به گزارش خبرنگار هنر و رسانه خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشر پیکره به تازگی دو کتاب با نام های «چند نامه به هنرمندی جوان» و «خاطرات هنرمندی جوان» را با ترجمه آرش صداقت کیش، نقاش، تصویرگر و مقاله نویس 42 ساله به چاپ رسانده است.
«چند نامه به هنرمندی جوان» شامل 23 نامه از 23 هنرمند شناخته شده معاصر در پاسخ به سوالاتِ یک هنرمند جوان است. در مقدمه کتاب آمده است: «مجله آرت آن پیپر (art on paper) در تابستان 2005 ویژه نامه ای با عنوان چند نامه به هنرمندی جوان منتشر کرد. آن مجموعه شامل دوازده نامه از هنرمندان با تجربه و جاافتاده در پاسخ به نامه ی یک هنرمند جوان خیالی بود. این کتاب نسخه ی کاملتر همان ویژه نامه است.»
به سادگی باور می‌کنی... مواظب این وراجی‌ها باش
نگاه ها، نظرات و رویکردهای این نامه ها به مسائل و دغدغه های یک هنرمند جوان بازه ی توافق تا تضادِ با هم را، پر می کنند و این رنگارنگی پاسخ ها برای خواننده بسیار هیجان آور و راه گشا خواهد بود. این دو پاراگراف را مطالعه کنید:
«قبل از آنکه دوران حرفه ای کارت را شروع کنی، راهی پیدا کن که برای خود موقعیتی فراهم کنی و البته زمانی را بدست آوری که تجربه کنی، خطر کنی، بازی کنی، وقت تلف کنی، حتا شکست بخوری. کارهایت را فقط به چند نفر از دوستان صمیمی ات نشان بده، دانشگاه های هنر قرار بوده جای مناسبی برای این طرز فکر باشند» (ایوون رینر، کرگراف و فیلم ساز آمریکایی 1934 – نیویورک)
«دانشگاههای هنر شبیه شیره‌کش خانه هستند. وقتی آنجا هستی، محیط گرم و راحت به نظر می‌رسد. همه چیز عالی و روبه راه است، چون تو و دوستانت همگی از یک چپق می‌کشید. در فضای هیجان‌انگیز ولی مبهم نقد و گفتگو، کوچکترین موفقیتی بزرگ به نظر می‌رسد. کم کم و به سادگی باور می‌کنی چیزهایی که می‌سازی یا کارهایی که می‌کنی ارزشمندند...همه دوستانت از تو حمایت می‌کنند، چون کارهایت را دوست دارند... مواظب این وراجی‌ها باش.» (کری جیمز مارشال، نقاش و مجسمه ساز آمریکایی 1955 – شیکاگو)
نمونه هایی از این دست را در این کتاب کوچکِ (قطع جیبی) 75 صفحه ای بسیار می بینیم.
نامه‌هایی که هنرمندان برای خودشان می‌نویسند
کتاب دوم، «خاطرات هنرمندی جوان» نام دارد. با در ذهن داشتن پرسش‌هایی از زندگی و کار حرفه‌ای و هنرمندان به شهرت رسیده، فشارها و فراز و نشیب‌های آن به کاری مشابه دست می‌زند. در مقدمه کتاب آمده است: «از بیست و یک هنرمند – محدوده سنی سی تا چهل سال- دعوت کردیم خاطرات یک روز یا چند روز از زندگی شخصی خود را برای این مجموعه بنویسند. از شرکت‌کنندگان در این پروژه در خواست شد تا موقتا احساس شک و دودلی را کنار بگذارند و با همه توان وانمود کنند تنها برای خودشان می‌نویسند.»
شاید بتوان گفت که درخواست از یک هنرمند تا چند روز از زندگی و کارش را گزارش و خاطره نویسی کند، بهترین شیوه برای ایجاد یک شناخت سریع (و هرچند شتابزده) از ظاهر و روزمره‌ی زندگی هنری و هم برای رفع کنجکاوی‌های وسواس‌گون درباره آن؛ چیزی که نیاز و نگرانی همیشگیِ هنرمندان جوان است، چقدر به شکل واقعی و ملموس، هنرمند هستم؟ چگونه بر مبنای ایده‌ها و ذهنیاتم عمل کنم، فکر و خیال هنرورزی زندگیِ هر روزه‌ام را چه شکلی خواهد کرد؟ مطالعه این چند گزارش روزانه، تجارب زیادی از این هراس‌ها و نگرانی‌ها را در میان خواهد گذاشت.
نینا خاچاطوریان، هنرمند نیویورکی (1968 - Katchadourian) در نامه اش نوشته است: «یک گالری برایم ایمیل فرستاده بود – از آنهایی که اطلاعات به روز و جدید درباره ی هنرمند می دهند. معمولا وقتی اطلاعات زیادی از آن فرد در جریان باشد چنین کاری می کنند. ایمیل را خواندم؛ غمگین شدم و با خودم فکر کردم: لعنتی، چرا این اتفاق ها برای من نمی افتد؟ این آدم به نظر می رسد کاملا درگیر کارش است. بدجوری جدی به نظر می رسد. من این جوری نیستم. بعد احساس عجیبی پیدا کردم. دوباره ایمیل را خواندم، به روزرسانی اطلاعات درباره خودم بود!»
