آژند به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: کتاب «از کارگاه تا دانشگاه» را  بر اساس یک ضرورت به مرحله نگارش درآوردم. در این موضوع به جز چند یادداشت پراکنده و چند مقاله، که این‌ها نیز عمدتا به قلم خود من بوده است، هیچ منبع دیگری منتشر نشده بود. 

وی افزود: واقعیت این است که من این کتاب را از هیچ نوشتم. اطلاعات در این موضوع آن‌قدر پراکنده بود که من ناچار شدم ابتدا طرحی آماده کنم تا همراه با آن بتوانم به کلیت برسم. بر این اساس ابتدا مشخص کردم که نظام استاد، شاگردی در آموزش هنر در ایران چگونه بود و چه اتفاقاتی رخ داد تا به نظام دانشگاهی رسید. البته در آموزش دیگر پیشه‌ها و فن‌ها نیز تقریبا همین جریان حکمفرما بوده است. 

این عضو هیات علمی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در ادامه با اشاره به این نکته که مراحل تالیف این کتاب بسیار طولانی شد، گفت: در کتاب ابتدا مطالبی پیرامون سیر تکوینی آموزش هنر و نظام سنتی استاد، شاگردی در نقاشی ایران آورده شد و در ادامه به شرح و بررسی این موارد در دوره‌های مختلف تاریخی پرداخته شده است. مباحث تاریخی کتاب نیز از تشکیلات هنری ایلخانان و جلایریان شروع شده و به تشکیلات هنری در دوران قاجار ختم می‌شود. 

آژند در پایان گفت: انتشارات فرهنگستان هنر کتاب «نمایش در دوره قاجار» من را نیز در نوبت نشر دارد. همچنین دیگر کتاب جدید من با عنوان «هفت اصل تزیینی هنر ایران» نیز در روزهای آتی از سوی نشر پیکره در دسترس مخاطبان و دانشجویان قرار خواهد گرفت. 

«از کارگاه تا دانشگاه» با عنوان فرعی «پژوهشی در نظام آموزشی استاد – شاگردی و تبدیل آن به نظام دانشگاهی در نقاشی ایران» نوشته یعقوب آژند با شمارگان هزار نسخه، 175 صفحه و بهای 9 هزار و 500 تومان از سوی موسسه تالیف، ترجمه و نشر آثار هنری «متن» فرهنگستان هنر روانه کتابفروشی‌ها شد. 

آژند در سال 1363 مدرک دکتری تاریخ را از دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران دریافت کرد. او از سال 1358 به بعد تدریس در دانشگاه‌های مختلف چون دانشگاه تهران، شهید بهشتی، تربیت مدرس، تربیت معلم و... را شروع کرد و در سال 1374 عضو هیات علمی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و هم‌اکنون با درجه استاد تمامی در این دانشکده مشغول تدریس و پژوهش است. 

آژند در سال 1386 نشان درجه یک پژوهش دانشگاه تهران را دریافت کرد و در همین سال از طرف وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به عنوان پژوهشگر برجسته در هنر و فرهنگ ایران معرفی شد. بعضی آثار او بارها در جوایز کتاب سال و فصل به عنوان اثر برگزیده انتخاب شده‌اند. 

همچنین نام آژند در سال 1388 به عنوان یکی از 10 دانشمند برتر جهان اسلام اعلام شد که در قلمرو هنر بیشترین فعالیت، مقاله، کتاب و ارجاع به آثارش را داشته است. 

«تاریخ هنر باستان»، «نمایش در دوره صفوی»، «ادبیات داستانی در ایران و ممالک اسلامی»، «مکتب نگارگری شیراز»، «مکتب نگارگری اصفهان»، «مکتب نگارگری هرات»، «سیمای سلطان محمد نقاش»، «قیام شیعی سربداران» و «مجموعه 12 جلدی 12 رخ» نام برخی آثار تالیفی اوست. 

همچنین کتاب‌های «تاریخ میانه ایران» نوشته آن لمبتن، «ادبیات ایران از آغاز تا امروز» نوشته جرج موریسن و دیگران، «فلسفه هنر و زیبایی شناسی» نوشته جان هاسپرز و راجر اسکراتن، «سیر و صور نقاشی ایران» نوشته تامس آرنولد و دیگران، «درآمدی بر ادبیات عرب» نوشته ه‍ام‍ی‍ل‍ت‍ون‌ ال‍ک‍س‍ان‍در راسکین گ‍یب،‌ «تاريخچه زيبایی‌شناسی و نقد هنر» نوشته یوگو اسپریتو و «ايران باستان: پيشاتاريخ، عيلاميان، هخامنشيان، سلوكيان، پارتيان و ساسانيان» نوشته کایلر یانگ و رومن گیرشمن، نام تعدادی از ترجمه‌های شاخص آژند است.