تجار به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، گفت: به گمانم کسانی که واقعاً علاقه‌مند به ادبیات‌اند در هر وضعی رویکردی مبنی بر بی‌اعتمادی نسبت به ادبیات‌داستانی دارند، اما مشکل اصلی این است که ادبیات جدی گرفته نمی‌شود و نویسندگان در میان هنرمندان شناخته شده نیستند و کمتر دیده می‌شوند. گویی ادبیات داستانی ما در سکوت و سکون جریان دارد.
نویسنده کتاب «کوچه اقاقیا» اضافه کرد: به نظر می‌رسد به شاعران بیشتر توجه می‌شود و کتاب‌های خاطرات و زندگی‌نامه‌ها نسبت به داستان‌هایی که تخیل نویسنده در آن وجود دارد، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند و در جامعه مطرح می‌شوند؛ چرا که تبلیغ فراگیرتری نسبت به این آثار می‌شود. به گمانم این موضوعات باید آسیب‌شناسی شود.
وی ادامه داد: اگر به ادبیات توجه شود، ادبیات داستانی نیز بیشتر دیده خواهد شد. باید درباره کتاب تبلیغ کرد اما پیش از آن نیز چاپ کتاب خوب و داستان درخشان باعث رونق کتابخوانی خواهد شد. ارایه کتاب خوب مخاطب را به خواندن ترغیب خواهد کرد. هنوز هستند کسانی که به هر طریقی کتاب مورد نظرشان را پیدا می‌کنند.
تجار یادآور شد: کتاب نیاز به تبلیغ دارد. اغلب ناشران کتاب‌های خوب نمی‌توانند برای تبلیغ کتاب هزینه کنند. تبلیغ کتاب همکاری رسانه را می‌طلبد و کتاب درخشان باید دقیقه‌ای یا ثانیه‌ای در رسانه معرفی شود. به نظرم چاپ پوستر هم می‌تواند مؤثر باشد اما محدودیت مکانی ایجاد می‌کند یعنی همه نمی‌توانند آن پوستر را ببینند. در هر حال تلویزیون می‌تواند مخاطب را بیشتر متوجه کتاب کند.
«کوچه اقاقیا»، «فانوسی بی‌فروز»، «نرگس‌ها»، «سنگ صبور»، «جایی که آسمانش آینه‌کاری است»، «زن شیشه‌ای»، «بندهای روشنایی»، «سفر به ریشه‌ها»، «شعله و شب»، «ستاره من»، «از خاک تا افلاک»، «صدای پای آب»، «فرصت سبز»، «شعله در عشق» و « آرام شب به‌خیر » از آثار راضیه تجار است.
سه‌شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۳ - ۰۷:۵۸
نظر شما