این دو کتاب در حجم تقریبی 80 صفحه،زمستان 92 در هزار نسخه از سوی انتشارات پیکره با بهای پنج هزار تومان به چاپ رسیده اند. کتاب چند نامه به هنرمندی جوان به چاپ دوم رسیده است.
«چند نامه به هنرمندی جوان» شامل 23 نامه از 23 هنرمند شناخته شده معاصر در پاسخ به سوالاتِ یک هنرمند جوان است. در مقدمه کتاب آمده است: «مجله آرت آن پیپر (art on paper) در تابستان 2005 ویژه نامه ای با عنوان چند نامه به هنرمندی جوان منتشر کرد. آن مجموعه شامل دوازده نامه از هنرمندان با تجربه و جاافتاده در پاسخ به نامه ی یک هنرمند جوان خیالی بود. این کتاب نسخه ی کاملتر همان ویژه نامه است.»
به سادگی باور می‌کنی... مواظب این وراجی‌ها باش
نگاه ها، نظرات و رویکردهای این نامه ها به مسائل و دغدغه های یک هنرمند جوان بازه ی توافق تا تضادِ با هم را، پر می کنند و این رنگارنگی پاسخ ها برای خواننده بسیار هیجان آور و راه گشا خواهد بود. این دو پاراگراف را مطالعه کنید:
«قبل از آنکه دوران حرفه ای کارت را شروع کنی، راهی پیدا کن که برای خود موقعیتی فراهم کنی و البته زمانی را بدست آوری که تجربه کنی، خطر کنی، بازی کنی، وقت تلف کنی، حتا شکست بخوری. کارهایت را فقط به چند نفر از دوستان صمیمی ات نشان بده، دانشگاه های هنر قرار بوده جای مناسبی برای این طرز فکر باشند» (ایوون رینر، کرگراف و فیلم ساز آمریکایی 1934 – نیویورک)
«دانشگاههای هنر شبیه شیره‌کش خانه هستند. وقتی آنجا هستی، محیط گرم و راحت به نظر می‌رسد. همه چیز عالی و روبه راه است، چون تو و دوستانت همگی از یک چپق می‌کشید. در فضای هیجان‌انگیز ولی مبهم نقد و گفتگو، کوچکترین موفقیتی بزرگ به نظر می‌رسد. کم کم و به سادگی باور می‌کنی چیزهایی که می‌سازی یا کارهایی که می‌کنی ارزشمندند...همه دوستانت از تو حمایت می‌کنند، چون کارهایت را دوست دارند... مواظب این وراجی‌ها باش.» (کری جیمز مارشال، نقاش و مجسمه ساز آمریکایی 1955 – شیکاگو)
نمونه هایی از این دست را در این کتاب کوچکِ (قطع جیبی) 75 صفحه ای بسیار می بینیم.
نامه‌هایی که هنرمندان برای خودشان می‌نویسند
کتاب دوم، «خاطرات هنرمندی جوان» نام دارد. با در ذهن داشتن پرسش‌هایی از زندگی و کار حرفه‌ای و هنرمندان به شهرت رسیده، فشارها و فراز و نشیب‌های آن به کاری مشابه دست می‌زند. در مقدمه کتاب آمده است: «از بیست و یک هنرمند – محدوده سنی سی تا چهل سال- دعوت کردیم خاطرات یک روز یا چند روز از زندگی شخصی خود را برای این مجموعه بنویسند. از شرکت‌کنندگان در این پروژه در خواست شد تا موقتا احساس شک و دودلی را کنار بگذارند و با همه توان وانمود کنند تنها برای خودشان می‌نویسند.»
شاید بتوان گفت که درخواست از یک هنرمند تا چند روز از زندگی و کارش را گزارش و خاطره نویسی کند، بهترین شیوه برای ایجاد یک شناخت سریع (و هرچند شتابزده) از ظاهر و روزمره‌ی زندگی هنری و هم برای رفع کنجکاوی‌های وسواس‌گون درباره آن؛ چیزی که نیاز و نگرانی همیشگیِ هنرمندان جوان است، چقدر به شکل واقعی و ملموس، هنرمند هستم؟ چگونه بر مبنای ایده‌ها و ذهنیاتم عمل کنم، فکر و خیال هنرورزی زندگیِ هر روزه‌ام را چه شکلی خواهد کرد؟ مطالعه این چند گزارش روزانه، تجارب زیادی از این هراس‌ها و نگرانی‌ها را در میان خواهد گذاشت.
نینا خاچاطوریان، هنرمند نیویورکی (1968 - Katchadourian) در نامه اش نوشته است: «یک گالری برایم ایمیل فرستاده بود – از آنهایی که اطلاعات به روز و جدید درباره ی هنرمند می دهند. معمولا وقتی اطلاعات زیادی از آن فرد در جریان باشد چنین کاری می کنند. ایمیل را خواندم؛ غمگین شدم و با خودم فکر کردم: لعنتی، چرا این اتفاق ها برای من نمی افتد؟ این آدم به نظر می رسد کاملا درگیر کارش است. بدجوری جدی به نظر می رسد. من این جوری نیستم. بعد احساس عجیبی پیدا کردم. دوباره ایمیل را خواندم، به روزرسانی اطلاعات درباره خودم بود!»
این دو کتاب در حجم تقریبی 80 صفحه،زمستان 92 در هزار نسخه از سوی انتشارات پیکره با بهای پنج هزار تومان به چاپ رسیده اند. کتاب چند نامه به هنرمندی جوان به چاپ دوم رسیده است.
نظر شما