به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، جلسه نقد و بررسی «همدلان همزبان؛ نگاهی به زبان فارسی در کشورهای فارسی‌زبان» با حضور زهیر توکلی، شاعر و نویسنده و ابراهیم خدایار، رایزن فرهنگی سابق ایران در ازبکستان برگزار شد.
خدایار در این نشست گفت: در منطقه خوارزم در سده دوم ۳۵ شاعر دوزبانه داشتیم. ملک‌الشعرای دربار سیداحمد طبیبی پنج دیوان دارد که سه عنوان ازبکی و دو عنوان به زبان فارسی است. با این حال، امروز در آنجا نمی‌توانید با حتی یک نفر به زبان فارسی صحبت کنید و دیوان شعر آن ۳۵ شاعر هم از بین رفته است.
وی تصریح کرد: شاهزاده‌ها آن‌قدر به ایران و زبان فارسی علاقه داشتند که یکی از پادشاهان بزرگ که ۴۷ سال حکومت کرد، اسم نوه‌اش را سعدی گذاشته بود.
این پژوهشگر افزود: از سال ۱۸۷۰ تا سال ۱۹۱۷، گزیده‌شعرهای حافظ ۶۶ بار و گزیده شعرهای بیدل ۵۵ بار به فارسی چاپ شده که این کتاب‌ها را در مدرسه‌ها و مکتب‌ها به‌عنوان کتاب درسی آموزش می‌دادند؛ یعنی دریچه ورودشان به دنیای دانش از طریق حافظ و سعدی و مولانا بوده است.
وی با بیان اینکه وطن سه مفهوم دارد، گفت: یک مفهوم جغرافیایی از وطن، یک مفهوم تاریخی از وطن و یک مفهوم فرهنگی از وطن داریم که مفهوم فرهنگی یعنی شاهنامه را قبول دارند پس هم‌وطن محسوب می‌شوند. گلرخسار در شعر خود به‌نام «شاهنامه وطن است» همین مفهوم را تبلیغ می‌کند و در این شعر می‌گوید شاهنامه را دوست داریم، شاهنامه سرزمینی بی‌مرز است که بر آن خرد حاکمیت می‌کند و نژادپرستی در آن جای ندارد؛ پس هرکس شاهنامه را دوست دارد، هم‌وطن ماست. بحث تاریخی سرگذشت نسل‌های پیش از ما و از نژاد ما را روایت می‌کند؛ مثل اقبال لاهوری و بیدل دهلوی و هرجایی که زبان و فرهنگ من می‌رود وطن است.
سی‌وششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از ۱۷ اردیبهشت آغاز شده و تا ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ با شعار «بخوانیم برای ایران» در محل مصلای امام خمینی (ره) ادامه خواهد یافت.
نظر شما