به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، اِولین وُ در این رمان، فروپاشی یک زندگی زناشویی را روایت میکند. «مشتی غبار» داستان زندگی ملالانگیز یک زن در یک قصر نئوگوتیک اشرافی است؛ داستان زنی که زندگی در قصری را که شوهرش به آن تفاخر میکند، برنمیتابد و حوصله چنین زندگیای را ندارد. این سرآغاز ماجراییست که پای شخصیتی دیگر نیز به آن باز میشود.
مشتی غبار داستان تباهی یک زندگی خانوادگیست؛ داستان مردی که گرفتار تصورات و اوهام خویش است و زنی که دست به کاری میزند که فرجامی شوم را برای شوهر و سرش در بر دارد.
رمان پر است از جزئینگری و توصیفات دقیق. لحن اِولین وُ در این رمان، لحنی سرد و عاری از قضاوت است.
متن اصلی «مشتی غبار» اولین بار در سال ۱۹۳۴ منتشر شده است.
اِولین وُ (۱۹۰۳-۱۹۶۶) نویسنده مهمی در ادبیات انگلستان محسوب میشود. او پس از فارغالتحصیلی از آکسفورد مدتی معلم بود و در دهه سوم زندگیش به عنوان خبرنگار به نقاط مختلف دنیا سفر کرد. مشهورترین اثر او «باری دیگر برایدزهد» است.
در بخشی از کتاب میخوانیم: «زندگی در هتن از زمانی که ریچارد لست وارث ملک و مال شده بود، پرجنبوجوشتر اما سادهتر از گذشته بود. آمبروز مانده بود، اما از فراشها دیگر اثری نبود؛ آمبروز و جوانکی و چهار زن خدمتکار کارهای خانه را انجام میدادند. ریچارد لست آنها را "کارکنان حداقلی" خود میخواند - تصمیم داشت وقتی وضع بهتر شد عده بیشتری را به کار بگیرد؛ فعلاً سالن ناهارخوری و کتابخانه هم به بخشهای "رسمی" عمارت افزوده شده بودند و درهاشان قفل و کرکرهشان افتاده بود؛ خانواده در اتاق نشیمن و "اتاق تدخین" و همان اتاقی زندگی میکردند که اتاق مطالعه تونی بود. بیشتر بخشهای آشپزخانه هم بلااستفاده مانده بود؛ در یکی از سفرهخانهها یک اجاق چند شعله خوراکپزی، امروزی و کمخرج، کار گذاشته شده بود…»
نشر نو اخیراً رمان «مشتی غبار» را با ترجمه ابراهیم یونسی در ۲۷۸ صفحه عرضه کرده است.
نظر شما