به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اصفهان، در نشست بررسی و رونمایی کتاب «اصفهان، شهر کودکان لهستانی» در شهر کتاب اردیبهشت اصفهان برگزار شد، سفیر لهستان در جمهوری اسلامی ایران در خصوص تاریخچه ورود لهستانی‌ها به ایران و اصفهان گفت: در اوت سال ۱۹۴۲ ، تعداد ۱۱۶ هزار پناهنده لهستانی به بندر انزلی در ایران رسیدند. با همکاری مقامات ایرانی تعدادی کمپ برای این پناهندگان ایجاد شد و آنها به انزلی، تهران، اصفهان، اهواز و مشهد رفتند. از این میان، کودکانی که به مراقبت نیاز داشتند، به اصفهان فرستاده شدند؛ چون این شهر آب و هوای بهتری برای بهبودی حالشان داشت.

ماچی فائوکوفسکی بیان کرد: در اصفهان، با حمایت نهادها و شهروندان حدود بیست مدرسه و خوابگاه برای این کودکان افتتاح شد و عمارت‌های خصوصی، صومعه‌ها و مدارس به یتیم‌خانه و بیمارستان و مدرسه تبدیل و سه‌هزار کودک لهستانی در اصفهان ساکن شدند. زندگی در اصفهان برای کودکان لهستانی به گفته خودشان تجربه‌ای واقعاً بهشتی بود.

فائوکوفسکی درباره کتاب «اصفهان، شهر کودکان لهستانی» عنوان کرد: این کتاب که شامل مجموعه‌ای از خاطرات اشخاص است، برای اولین بار در سال ۱۹۸۷ در لندن و به ابتکار فارغ‌التحصیلان ایرانی منتشر شد. این کتاب دو نسخه لهستانی و انگلیسی دارد و به نتیجه رسیدیم که نسخه فارسی نیز داشته باشد. این اثر بخشی از کتاب اصلی، اما حاوی همان روایت‌هاست و تمامی احساسات کودکان لهستانی را به خواننده منتقل می‌کند. همچنین روایت‌های خاصی از مکان‌ها و فضاها و برخوردهای ناب مردم اصفهان با کودکان لهستانی را به خواننده ارائه می‌دهد. این کتاب گواهی است بر غلبه روح انسان بر طلسم جنگ.

کسب تجربه‌ای دست‌اول از خاطرات کودکان لهستانی

در ادامه، مترجم «اصفهان، شهر کودکان لهستانی» با بیان اینکه این کتاب شامل خاطرات ۲۴ نفر است، گفت: این کتاب در نگاه اول با فضایی تاریخی شروع می‌شود و پر از اسامی شخصیت‌ها و تاریخ‌ها و اعداد و ارقام است. قسمت دوم شامل خاطرات کودکان لهستانی در دوران زندگی در اصفهان است. از دیدگاه ادبیاتی، تک‌تک این خاطرات شبیه به داستان کوتاه‌اند؛ هرچند همه واقعی هستند. همه خاطرات شخصیت و کنش و واکنش دارند و پایانشان باز است و همین عطش خواندن ادامه خاطرات را در خواننده ایجاد می‌کند.

هانیه مهرمطلق افزود: زاویه‌دید این داستان‌ها اول‌شخص است. در این حالت خواننده خودش را به جای شخصیت می‌گذارد و تجربیاتش را بهتر حس کرده و تجربه‌ای دست اول کسب می‌کند.

او چالش‌های ترجمه این کتاب را به سه دسته زبان‌شناسی، فرهنگی و مذهبی تقسیم کرد و ادامه داد: درباره چالش‌های فرهنگی باید گفت که فرهنگ لهستانی با ایرانی متفاوت است. خواننده ایرانی اگر نکات مربوط به فرهنگ لهستانی را نداند، وقتی متن را می‌خواند متوجه نمی‌شود. به همین دلیل، نکات مربوط به تفاوت فرهنگی را در پاورقی کتاب ذکر کرده‌ایم.

او درباره چالش زبان‌شناسی گفت: زبان فارسی با زبان لهستانی بسیار متفاوت است. زبان لهستانی حروف خاصی دارد و باعث می‌شود خواندن اسامی شخصیت‌ها مشکل شود. حدود ۳۵۰ اسم در این کتاب آمده و من باید برای تلفظ درستشان از کسی کمک می‌گرفتم که با زبان لهستانی آشنا باشد. به همین دلیل تشکر می‌کنم از آقای رفئو بالکویچ، رایزن فرهنگی سفارت لهستان، که با صبر و حوصله به سوالات من در این خصوص پاسخ دادند.

مهرمطلق با اشاره به چالش مذهبی اظهار کرد: کتاب فصلی دارد که درباره کلیساست و مسائل مذهبی بسیاری در آن آمده که در این فصل نیز برای آشنایی و راهنمایی مخاطب، نکاتی را در پاورقی ذکر کرده‌ایم.