سوسن طاقديس تعدادي از خاطرات نزديكان امام خميني(ره) را كه دربارهي ايشان بيان شده، بازنويسي كرده است. درباره دلايل بازنويسي خاطرات امام(ره) با اين نويسندهي كودك و نوجوان گفتوگو كرديم. او مطالعهي آثاري دربارهي حضرت امام خميني(ره) را يكي از راههاي آشنايي كودكان و نوجوانان با انقلاب ميداند.
خاطرات ياران و نزديكان امام(ره) و حكايتهاي واقعي از زندگي ايشان توسط چند تن از نويسندگان حوزهي ادبيات كودك و نوجوان يعني، «سوسن طاقديس»، «محمدرضا بايرامي»، «محمد ناصري»، «احمد عربلو»، «حميدرضا سيدناصري» و «اميررضا ستوده» بازنويسي شده است.
«سوسن طاقديس» دربارهي انگيزهاش از نگارش اين خاطرات گفت: «من به مسائل انقلاب علاقهي خاصي دارم. علاوه بر اين علاقه، پژوهشي هم دربارهي مسائل زمان انقلاب انجام دادم كه بر افزايش ميزان اين علاقه موثر بود. موسسهي «ذكر» تعدادي از خاطرات مربوط به امام را در اختيار من قرار دادم و من برخي از اين خاطرات را انتخاب و بازنويسي كردم. البته دخالتي در خاطرات نكردم و فقط آنها را بازنويسي كردم.»
اين نويسنده، جذابترين داستان كتاب «مهربانتر از نسيم» را داستان «شمع پرنور» عنوان كرد و دربارهي دليل علاقهاش به اين داستان - خاطره گفت: «در اين داستان، تأثير امام(ره) بر مردم ساكن منطقهي «نوفل لوشاتو»(دهكدهي محل سكونت حضرت امام(ره) در نزديكي پاريس) نشان داده شده است. مردم اين منطقه پس از حضور امام در ميانشان نظر و ديدگاه ديگري دربارهي ايشان و ايران پيدا كردند.»
نويسندهي «رنگهاي باورنكردني!» دربارهي شيوه انتخاب خاطرات مناسب توضيح داد: «حساسيت خاصي براي انتخاب خاطرات داشتم. در آن زمان شيفتگي زيادي نسبت به امام وجود داشت و من حس ميكردم ممكن است انتخاب برخي از خاطرات باعث شود كساني واكنش نشان دهند، به همين دليل خاطراتي را انتخاب كردم كه ارزشهاي خاصي را منتقل كنند.»
نويسندهي «ته ته چاه» مطالعهي آثاري دربارهي حضرت امام خميني(ره) را يكي از راههاي آشنايي كودكان و نوجوانان با انقلاب ميداند و ميگويد: بچهها به دليل سن كمشان چيز زيادي دربارهي انقلاب نميدانند و پرسشهايي در ذهن خود دارند كه پاسخش را نميدانند اينكه چرا ما جنگيديم، چرا با شاه در افتاديم و ... در ذهن كودكان و نوجوانان ما وجود دارد.
او در ادامه افزود: «وظيفهي ما اين است كه انقلابمان را به آنها خوب معرفي كنيم و يكي از راهها اين است كه شرايط واقعي زمان انقلاب را براي آنان بازگو كنيم. ما حتي بايد اشتباهها و خطاهايمان را نيز بازگو كنيم.
«طاقديس» از تأثير مطالعهي خاطرات اطرافيان حضرت امام بر خود گفت: «من پرورشيافتهي زمان انقلاب هستم. 14-13 ساله بودم كه كتابهاي دكتر شريعتي را ميخواندم. از كودكي به ياد دارم كه مادربزرگم عكس امام خميني(ره) را ـ كه داشتنش جرم بود ـ در ته چمداني نگه ميداشت. من پيش از اينكه اين خاطرات را بخوانم، امام را ميشناختم و گاه به نظرم ميآمد كه خيلي سخت است كه خاطرات اطرافيان چنين انساني را بازنويسي كنم.»
نظر شما