پنجشنبه ۲۶ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۲:۲۵
نماینده شعر فیلیپین در ایران

جیمنو هنسون آباد، شاعر و نویسنده فیلیپینی که مجموعه شعر او با عنوان «روزگار معمولی» جایزه «پرمیوفرونیا» را به خود اختصاص داده است از دیگر شاعران حاضر در نخستین همایش «شاعران ایران و جهان» است.\

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، جیمنو هنسون آباد، شاعر، داستان‌نویس، مقاله‌نویس، منتقد و مورخ فیلیپینی، دارای دکترای زبان انگلیسی از دانشگاه شیکاگو است.

او تا کنون 35 کتاب شعر، داستان کوتاه و نقد ادبی منتشر کرده و جوایز متعددی را به خود اختصاص داده است.

در ژوئیه سال 2009 جایزه «پرمیوفرونیا» در ایتالیا به مجموعه شعر «روزگار معمولی» این شاعر فیلیپینی اهدا شد.

او استاد بازنشسته دانشگاه فیلیپین است. هنسون آباد به زبان‌های انگلیسی، تاکالوگ(فیلیپینی) و زبان محلی سبوآنو تسلط دارد.

ترجمه شعر « اتوبوس شهری» از این شاعر:
«صادقانه از نظر بگذران
این فقره طوفان را
در احشای شهرمان
مظهر جنگ و دعوا
چه موهبت نجاتی!
فضای ما ساخته گهواره‌اش
چشم‌اندازمان ساخته تزئینات پرشورش.
در یکنواختی و در سیلاب،
جنس مزخرف ترافیک،
جعبه موسیقی هیاهو
می‌بینم که عشق و غرور زیگزاگ رفتن تو
نه چراغ راهنمایی می‌شناسد و نه اعضای آدمیزاد.
احساس می‌کنم حقیقت ما
در روده‌هایمان می‌خندد،
به کلمات نیازی ندارم تا زمینه سازش باشند.
این ققنوس ملال‌آور در خیابان ما
معما نیست.
درس روزانه تاریخ است
که در گوشه‌ای تنگ در انتظار است.
از کار افتادن و ادامه حیات
مکاشفات ما را می‌سازند.
شاید ابزاری احتمالی
برای آخرین اسطوره‌شناسی ما باشد.
ببین، تجسم جنس مذکر ما
حوله عرق‌گیر بر دور گردن،
ما را سوار می‌کند جایی که
پاهایمان جلو نمی‌رود.
خدایان خانگی‌اش با او در سفرند
همراه با «باکره رحمت ناگهانی»
این حافظه جمعی ما، کرایه هیچ‌کس را
فراموش نمی‌کند، و نه مقصد کسی را.
ببین هموطنان ما چگونه چنگ می‌اندازند
به این طناب بند‌بازی در برابر خطرها.
تمام زندگی بند‌باز خواهیم بود
و صبورانه ادامه حیات می‌دهیم .
ذهنمان در غیبت کردن دیگران شتاب می‌گیرد،
در فضایی کوچک به زور جای می‌گیریم
و از کشور بردباری حرف می‌زنیم.
اینجا هنوز کانون اصلی است.
وقتی خواب مردم را می‌بینند،
دست خالی به خود باز می‌آید.
قدرت بی‌خیال شدن ندارد،
به حال خود رها شده.
و سرپرستی ندارد.
اتوبوس‌ها در آن جولان می‌دهند،
سرزمین طویل بردباری .
شب‌ها دراز می‌کشم،
می‌شنوم صدای خراب کردن ساختمانی را در دور دست،
آیا این زاده حزن و دلتنگی
خرابه‌های بازمانده است،
یا از روی سرسختی خاکی خود،
سماجتی برای ادامه حیات،
گوشه‌ای از صدای تندری
از اعماق روح شکیبایی است؟»

نخستين همايش شاعران ايران و جهان 28 فروردين تا اول ارديبهشت در سه شهر تهران، شيراز و اصفهان برگزار مي‌شود.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط