در پی سلسله گفتوگوهایی که با چاپخانهداران استان سیستان و بلوچستان منتشر شد با مشکلات متعدد صاحبان صنعت چاپ در این استان محروم آشنا شدیم. مشکلاتی که شاید از نگاه برخی گره کور و از نگاهی برخی دیگر پاپیونی باشند که به آسانی باز میشوند. ضرورت دارد مسوولان با نگاهی جدیتر به رفع مشکلات چاپخانهداران و نیروی بومی این منطقه همت گمارند تا در آیندهای نزدیک شاهد از بین رفتن صنعت چاپ این منطقه با قدمتی بیش از نیم نباشیم.
به گفته رییس تعاونی 22 چاپ و نشر استان سیستان و بلوچستان نداشتن اتحادیه چاپخانهداران در شهرستان زاهدان؛ مراکز خدمات رایانهای به ارایه خدمات چاپخانهای مشغولند این در حالی است که مالیات را چاپخانهداران میدهند و سود را واحدهای خدمات رایانهای میبرند!
همچنین برخی منشا اصلی مشکلات را نداشتن اتحادیه مستقل در حوزه چاپ و نشر توصیف کردند و معتقدند که اگر اتحادیه مستقل چاپخانهداران شهرستانی یا استانی در سیستان و بلوچستان تشکیل شود، به کمک آن میتوانند به مشکلاتی نظیر خروج سفارشهای چاپی به استانهای دیگر پایان داد. در این اقدام نیروهای بومی منطقه به طور فعال مشغول به کار میشوند و از سوی دیگر علاوه بر افزایش کیفیت سفارشهای چاپی نسبت به تولیدات واحدهای خدمات رایانهای، بهای تمام شده سفارشها برای مخاطبان مقرون به صرفه خواهند شد.
در میان این گفتوگوها جای خالی کارشناس چاپ در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سیستان و بلوچستان بیش از هر فردی محسوس بود. به گفته مدیر داخلی چاپخانه استقلال در منطقه آزاد چابهار، این کارشناس باید بر عملکرد چاپخانهها و سفارشهای ادارات ناظر باشد به طوری که دست کارپردازان از خروج سفارشهای چاپی کوتاه شده و کارهای چاپی را بر اساس معیارهایی چون تعداد دستگاههای چاپ و ورقهای چاپخانهها به طور عادلانه تقسیم کند. همچنین در این اداره مرجعی پاسخگو به سوالات و چاشهای چاپخانهداران وجود ندارد.
شاید اگر در استان سیستان و بلوچستان به صنعت چاپ و نشر بیش از این توجه میشد اکنون شاهد سخن مدیر موسسه چاپ میلاد شهرستان سراوان مبنی بر اینکه «در چاپخانه میلاد به چاپ اوراق اداری مشغولیم زیرا شهرستان سراوان از داشتن نویسنده بومی بیبهره است و ما تاکنون در این چاپخانه موفق به چاپ کتاب نشدهایم» نبودیم و محصولات چاپی شهرستانهای این استان به دلیل باندبازی و سلیقهای عمل کردنِ مسوولان ادارات به خارج از شهرستان و استان سیستان و بلوچستان سفارش داده نمیشد، اگر این رویکرد در ادارههای مرتبط حاکم باشد، چاپخانهها به سوی ورشکستگی گام برنمیدارند.
اکنون بیتوجهی به مشکلات چاپخانههای استان محروم سیستان و بلوچستان بسیاری از چاپخانههای این منطقه را به انزوا و تعطیلی کشانده است. مشکلی که تنها با نگاهی دلسوزانه و مسوولانه به آسانی حل خواهد شد و ارتباطی هم به تحریمها و نوسانات بازار کاغذ ندارند.
علیاکبر مرادقلی، رییس تعاونی 22 چاپ و نشر استان سیستان و بلوچستان پیشنهادهایی ارایه داد تا مسوولان دو وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی و صنعت، معدن و تجارت با ارایه تسهیلات بانکی به چاپخانهداران در بهروز شدن امکانات چاپخانهها کمک کرده و اگر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی این استان مدیریت همه فعالیتهای چاپی استان سیستان و بلوچستان را خود بر عهده بگیرد و بر اساس تجهیزات موجود در چاپخانهها، سفارشها را به چاپخانهداران تحویل دهد و نیروی انتظامی نیز بر ورود سفارشهای چاپی استان سیستان و بلوچستان تمرکز کند و ورود آنها را به این استان قاچاق اعلام کند. شاهد ابقای صنعت چاپ در استان سیستان و بلوچستان به همت نیروی انسانی و بومی خواهیم بود و دیگر ضروری نیست نیازهای این منطقه در دیگر استانهای ایران برآورده شود.
نظر شما