ابراهيمي به خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، گفت: يكي از اين كتابخانه‌ها، كتابخانه‌ مركزي شهرستان بود كه درجه 3 داشت و هفت هزار عضو فعال نيز از خدمات اين كتابخانه استفاده مي‌كردند اما به دليل غصبي بودن زمين آن، سال گذشته پلمپ شد. هم اكنون نيز دو كتابخانه ديگر حكمشان در اجراي احكام قرار داد و تا كنون نيز با كدخدامنشي پلمپ نشده‌اند.

وي ادامه داد: زمين‌هاي اين كتابخانه‌ها حدود سال 52 ساخته شده و امروز مالكان آن مي‌خواهند اين زمين‌ها را پس بگيرند. البته مالكان حاضرند با قيمت بسيار پايين‌تر اين كتابخانه‌ها را به ما بفروشند كه متأسفانه تا كنون سازمان يا نهادي هزينه اين كار را بر عهده نگرفته است؛ به طور مثال زمين يكي از اين كتابخانه‌ها در حدود يك ميليارد تومان بر آورد شده است كه مالك حاضر است آن را با قيمت 300 يا 400 ميليون به ما بفروشد.

ابراهيمي تصريح كرد: متاسفانه اين مسأله تا كنون از سوي نهاد كتابخانه‌هاي عمومي كشور و يا اداره ارشاد شهرستان پيگيري نشده است.

وي با اشاره به عدم تناسب نيازهاي مخاطبان با منابع موجود در كتابخانه‌ها گفت: كتابخانه عمومي بايد به آداب و رسوم، زبان و فرهنگ هر منطقه‌اي كه در آن قرار دارد توجه داشته باشد، اما من در طي 10 سالي كه در اين منطقه مشغول به فعاليت هستم حتي يك كتاب هم نديدم كه با فرهنگ و سنت اين منطقه سنخيت داشته باشد و يا حتي يك كتاب كه درباره زبان كردي نوشته شده باشد، چون بيشتر اهالي اين منطقه را اهل سنت تشكيل مي‌دهند، لازم است تا كتاب‌هايي در اين زمينه در كتابخانه وجود داشته باشد اما ما حتي يك كتاب هم در اين زمينه نداريم.

وي ادامه داد: در چشم انداز 1404 بيان شده كه بايد تا فرا رسيدن آن زمان قدرت اول منطقه و جزء 15كشور اول جهان باشيم براي رسيدن به اين رتبه هم بايد شاخص‌هاي ارتقا كتابخانه‌‌اي مانند تعداد اعضا، ميزان كتابخانه و ... رعايت شود، اين در حالي است كه با اين شرايط به اين وضعيت نمي‌رسيم.

اين كتابدار با انتقاد از روند انتخاب منابع در كتابخانه‌ها از سوي هيأت مرتبط با اين كار گفت: كميته‌اي كه كتاب‌ها را براي كتابخانه‌ها انتخاب كرده و مجموعه سازي مي‌كند هيچ توجه‌اي به نيازهاي مخاطبان ندارد. بهتر بود اين هيأت‌ها حداقل در هر استان تشكيل مي‌شد و استان‌ها منابع لازم براي كتابخانه‌ها خود را انتخاب مي‌كردند. از سوي ديگر به نظر مي‌آيد كه اين كميته تنها با برخي از ناشران فعاليت مي‌كند.

وي ادامه داد: كميته نهضت مطالعه مفيد تشكيل شده و كتاب‌هايي را براي كل كشور مفيد اعلام مي‌كنند در حالي‌كه سلايق و علايق متفاوت است و نمي‌توان يك كتاب را براي همه مفيد دانست. بين كتاب خوب و كتاب مناسب تفاوت وجود دارد. گاهي يك كتاب دايره المعارف پزشكي خوب است اما براي برخي از مخاطبان مناسب نيست. اين مشكلات موجب شده تا مردم رغبتي به استفاده از كتابخانه‌هاي عمومي نداشته باشند.

وي تصريح كرد: خط مشي صحيحي براي ارسال كتاب به شهرستان‌ها وجود ندارد؛ زماني كتابي براي كتابخانه‌ها به عنوان كتاب مفيد ارسال مي‌شود و مدتي بعد همين كتاب از كتابخانه‌هاي كل كشور جمع‌آوري مي‌شود! 

وي در بخش ديگري از سخنان خود به طرح نهاد كتابخانه‌هاي عمومي كشور براي معرفي كتاب‌ و اجراي مسابقه اشاره كرد و افزود: كتاب‌هايي از سوي نهاد معرفي شده و بعد اين كتاب‌ها به مسابقه گذاشته مي‌شود؛ تا كنون بالاي 100 كتاب معرفي شده اما در اين كتاب‌ها هيچ توجهي به نيازهاي مخاطبان مناطقي مانند كامياران  نشده است. قطعاً اگر به اين موضوع توجه شود مشاركت مردم نيز بالاتر مي‌رود.

ابراهيمي درباره مشكلات معيشتي كتابداران نكاتي را بيان كرد و افزود: در جشن كتاب سال 89 رييس جمهور وعده دادند تا به حقوق همه كتابداران 100 هزار تومان اضافه شود، اما نيروهاي خدماتي كتابخانه‌ها نمي‌توانند از اين مزايا استفاده كنند در حالي‌كه اين گروه در كتابخانه‌ها بسيار زحمت مي‌كشند. حتي با اين ميزان حقوقي كه به كتابداران اضافه شده بازهم از نظر مالي كتابداران شرايط خوبي ندارند. 

وي اضافه كرد: من با 10 سال سابقه كار، از نيرويي كه تازه وارد كتابخانه شده كمتر حقوق مي‌گيرم. حكم‌هاي كتابداران مشكل دارد و در حكم‌ها ميزان سابقه كاري، مسووليت و ... آورده نمي‌شود.

وي ادامه داد:  در جشن كتاب هر سال، افرادي به عنوان كتابدار نمونه، كارمند نمونه و ... انتخاب مي‌شوند كه ما نمي‌دانيم معيارهاي اين انتخاب چيست. از طرف ديگر به طور مثال از نفرات برتر كنكور در كتابخانه‌ها تجليل مي‌شود كه به عقيده من هيچ ضرورتي ندارد و مي‌توان به جاي آن به كتابداران رسيدگي كرد.

رييس كتابخانه‌هاي عمومي شهرستان كامياران همچنين با انتقاد از ميزان بودجه نهاد كتابخانه‌هاي عمومي كشور گفت: گفته مي‌شود كه اين نهاد غير دولتي است و بايد مستقل باشد اما تاكنون هيچ اقدامي براي مستقل شدن اين نهاد انجام نشده است. ما مجبور هستيم تا از طريق نيم درصد اعتبار شهرداري بودجه خود را تأمين كنيم كه اين موضوع نيز به مسايل متفاوتي بستگي دارد.

وي افزود: بايد ديد كه يك شهردار تا چه حد به مسايل فرهنگي علاقه‌مند است كه اين نيم درصد را پرداخت كند، از طرفي برخي از شهردار‌ها مي‌گويند ما نمي‌دانيم اين نيم درصد اعتبار چگونه در كتابخانه‌ها هزينه مي‌‌شود كه حرف درستي است. از سوي ديگر ما هم نمي‌دانيم كه بيلان كاري شهرداري چقدر است و چه ميزان در آمد دارد تا از اين طريق نيم درصد خودمان را مطالبه كنيم.

ابراهيمي ادامه داد: همانطور كه مي‌دانيد كتابخانه‌هاي عمومي در هر شهرستان به صورت انجمني اداره مي‌شوند و در اين انجمن نماينده فرمانداري و اداره ارشاد هر استان حضور دارد كه مسووليت اين انجمن را بر عهده دارند اما در واقع ما به عنوان مسوول كتابخانه‌هاي عمومي جايگاه حقوقي در اين انجمن نداريم. اگرچه در اين جلسه حضور داريم و نهاد كتابخانه‌هاي عمومي كشور نيز براي برگزاري جلسات به ما فشار مي‌آورد اما واقعيت اين است كه به لحاظ قانوني در اين انجمن جايگاهي براي مسوول كتابخانه‌هاي عمومي هر شهرستان وجود ندارد.

وي گفت: از سوي ديگر مصوبات اجرايي در اين جلسات نيز ضمانت اجرايي ندارد و امكان دارد طرحي بعد از تصويب اصلاً اجرا نشود. متاسفانه ساز و كارها در انجمن مشخص نيست و علي رغم اين‌كه بخشي از بودجه نهاد توسط استانداري يا ارشاد تامين مي‌شود اما اين دو سازمان هيچ نقشي در انتخاب نيرو ندارند.

رييس كتابخانه‌هاي عمومي شهرستان كامياران در بخش ديگري از سخنانش با انتقاد از روند جذب نيرو در نهاد كتابخانه‌هاي عمومي گفت: سال گذشته در آگهي استخدام نيرو براي نهاد كتابخانه‌هاي عمومي كشور سه نيرو براي كامياران در نظر گرفته شده بود ولي ما اين سه نيرو را نديديم! علي رغم مشكلاتي كه در كمبود نيرو داريم به نظرم اين اقدامات جنبه تبليغاتي دارد.

وي افزود: اگر نهاد زيرمجموعه يكي از معاونت‌هاي ارشاد بود وضعيت بهتري داشت چراكه هم اكنون هم بخش زيادي از كتاب‌هاي اين نهاد توسط ارشاد تامين مي‌شود.

ابراهيمي همچنين به روند ساخت كتابخانه‌هاي مشاركتي نيز اشاره كرد و گفت: به نظر مي‌آيد ساخت كتابخانه‌هاي مشاركتي تنها به دليل افزايش سرانه فضاي كتابخانه‌اي باشد در حالي‌كه اين كتابخانه‌ها اصلاً داراي استانداردهاي لازم نيستند، به طور مثال در مسجدي يك كتابخانه ساخته شده و فعال است اما استاندارد نيست، به نظر من بهتر است تا ميزان كتابخانه‌ها كمتر باشد اما همين تعداد استانداردهاي لازم يك كتابخانه را داشته باشد.

وي تصريح كرد: ما بيشترين ضربه را در اين حوزه از نداشتن سياست‌هاي مدون مي‌خوريم و اميدواريم كه موازي كاري‌ها در اين بخش حذف شود.