اما «بوکتاب» اصلاً چیست؟ بوکتاب درواقع یک پویش مردمی است که در آن اعضای کمپین بی‌هیچ هزینه‌ای به هم کتاب قرض می‌دهند و در قرار بعدی بوکتاب، آنها را آورده و با همدیگر معاوضه می‌کنند. شعارشان هم این است که: «بی هیچ، کتاب قرض می‌دهیم، کاش بخوانی و برگردانی».
«بوکتاب» اصفهان طرفداران زیادی دارد اما متولیان آن که یکی از آنها «سعید زادهوش» است، به دلایلی تصمیم گرفته‌اند در این باره اظهار نظر و مصاحبه نکنند. برگزاری قرارهای بوکتابی آن هم در روز تعطیل جمعه شاید کار ساده‌ای به نظر برسد اما جمع کردن این همه علاقمند به کتاب دور همدیگر، در عمل کار ساده‌ای نیست؛ اینکه هر هفته در یک نقطه شهر حاضر شوید و کتاب در اختیار مردم بگذارید، کاری دشوار به نظر می‌آید.
ایده اصلی «بوکتاب» را اما یک مشهدی ارائه کرده است؛ «حسین شاکری» با ۴۰ عنوان کتابی که داشت به کمک یکی از دوستانش کار بوکتاب را شروع کرد تا بدون هیچ مدرک و پولی به مردم کتاب قرض بدهد. او اسم کارش را «بوکتاب» گذاشت؛ تلفیقی از «بوک» و «کتاب». در سه روز اول این کار ۴۰ عنوان کتابش تمام می‌شود. روز دوم با هزینه خودش کتاب می‌خرد و باز هم کتاب‌هایش تمام می‌شود و تصمیم می‌گیرد که باز هم کتاب بخرد؛ اما بار سوم که می‌شود، مردم شروع می‌کنند به پس آوردن کتاب‌ها و حتی هدیه آوردن کتاب‌های جدید.
در میان بوکتابی‌ها کودکان زیادی هم دیده می‌شوند. «محمد ابراهیمی»، پدر «نیما» است؛ پسربچه‌ای که با پدرش از اعضای فعال بوکتاب در اصفهان هستند. آقای ابراهیمی در این باره می‌گوید: اینکه بوکتابی‌ها به کتاب‌های کودک و نوجوان اهمیت می‌دهند، خیلی خوب است. کودکان بخش بزرگی از خانواده بوکتاب هستند. این کار، اعتماد کردن و فرهنگِ بخشش را نیز به کودکان می‌آموزد. درواقع این چالش اعتماد هم هست؛ اینکه با خودت می‌گویی آیا کتابت برمی‌گردد یا نه، خودش یکی از شیرینی‌های بوکتاب است.
تعداد دورهمی‌های بوکتاب اصفهان اکنون به عدد 110 رسیده است؛ جلسه‌ای که اواخر تیرماه گذشته در شهرک امیرحمزه پارک امیریه برگزار شد.
نظرات