محمودرضا گلشن‌پژوه در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، از حقوق بشر به عنوان يك ابزار سياسي در دست بعضي از كشورها ياد كرد و گفت: موارد نقض حقوق بشر زياد و  متفاوت است و اين فراواني و تنوع باعث چالش‌ در اين حوزه مي‌شود.

مترجم كتاب «رهبري و قدرت هوشمند» افزود: بسياري از كشورها به‌ظاهر حامي منافع حقوق بشرند ولي در اصل خودشان ناقض اين حقوق اند مثل آمريكا كه به ظاهر حامي حقوق بشر و در اصل، ناقض آن است. عملكرد آمريكا در زندان‌هاي ابوغريب و گوانتانامو، نقض آشكار حقوق بشر به حساب مي‌آيد.

قائم مقام موسسه مطالعات و تحقيقات بين‌الملل ابرار معاصر تصريح كرد: در ايران دو دسته‌اند كه به موضوع حقوق بشر مي‌پردازند؛ نخست گروهي كه به موضوع حقوق بشر نگاه ديني دارند، مثل نگرش به موضوعاتي نظير حقوق بشر و فلسفه و حقوق انسان‌ها در مسائل ديني كه نويسندگان اين حوزه را اغلب روحانيون و علماي حوزه‌هاي علميه تشكيل مي‌دهند.

وي افزود: گروه ديگري كه به اين موضوع پرداخته‌اند، استادان دانشگاه و مراكز علمي و دانشگاهي‌اند كه پرداختن به موضوع حقوق بشر در ميان آنها سابقه زيادي ندارد، به نوعي كه از دهه 1330 نگارش كتاب در اين زمينه در دانشگاه‌ها و مراكز علمي شروع شد.

مدير گروه دموكراسي وحقوق بشر مجمع تشخيص مصلحت نظام تصريح كرد: بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در ايران، حقوق بشر بيشتر مورد توجه قرار گرفت. جمهوري اسلامي ايران از ابتداي سال 1383 تا به حال، تحت نظارت كميسيون حقوق بشر سازمان ملل بوده است و هيچ كشور اسلامي ديگري به اين شدت تحت نظارت اين كميسيون نيست. البته اين فشارها كاملا سياسي است و تناقض از همين‌جا شروع مي‌شود. به نظر من ايران نيز بايد ضعف‌هاي احتمالي خود را در زمينه حقوق بشر به حداقل برساند و نقاط قدرتش را افزايش دهد.

نويسنده كتاب «جمهوري اسلامي ايران و قدرت نرم» با اشاره به اين كه «بسياري از افرادي كه منادي حقوق بشرند، از مسائل، ساز و كارها و روندهاي علمي اطلاعات كمي دارند» گفت: در مقابل، بسياري از كارشناسان حقوق بشر تنها نگاه تئوريك‌ به اين موضوع دارند و كمتر درگير مسائل حقوق بشر مي‌شوند و شايد اگر با نگاه تخصصي‌تر به موضوع نگاه كنند، آگاهي‌ها بالاتر برود.

مدير گروه دموكراسي و حقوق مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام درباره عملكرد سازمان ملل در حوزه حقوق بشر و اطلاع‌رساني در اين زمينه گفت: بسياري از نهادهاي سازمان ملل تلاش مي‌كنند حقوقي را كه مردم كشورها از آن برخوردارند براي آن‌ها مطرح كنند و بعضي از قوانين حقوق بشر را كه در زندگي روزمره مردم مطرح اند  به گوش مردم برسانند تا آنها از حقوق خود مطلع شوند.

نويسنده كتاب «حقوق بشر: روندها و نظرها» بيان كرد: بسياري از قوانين مصوب كميسيون حقوق بشر با فرهنگ رايج در غرب همخواني دارد، لذا ضرورت دارد افرادي آگاه به فرهنگ و مذهب ديگر كشورها از جمله كشورهاي اسلامي نظير ايران، در كنار قواعد بين‌المللي به مفهومي از حقوق بشر برسند كه دربر گيرنده حقوق مربوط به فرهنگ و دين آنها نيز باشد.