محمود معتقدی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ضمن ابراز تاسف از درگذشت مفتون امینی، از وی به‌عنوان یکی از میراث‌داران بزرگ ادبیات کلاسیک و نیمایی یاد کرد و توضیح داد: یدالله امینی با تخلص مفتون سال 1305 به دنیا آمد و نخستین مجموعه شعر وی به نام «دریاچه» در سال 1336 منتشر شد که در قالب کلاسیک جای داشت. وی در ادامه در دهه 40 با انتشار مجموعه شعر «کولاک» در عرصه شعر نو نیز جلوه‌گری کرد.
معتقدی با اشاره به ارتباط نزدیک مفتون امینی با امثال نیما، فروغ، زاهدی و شهریار در غنای اشعارش تاثیر داشته، افزود: مفتون 60 سال حضور جدی در عرصه شعر و ادبیات داشت و چندین مجموعه شعر فارسی و ترکی از وی یادگار مانده که برای همیشه از وی به یادگار می‌ماند.
وی با تاکید بر تاثیرپذیری خاص مفتون از نیما گفت: مفتون در اشعار نو و سپید خود دیدگاهی واقع‌گرایانه داشت و در سال‌های پایانی عمر خود به سرودن واگویه‌هایی روی آورد که دارای موسیقی خاص و جالب توجهی هستند.
این منتقد ادبی اظهار کرد: می‌توان مفتون را شاعری تصویرگرا و طبیعت‌گرا عنوان کرد. در اشعارش ردپای تمثیل و پیام‌های اخلاقی و نیز استفاده به وفور از تصویرگری را شاهدیم. وی همچنین شاعری طنزپرداز و اجتماعی بود که به تدریج در یک سیر تکاملی از شعر کلاسیک و غزل به شعرنو و سپید و سپس واگویه‌سرایی روی آورد.
معتقدی همچنین گفت: وی شاعری لطیف و درعین حال برون‌گرا بود و تسلط کاملی به دو زبان فارسی و ترکی داشت و سال‌ها تجربه در این دو ساحت اشعارش را دارای پختگی و زیبایی خاصی کرده است.
این شاعر با بیان اینکه زیباترین مجموعه شعر مفتون «کولاک» است، تصریح کرد: شعر توسن از این مجموعه را بسیار دوست دارم؛ آنجا که می‌گوید:
«راست همچون غول از بطری رها گشته/ اسب وحشی روی پاهای بلند و سرخ خود استاد/ یال خود را شست در جوی سپید باد/ ابلق گستاخ چشم خویش را چرخاند/ چون خسوف بدر در آیینه یک برکه پرچین/ بعد/ با دو سم سرب‌گونش/ با همه نیروی برجوشیده خونش/ هفت ضربت پشت سر هم بر بلور و چوب در کوبید/ خواب دربان‌های پیر و اخته بنگی/ درهم آشوبید/ وحشت ناقوس‌ها در سرسرا پیچید/ اسب وحشی شیهه را سر داد/ شیهه‌ای همچون خروش رعد در حمام‌های کهنه سنگی»
شنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۱ - ۱۱:۴۶
نظر شما