راضیه تجار، نویسنده و پژوهشگر ادبیات دفاع مقدس در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، از انتشار تازه‌ترین آثار خود خبر داد و گفت: کتاب «همه مردان خانه من» در روزهای پایانی سال گذشته توسط انتشارات روایت فتح منتشر شد. این اثر درباره زندگی خانواده‌ای تهرانی از زبان «محترم‌خانم»، مادری است که دو فرزند شهید دارد. او زنی است هنرمند و صبور که برای دختران فامیل لباس عروس می‌دوخته و اکنون صندوقچه خاطراتش را برای خوانندگان باز می‌کند. خاطراتی سرشار از عشق، دلتنگی و ایثار که می‌تواند برای نسل امروز الهام‌بخش باشد.
او در ادامه افزود: اثر جدید من با عنوان «اینجا همان‌جاست» درباره شهید مدافع امنیت، روح‌الله عجمیان است. این اثر از زبان خانواده این شهید روایت می‌شود و توانست با استقبال خوبی در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران دست یابد. این کتاب نیز همانند اثر قبلی توسط انتشارات روایت فتح منتشر شده است.
این نویسنده درباره ساختار روایی این اثر توضیح داد: «اینجا همان‌جاست» تنها یک روایت ساده و خطی از زندگی یک شهید نیست. کتاب ساختاری داستانی دارد و پدر شهید به عنوان راوی اصلی انتخاب شده است. تلاش کرده‌ام که روایت‌ها با استفاده از عناصر ادبی و هنری، به گونه‌ای بازآفرینی شوند که زندگی این شهید همانند قطعات پازلی به‌تدریج کامل شده و تصویری واضح و انسانی از شخصیت او در ذهن مخاطب شکل گیرد؛ به‌گونه‌ای که نوشته‌ها به چشم خوانده شوند و در ذهن بمانند.
تجار در ادامه، با اشاره به اثر قبلی خود، عنوان کرد: کتاب «همه مردان خانه من» روایت زندگی مادر شهیدان جابری است. این روایت نیز در بازه زمانی یک تا دو روز رخ می‌دهد، اما در همین مدت کوتاه، تصویری کامل و تأثیرگذار از زندگی، احساسات و روحیه خانواده‌ای شهیدپرور ارائه می‌دهد. در این اثر نیز تلاش کرده‌ام از زبان یک مادر، روایت را با احساسی صمیمانه و در عین‌حال مستند بیان کنم.
او درباره رویکرد پژوهشی خود در نگارش آثارش گفت: در اغلب کتاب‌هایم سعی می‌کنم به سراغ خانواده شهدا بروم. همچنین اگر یادداشت‌هایی از رزمندگان دوران دفاع مقدس به دستم برسد، از آن‌ها نیز برای تکمیل روایت‌ها استفاده می‌کنم. ترکیب این مشاهدات با روایت‌های خانواده‌ها، می‌تواند به شکل‌گیری یک تصویر چندوجهی و انسانی از جنگ کمک کند.
این نویسنده در ادامه اظهار کرد: در این دو کتاب اخیر، روایت خانواده‌ها با نوعی واسطه‌گری همراه بوده است و گاهی این واسطه، فاصله‌ای میان روایت و واقعیت ایجاد می‌کند، اما تلاش من بر این است که نویسنده بتواند با سوژه ارتباط نزدیک و عمیق برقرار کند. با پرداخت هنرمندانه و استفاده از زبان داستان، روایت‌ها از حالت صرفاً گزارش‌گونه خارج می‌شوند و به اثری هنری و تأثیرگذار تبدیل می‌شوند.
تجار در پایان تأکید کرد: برای نسل امروز که تجربه‌ای از جنگ تحمیلی ندارد، باید آثاری تولید شود که بتوانند میان خاطره، زندگی‌نامه و رمان حرکت کنند. این نسل نیاز دارد با زبان خود، با مفاهیم دفاع مقدس آشنا شود. ما نباید تنها خوراک فرهنگی فست‌فود به آن‌ها ارایه کنیم. باید با صرف وقت و استفاده از زبان هنر، آثاری خلق کنیم که با ذائقه فرهنگی ایرانی هماهنگ باشد. همان‌طور که در آشپزی ایرانی هنر مهم‌ترین اصل است، در نوشتن نیز باید هنرمندانه قلم زد و خوراکی ماندگار برای ذهن و دل خواننده فراهم کرد.
نظر شما