به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، رکن‌الدین ابوالمکارم احمدبن محمد، معروف به «علاء الدوله سمنانی» یکی از عارفان نامي ایران است. او كه در سال 659 هجری در بیابانک سمنان متولد شد، با دانشمندان برجسته‌ای نظير خواجه نصیرالدین طوسی، علامه حلی، شیخ صفی‌الدین اردبیلی و خواجوی کرمانی هم‌دوره بود.
وی در زمان «اباقا» و «ارغون‌شاه ایلخانی» مشاغل دیوانی و سیاسی مهمي داشت. علاءالدوله سمناني كه از بزرگان سلسله كبرويه بعد از نجم‌الدين كبري است، پس از 77 سال زندگي در سال 736 هجری درگذشت.
بيش از 15 اثر به اين عارف منتسب شده‌اند كه حشمت‌الله رياضي، پژوهشگر عرفان در كتاب جديدش شرح كرده است.
رياضي در گفت‌وگو با ايبنا، «العروه» و «چهل مجلس» را از آثار مهم اين عارف دانست و گفت: او در كتاب «العروه» انواع تجلياتي را كه يك سالك در جريان سلوك و مراقبه خود با آن‌ها روبه‌رو مي‌شود شرح مي‌دهد.
وي افزود: خروج تدريجي سالك از عالم بيرون به عالم درون و ورود به عالم انوار و آشكار شدن تجلياتي بر وي در اين اثر به خوبي شرح شده‌اند.
وي با قلبي، روحي، سري و حقي خواندن اين تجليات به چگونگي تاثيرگذاري آن‌ها بر عارف اشاره كرد و گفت: هر كدام از اين تجليات كه در وجود عارف قرار مي‌گيرد، يك ويژگي در او ظاهر مي‌شود. تجليات حقي كه آخرين تجلياتند به حقيقت منجر مي‌شوند.
وي تجليات حقي را مخصوص انبيا دانست و گفت: آگاهي از سير تجليات به ما نشان مي‌دهد كه عرفا در كدام مرحله از تجليات هستند.
وي افزود: علاءالدوله سمناني خير و شر را همچون مهره‌هاي سفيد مطرح مي‌كند كه در صفات حميده و رذيله اثرگذارند و باهم درگير مي‌شوند كه صفاتي مانند ايثارگري و طمع در برابر هم قرار مي‌گيرند.
رياضي يادآوري كرد: «چهل مجلس» عنوان كتاب مهم ديگر علاءالدوله است كه در اين اثر به شرح آن پرداختم. اين كتاب نيز مجالس چهل‌گانه عارفان را توصيف مي‌كند.
سه‌شنبه ۴ مهر ۱۳۹۱ - ۰۹:۴۱
نظر شما