دادور فرزند نسلی از شاعران ایرانی بود که با نگاهی شاعرانه تغییر و تحولات عظیم چند دهه گذشته را شاهد بوده و در آثار خود تحلیل و ترسیم کردهاند. این شاعر اصفهانی همواره توانایی بالای خود در سرایش ایهام را مدیون زندگی در شهر اصفهان میدانست و اعتقاد داشت فرهنگ زبانی اصفهان، سرشار از انواع کنایات است و ایهام شعرهای او نیز نیز از همین کاربرد کنایات پدید میآید.
این شاعر توانا در کنار تبحر در قالبهای شعری، چند سالی نیز در نیشابور به شغل شریف معلمی پرداخت و در کنار سرودن شعر، ویراستاری نیز میکرد.
از محمدعلی دادور چند کتاب شعر در قالبهای مختلف منتشر شده است. او کتاب «کودکان صاعقه» را در سال 1392 منتشر کرد که پنجمین مجموعه شعری او بود و شامل 105 قصیده با موضوع آزاد است. حال و هوای تصویری و زبان این قصاید با هیچ کدام از سبکهای ادبی گذشته و معاصر، قابل تطبیق نیست بلکه تلفیقی از تمامی این سبکها است.
وی درباره قصیده سرای معاصر نیز اعتقاد داشت در گذشته، شاعران قصیدهسرا، تشبیب و تغزل ابتدای قصیده را بداهه و تنه اصلی آن را بر اساس موضوعی از پیش تعیین شده، خلق میکردند اما تمامی متن قصیده امروزی بدون پیش زمینه ذهنی و یا موضوع تعیین شده، سروده میشود.
از این شاعر پیشکسوت شعر کلاسیک همچنین مجموعه شعرهای «پرواز در طوفان» در قالب مثنوی کوتاه، « آواز قرن»، «بی بهار شکفتن» در قالب غزل از سوی نشر روزگار و مجموعه «آواز ققنوس» را در قالب غزل از سوی نشر نهفت چاپ و روانه بازار کرده است.
فرهاد همچنین در کنار شعر به ویراستاری ترجمه چندین نمایشنامۀ ارزشمند ازجمله «سیاه زنگیها» اثر ژان ژنه و «کاندیدا» اثر جرج برنارد شاو و همچنین کتب دیگری چون «ادب المقارن» از دکتر غنیمی هلال، پرداخته است.
این شاعر امروز دوم خردادماه 1400 بر اثر بیماری دار فانی را وداع گفت.
نظر شما