب به نام شهید چمران در اصفهان داریم.
وی ضمن بیان مشکلات در زمان ریاست خود بر بیمارستان چمران گفت: من مسئول بیمارستان که بودم، خدا میداند چه زحماتی را با توجه به مشکلات کشیدیم تا به این جایی که هست برسد. مردم هم در این مسیر بسیار به ما کمک کردند؛ چراکه در اصفهان مردمی بسیار تیزهوش داریم که هر زمانی که نیاز داشتیم، پای کار آمده و به ما کمک کردهاند. خدا را شکر امروز بیمارستان چمران حرف اول را در اصفهان و حرف دوم را در کشور پس از بیمارستان شهید رجایی میزند و بیش از 60 متخصص قلب را تربیت کرده است.
دکتر پورمقدس اظهار داشت: ما در بیمارستانهای دیگر هم پیشرفتهای متعددی داشتهایم. آیا بیمارستان امین همان بیمارستان امین گذشته است؟ البته قبول داریم که باید بهتر از این میشده است؛ اما به نظر من آینده تاریخ به ما حق خواهد داد که با توجه به این مشکلات 40 ساله گذشته این پیشرفتها نیز بسیار مهم بوده است.
حکما انسان را نماینده خدا در زمین میدانستند
دکتر شاهین شیرانی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، در این مراسم ضمن قدردانی از این دست فعالیتها گفت: امثال این کارها بسیار ارزشمند است؛ اما اگر به تیتر کتاب توجه کنید، با نام حکما آغاز شده است. حالا سوال من این است که هم اکنون هم به پزشکان ما به عنوان حکیم نگاه میکنند؛ اما آیا تمام عوامل اجتماعی و جسمی و روحی را در نظر میگیرد و درمان تجویز میکند؟
وی در ادامه بیان داشت: اکنون همه چیز در حال تغییر است. امروزه بحث هوش مصنوعی مطرح است و معلوم نیست سالیان آینده چه تغییراتی را رقم میزند؛ اما بحث من حکمت است که انسان را خلیفه خدا در نظر میگیرد. این حکما زمانی که درس را یاد گرفتند، انسان را نماینده خدا در زمین میدانستند و این خیلی مهم است.
وی ضمن آرزوی ادامه چنین فعالیتهایی در کشور افزود: امیدواریم اصفهان آن جایگاه مهم خود را در سطح اعلی داشته باشد و این کتابها میتوانند برای نسل جوان بسیار مهم باشد که ریشه آنها را به این نسل نشان میدهد؛ چرا که دشمن هدفش همین نسل جوان است؛ ما زمانی که ریشه خود را دریابیم، شکست نمیخوریم؛ ولی افراد بی ریشه محکوم به فنا هستند.
دکتر شیرانی ضمن اهمیت تقدیر از گذشتگان بیان داشت: این را باید بدانیم اگر از گذشتگان یاد میکنیم، باید از فرهیختگان که هم اکنون زنده هستند نیز تقدیر در خوری صورت بگیرد و نگذاریم از دنیا بروند و بعد به سراغ یادشان برویم.
وی گفت: بسیاری از بیمارستانهای ما پایه خیری دارد و بسیاری از روحانیون ما نیز در این زمینه فعالیت میکنند؛ مانند مرحوم حاج آقا کمال فقیهایمانی که بیمارستان امام حسین(ع) را پایهریزی کردند یا آیت الله ناصری که هر زمان من خدمت ایشان میرسیدم، میگفتند در حوزه سلامت چه کردید و بیمارستان دیالیز برخوار را پایهریزی کردند.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در ادامه صحبتهای خود گفت: در اول انقلاب امید به زندگی در ایران 52 سال بود؛ اما اکنون و پس از انقلاب 25 سال به طول عمر هر ایرانی اضافه شده است و برای این امر در حوزه فعالیتی ما همه تلاش میکنند، از اورژانس و مرکز بهداشت گرفته تا کادر پزشکی و حتی داروخانهها؛ اما این را بدانیم ما تا قدر کسی را ندانیم، کسی نیز قدر ما را نخواهد داشت.
نظر شما