نورمحمدزاده در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، اظهار كرد: امسال براي نخستين بار در جشنواره داستان انقلاب شركت كردم و اطلاع من از جشنواره بر اساس خبر‌هاي درج شده در سايت‌ها بود. پيش از جشنواره سوژه‌اي در ذهن داشتم و اين اتفاق بهانه‌اي شد تا نگارش داستانم را به پايان برسانم.
وي درباره تاثير جوايز جشنواره داستان انقلاب براي نگارش داستان از سوي مولفان گفت: جنبه مالي براي من اهميت نداشت و بيشتر كتاب شدن داستانم مهم بود. البته جوايز در كار برخي مولفان بي‌تاثير نيست و ممكن است باعث انگيزه بيشتر شود.
نورمحمدزاده درباره موضوع داستان «عشق روز‌هاي آپولو» افزود: این داستان راويت مبارزي انقلابي از خاطرات گذشته است. داستان در زمانه امروز روايت مي‌شود و شخصيت اصلي داستان سوالات بسياري از روز‌هاي بازجويي‌ها در كميته مشترك ضدخرابكاري ساواك دارد. وي براي يافتن پاسخ پرسش‌هايش هر هفته به موزه عبرت ایران مي‌رود و رفت و آمدها و ديدن برخي افراد، او را به سير جديدي از ماجراها سوق مي‌دهد.
وي در پاسخ به اين سوال كه «چه تعريفي از داستان انقلاب دارد؟» گفت: داستان انقلاب از نظر فني و هنري با ديگر داستان‌ها تفاوت ندارد و موضوع، شخصيت‌ها و زمان وقوع حوادثي كه به انقلاب وصل مي‌شود، اثر را در گروه داستان‌هاي انقلاب قرار مي‌دهد.
نویسنده «عشق روز‌هاي آپولو» با اشاره به این که داستان انقلاب تعريف خاصي ندارد، افزود: البته بيشتر داستان‌هاي نوشته شده با موضوع انقلاب، فضاي سال‌هاي مبارزه را روايت مي‌كند و مولف مي‌تواند با تمهيدات داستاني ماجراي آن دوران را به فضاي امروز ارتباط دهد. در واقع داستان انقلاب را نمي‌توان در فضای زماني محدود خلاصه كرد زيرا پرداخت به آرمان‌هاي انقلاب هم مي‌تواند در گروه داستان‌هاي انقلاب قرار بگيرد.
نورمحمدزاده درباره جايگاه نقد كتاب‌هاي منتشر شده جشنواره‌هاي پيشين داستان انقلاب توضيح داد: تمامي داستان‌هاي منتشر شده نيازمند نقد است. برخي كتاب‌هاي منتشر شده را مطالعه كردم و آنچه بيش از هر چيز به چشمم آمد آن بود كه داستان انقلاب از سوي نويسندگان حرفه‌اي مورد استقبال قرار نگرفته است به همين دليل داستان‌هاي منتشر شده از نظر كيفي ايده‌آل نيست. هر چند داستان‌هاي منتشر شده در سطح خوبي است اما به ويژه داستاني‌هايی كه برای گروه سني نوجوان نوشته شده، به مرز پختگي نرسيد‌ه است.
وي با اشاره به ضعف پوشش رسانه‌اي و تبليغات در پنجمين دوره جشنواره داستان انقلاب، گفت: اگر اين جشنواره در سطح كشوري برگزار مي‌شود بايد بُرد تبليغاتي بيشتري داشته باشد. دست‌اندركاران برگزاري اين جشنواره مي‌توانند بخشي موضوعي مانند نقش شهرها و قومیت‌های ایران در انقلاب را به حوزه داوري‌ها اضافه كنند.
نورمحمدزاده افزود: خروجي جشنواره بر اساس انتخاب داوران صاحب‌نام حوزه داستان نويسي كار ارزند‌ه‌اي است اما داستان‌هاي منتشر شده نشان مي‌دهد جشنواره يك ديدگاه را دنبال مي‌كند و در مضمون و محتواي داستان‌ها تفاوت زيادي وجود ندارد و كمتر به نگاه‌‌هاي انتقادي توجه مي‌شود.
وي درباره بهره‌گيري از منابع تاريخي براي نگارش داستان انقلاب گفت: در خلق اثر با موضوع انقلاب بايد به بخش تاريخي آن هم توجه داشت زيرا به عنوان نويسنده جوان آن دوران را تجريه نكرده‌ام و بهترين راه رسيدن به فضاي آن دوره بهر‌ه‌مندي از كتاب‌هاي تاريخ شفاهي، مستندنگاري و گفت‌وگو با مبارزان انقلابي صاحب خاطره و در كنار آن بازديد از موزه‌هاي تاريخي مانند عبرت و مكان‌هايی است كه در سير جريان انقلاب خاطره‌ساز بوده است.
اين نويسنده ادامه داد: بيشتر كتاب‌هاي منتشر شده درباره تاريخ شفاهي انقلاب را خوانده‌ام و اگرچه پيش از اين كتاب‌هاي با موضوع‌های اجتماعي و دفاع‌مقدس مي‌نوشتم، اما هميشه علاقه‌مند به مطرح كردن سوژه‌اي بودم كه پس از بازديد موزه عبرت به ذهنم خطور كرد. به همين دليل بخش اصلي ماجراي داستان «عشق روز‌هاي آپولو» در موزه عبرت و ميان ساواكی‌ها و مبارزان انقلاب شكل مي‌گيرد.
اختتامیه پنجمين جشنواره داستان انقلاب با معرفی ده اثر تقدیری، برتر و برگزيده در چهار بخش، داستان كوتاه نوجوان، رمان نوجوان، داستان بزرگسال و رمان بزرگسال هجدهم بهمن 91 برگزار شد.
دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۱ - ۱۳:۰۲
نظر شما